Neerlandistiek

Online tijdschrift voor taal- en letterkundig onderzoek

Raymond Noë

Gedicht: Hans Faverey • Chrysanten en roeiers

door Reageer

Hans Faverey: het eerste en het laatste gedicht uit de cyclus ‘Chrysanten, roeiers’uit de bundel Chrysanten, roeiers. De chrysanten,die in de vaas op de tafelbij het raam staan: dat zijn niet de chrysantendie bij het raamop de tafelin de vaas staan. De wind die je zo hinderten je haar door de war maakt, dat is de wind die je haar verwart;het is de wind waardoor je … [Lees meer...] overGedicht: Hans Faverey • Chrysanten en roeiers

Gedicht: J.A. Dèr Mouw • Ja, één keer nog je leven overdoen

door 1 Reactie

Ja, één keer nog je leven overdoen,En dan op ’t toekomst-richtend ogenblikNalaten dat gebaar, dat woord, die blik,Die reis, die brief, die daad, die vraag, die zoen, Zó, dat een niet begrepen vizioenJe zou weerhouden door plots’linge schrik,Doordat in ’t Nu van ’t eigenmachtig IkWaarschuwend school ‘t praeëxistente Toen: … [Lees meer...] overGedicht: J.A. Dèr Mouw • Ja, één keer nog je leven overdoen

Gedicht: Cees Nooteboom • Iedereen twist

door 6 Reacties

Nieuw in de DBNL: alle 13 afleveringen van het jaren-zestig-underground-tijdschrift in boekvorm, Randstad, met een dwarsdoorsnede uit de toenmalige subcultuur, met veel aandacht voor buitenlandse schrijvers en dichters. Vooral het psychedelische nr. 11-12, samengesteld door Simon Vinkenoog, was een hoogetpunt. De songtekst van Cees Nooteboom (zie hieronder) staat in nr 3. Het … [Lees meer...] overGedicht: Cees Nooteboom • Iedereen twist

Gedicht: Hein de Bruin • Rilke

door Reageer

Rilke Aan U verrukt de rijkdom der gebaren,de praal der woorden en hun wondre zin,de wemelende kleur, de glans daarinvan uren vreugd en doodsverdriet van jaren. Bekoringen der liefde en haar gevaren,het kosmisch spel van lust en tegenzin,zij maakten in Uw verzen een beginom de gestalte Gods te openbaren. Wij zeggen niet: zij bleef voor ons verborgen;wij zagen haar geduid in Uw … [Lees meer...] overGedicht: Hein de Bruin • Rilke

Gedicht: Willem de Mérode • August von Platen

door Reageer

August von Platen Altijd verlangen naar een zacht gelaafd-zijnEn voelen liefde als een onwêer komen.Worstelen om het leven van een vrome,En aan de zonde schuldeloos verslaafd zijn. Naadrend in liefde en altoos uitgestooten,Rein, en verdacht van smadelijk bedoelen,Blozend om 't eigen maagdelijk gevoelen,Maar hard voor 't oog van vrienden en genooten. … [Lees meer...] overGedicht: Willem de Mérode • August von Platen

Gedicht: Willem M. Roggeman • Moederliefde

door Reageer

Moederliefde Het geheugen werkt vaak fotografisch.Een beeld van vroeger is er plots weer.Niets beweegt erin, alsof de tijd beslisteom even een korte rustpauze te houden.De moeder zit nog steeds op dezelfde stoel.Haar gezicht kun je dichterbij halen.Dan zie je hoe over haar ogeneen dun laagje vocht ligt en trilt,nog geen echte tranen, maar toch,iets als een pril begin van … [Lees meer...] overGedicht: Willem M. Roggeman • Moederliefde

Gedicht: Bertus Aafjes • Dichters van later tijd

door Reageer

Dichters van later tijd Dichters van later tijd, die onze verzen leest,vervagend bij de wijn en het haardvuur gezeten,tussen u en ons in: mist, verleden, de Lethe;gíj roert uw voet bij 't vuur, de onze is lang ontvleesd;turende door uw ruit, tracht onze kranke geest,bij het zien van uw dis, zijn ijlheid te vergeten;gij slaat de bladzij om en schijnt zulks niet te weten; … [Lees meer...] overGedicht: Bertus Aafjes • Dichters van later tijd

Gedicht: Ingmar Heytze • Wat bleef

door 1 Reactie

Een nog ongepubliceerd gedicht van Ingmar Heytze. Wat bleef Een voor een gingen de dingen op vakantie. Auto’s groeiden vast aan het asfalt, winkelcentra raakten leeg. De dagen van de week losten op. We leefden verder in maanden die vervaagden tot seizoenen. De tuin groeide op tot een jungle uit gewassen die we hadden geplant toen alles nog open was. Soms waren we bang, maar … [Lees meer...] overGedicht: Ingmar Heytze • Wat bleef

