Dubbel-zang. - ‘O mooie Vogel, wat? hoe wilt gij van mij gaan?’ - ‘“Uw Kooi is mij te eng, ik klaag om ruimt' en hemel, O ik versnak zoozeer om 't vederig gefemel Van mijn gespreide vlogels ganschlijk uit te slaan. Om mij te menglen in het opperste gewemel, Om daar in 't Licht te zijn, stil in dien glans te staan Als eene flonkersteen, die werd in licht gevaân, O, in … [Lees meer...] overGedicht: Jac. van Looy • Dubbel-zang
Gedicht: Gaston Burssens • Want met een hand van vuur
Want met een hand van vuur want met een hoofd van ijs, en met doorboorde trommelvliezen, en met een keel van stro, en met een stenen hart, en met verwarde longen zonder adem, en dan – nu komt het – met Boy, mijn hond die was als ik, en met mijn vriend die is gestorven en die geen bloemen wenste zonder graf, en met mijn vrouw, en nog een vrouw, en andere vrouwen die ik … [Lees meer...] overGedicht: Gaston Burssens • Want met een hand van vuur
Gedicht: Delphine Lecompte • Ik liet eens pruimen hangen
Uit The best of Delphine Lecompte, een bloemlezing uit haar tot nu toe verschenen bundels. Ik liet eens pruimen hangen Gisteren had ik honger als een paard Maar ik was niet gezond als een vis Dus ging ik naar buiten en stal iets oneetbaars Het was een mythologische veerman Die mij in een droom toesprak Hij zei: 'Neem de trein naar Turijn!' 'Waarom?' vroeg ik … [Lees meer...] overGedicht: Delphine Lecompte • Ik liet eens pruimen hangen
Gedicht: Daniël Heinsius • De dochter die de moeder in de gevangenis met haar borsten onderhouden heeft
Daniël Heinsius. Uit: Spiegel van de doorluchtige vrouwen. De dochter die de moeder in de gevangenis met haar borsten onderhouden heeft. In ijzer ende staal met voeten ende handen, Ligt gij hier Moeder vast in zo veel zware banden, Door honger ende dorst gebracht in grote nood, En eindelijk daardoor gedwongen tot de dood. Wat zal ik voor u doen? Gij hebt mij … [Lees meer...] overGedicht: Daniël Heinsius • De dochter die de moeder in de gevangenis met haar borsten onderhouden heeft
Gedicht: Jacobus Bellamy • De wijsgeer
De wijsgeer 'Jongeling', dus sprak een Wijsgeer, 'Jongeling, gij moet de hemel, In de stille nacht beschouwen, Wen geen wolkje hem verduistert; Dan moet gij die grote lichten, Die ontelbre grote lichten, Om hun assen om zien rollen! - Gij moet langs de ruime velden, 't Schoon der Lente vaak beschouwen: Frisse planten, purpren rozen, Alles moet uwe aandacht … [Lees meer...] overGedicht: Jacobus Bellamy • De wijsgeer
Gedicht: Bart Stouten • twee gedichten
Uit Onder de avondklok van de liefde, de vorig jaar verschenen bloemlezing uit eigen werk van Bart Stouten. Ingecheckt voor een droom Mijn hele rijkdom bestaat uit wit gestreken linnen: goed ingepakte kinderjaren die blijven wegen in de bagage die ik voor haar neus drop. ik speel cowboy in de lounge van het luxe-hotel en verover haar glimlach met een digitale … [Lees meer...] overGedicht: Bart Stouten • twee gedichten
Gedicht: Jacob Winkler Prins • Bui
Bui Grimmig snellen rondgerolde wolken, Eindeloos grote kluwens, aan door 't blauw. Doodse stilte! Toch, ze naadren gauw, Scherp weerspiegeld in de molenkolken. Schelle fonkling van miljoenen dolken; Dan de donder; en, van regen lauw, Schudt de wind de hechte molenbouw, Loeit het rund, dat wegvlucht, ongemolken. … [Lees meer...] overGedicht: Jacob Winkler Prins • Bui
Gedicht: Jacob Winkler Prins • Volle maan
Volle maan In de verte zacht, melodisch suizen ... Blanke lijn van 't drooggelopen strand ... Paarlemoeren plasjes langs de kant, En in de pinken* en de buizen*. Tegen 't duin de lichten van de huizen... En heel achter aan de verste rand, Gloeiend als een pas begonnen brand, Maneschijn op donkre kerkhofkruisen. … [Lees meer...] overGedicht: Jacob Winkler Prins • Volle maan
Gedicht: J. Bernlef • Het wapen van de mus