Gedicht: Henrik Scholte • Hölderlin

door 1 Reactie

Hölderlin Hij kwam uit Frankrijk omdat zonderlingpeinzend God's doeleinden hem verontrustten,reizende met zichzelven: Hölderlinzeggend tegen de bloemen die hij kuste. Sedert was hij alleen. In zijn verrukkingschuwt hij zijn moeder, maar met zijn bedeesdeglimlach en een voortdurende mislukkingvan handen wil hij troosten die hij vreesde. Toen stierf zijn moeder en zijn goede … [Lees meer...] overGedicht: Henrik Scholte • Hölderlin

Gedicht: Lucebert • Aan Lesbia

door 3 Reacties

Over Lucebert’s meepse barg. Aan LesbiaDe oude meepse barg ligtnimmermeer in drabmaar voorgoed op zachte kussens onder - uitgerekend -de weelderigste boom Ons restslechts een schaduw dun als een dasspeldom af te koelen LesbiaSinds je moeder goede zaken maaktmet de montage van haargeldzucht en jouw schaamteloos lichaamzijn je lippen - nu als in steedsmodieuzer gewaden gehuld … [Lees meer...] overGedicht: Lucebert • Aan Lesbia

Gedicht: Rinske Kegel • Doodsbeenderenboom

door Reageer

Uit Als het maar een vacht heeft, de debuutbundel van Rinske Kegel. Doodsbeenderenboom We waren er allemaal behalve hij en iedereenzei hetzelfde en niemand wilde het horen en mijn neefjewilde slagroom op de chocomel maar dat hadden ze nieten hij bleef lang boos en eigenlijk waren we allemaal boos.Boos op de koning en boos op de lakeienook al kregen we extra koekjes en vlogen … [Lees meer...] overGedicht: Rinske Kegel • Doodsbeenderenboom

Gedicht: Kees Winkler • Wandelen

door Reageer

Wandelen Op Koninginnedagavond liepen we een eindje omwij zagen een bloeiende wilde appelbleven staan bij een broedend waterhoenen gaven elkaar blijmoedig een zoen Het was stil, ze wees mij jasmijn en ranonkelzij was even bang voor een grote hondWij zaten op een bankje en hielden ons mondde krent zat vol bloesem, het werd snel donker Kees Winkler (1927-2004) Abonnees … [Lees meer...] overGedicht: Kees Winkler • Wandelen

Gedicht: Habakuk II de Balker • Grassen

door Reageer

Grassen Grassen is het mooiste en het groenste.De grassen in boomgaarden onder groen hout,.de grassen op boerenerven, door honden bewaakt:'Kom niet aan het groen van de grassen op de erven!' Vlucht je een baarlijk huis uit vanwege de rookof vanwege de grijns die tussen de muren opstak;doordat liefde zwart werd, doordat duisternis brandt,altijd is er buiten in de blauwe nacht of … [Lees meer...] overGedicht: Habakuk II de Balker • Grassen

Gedicht: Habakuk II de Balker • Aardappelen

door Reageer

Aardappelen Platvloerser en toch blijmoediger plantleeft er bijna niet in dit sombere land.De aardappel is zo Hollands: hij danst domde aardappelmand in en veel later de mond.Het bruin van oude veelgebruikte balzakkenen van wel zeer versleten bruiden paart hijaan varkensachtige rondheid, Grootmogoldomen de gezichtsuitdrukking van rollende munt.Op de balzaal van gods akker … [Lees meer...] overGedicht: Habakuk II de Balker • Aardappelen

Gedicht: Henny Vrienten • Zonder mij

door Reageer

Uit De een is de ander niet. Leven in liedjes, een bundeling van zo’n zeventig liedteksten van Henny Vrienten. Zonder mijvoor Hugo Claus Het mooiste is de stilte tussenwat is geweest en wat moet komenhet mooist de herinneringdie je vindt terwijl je niet zoekt't allermooist is de weg van detweesprong die je nooit hebt genomentoch maakt het geen verschilja, dit is wat ik wil … [Lees meer...] overGedicht: Henny Vrienten • Zonder mij

Gedicht: Peter van Lier • Elvis’ kleurenleer

door Reageer

Uit Af(breken) op(ruimen) in(pakken), de nieuwe bundel van Peter van Lier. Elvis' kleurenleer Terugkomen (in zwart) en danmetten onder gaan (in stijl) op tournee: vol versprekingen, lachers op de hand. Tussendoordenken aan (lekker landelijk) eten achter gesloten luiken:veel spek slooptemij naar wens. Langzaambergafwaartsgaan keek toe: hoe een relatie eindigde schittert nogna, … [Lees meer...] overGedicht: Peter van Lier • Elvis’ kleurenleer

Gedicht: Christine D’haen • Daimoon megas

door Reageer

‘Daimoon megas’ van Christine D’haen wordt besproken bij Meander. Daimoon megas                     τί οὖν, ὦ Διοτίμα;                    δαίμων μέγας, ὦ Σώκρατες: καὶ γὰρ πᾶν τὸ δαιμόνιον                    μεταξύ ἐστι θεοῦ τε καὶ θνητοῦ. Mijn daimoon bedroefde bij nacht mijn bloed: het hoofd in uw armen, het hoofd van een man,het is niets. En uw dagen en nachten zijn nietsdan … [Lees meer...] overGedicht: Christine D’haen • Daimoon megas