Het wapen van de mus Mus - onkruid onder de vogels zo huishoudelijk gewoon en kleurloos de grond van ons bestaan zijn orgeltoon Zijn jingle weerklinkt overal waar kruimels een speldeprik eten een vingerhoed water en zand … [Lees meer...] overGedicht: J. Bernlef • Het wapen van de mus
Gedicht: Frans Budé • Van verre
Uit Zoveel nabijheid, de vorig jaar verschenen bundel van Frans Budé. Van verre Tevoorschijn komen verdwaalde trossen, purperviolet omlijst. Hoe het daarna geurt, dunne stengels kruipen, slingeren naar elkaar. Voor wie tegen de avond komt, tussen plekken gele aarde zich vertreedt, groeit meteen het raadsel. Wat men nazoekt in de schemer, de lipbloemige, haar … [Lees meer...] overGedicht: Frans Budé • Van verre
Gedicht: H. Marsman • De grijsaard en de jongeling
De grijsaard en de jongeling Grootsch en meesleepend wil ik leven! hoort ge dat, vader, moeder, wereld, knekelhuis! - ga dan niet ver van huis, en weer vooral ook het gespuis van vrouwen buiten uw hart, weer het al uit uw kamer - laat alles wat tot u komt onder groote en oorlogszuchtige namen buiten uw raam in den regen staan: het is slecht te vertrouwen en niets … [Lees meer...] overGedicht: H. Marsman • De grijsaard en de jongeling
Gedicht: Philip Hoorne • paling
Uit Het dikke meisje en de ziener, de nieuwe bundel van Philip Hoorne. paling ik word genoemd een droom zo glad effenaf perfect niet langer ben ik phil de faling maar phil de paling die leeft om te worden gesnapt en u dan weer ontglipt fortuinen heb ik aan mezelf besteed alle vormen uitgeprobeerd alleen maar om te zijn wie ik nu ben phil de paling formerly known … [Lees meer...] overGedicht: Philip Hoorne • paling
Gedicht: Ivo van Strijtem • De tuinman en de dood
Uit Een kamer met een tafel en schrijfgerei, de nieuwe bundel van Ivo van Strijtem. De tuinman en de dood Nooit werd ik een geschikt tuinier. Het onkruid schaamte tiert nog welig en ik wilde wel wieden schoffelen en harken maar mij ontbrak het aan moed. Of eerlijk gezegd ik kon het niet aan het spijt me. Ik las ze graag de woorden en de bloemen zij blaakten van … [Lees meer...] overGedicht: Ivo van Strijtem • De tuinman en de dood
Gedicht: Urbain Van de Voorde • De nacht gloort koud als gepolijst zwart marmer
De nacht gloort koud als gepolijst zwart marmer. De sterren, wier geheim geen droom meer teelt, maken mij nog een lieve illuzie armer met het precieze van hun roerloos beeld. o Mathematische Orde, niets verheelt ge nog van 't Leêg des drooms aan een Beschermer; mijn bloed vloeit niet meer inniger en warmer, als toen 'k mij, zalig, dacht door 't licht gestreeld, dat op … [Lees meer...] overGedicht: Urbain Van de Voorde • De nacht gloort koud als gepolijst zwart marmer
Gedicht: Urbain Van de Voorde • Mijn noest bestaan
Mijn noest bestaan is het fatale smachten, uit donkren doem van Ruimte en van Getal naar 't onbewust heil van uw zuivre nachten. Gij zijt de derde Pool van mijn heelal, waarheen mijn ziel gaat noodgedwongen trachten, magneet op zoek naar evenwicht in 't Al, vloekbaar gedwarsboomd door onreine machten dat nooit haar as met de uwe samenval! O de eindpaal daar die staat … [Lees meer...] overGedicht: Urbain Van de Voorde • Mijn noest bestaan
Gedicht: Herman de Coninck • Vijfjarenplan
Vijfjarenplan Ik hou van jou. Hou jij van wat niet kan. Hou jij van je capaciteiten, ik van je gebreken. Jij van je trots, en ik van hoe die zacht kan breken in mijn armen. Jij van je moed. Ik van je zwakte nu en dan. Hou jij van de toekomst. Ik van wat voorbij is gegaan. Hou jij van de honderd levens die je wilde leven. Ik hou van dat ene dat is overgebleven en van … [Lees meer...] overGedicht: Herman de Coninck • Vijfjarenplan
Gedicht: Max de Jong • Damesportret van Rossetti
Damesportret van Rossetti De boezemweelde en ontblote armen, de opschik en het mateloos gebaar van zelfvergoding en vervalst erbarmen drukken de roos weg die zich in het zwaar over de schouders heen willende haar gedraagt als sneeuw. Niet om zich bij te warmen dwaalt ook de blik, de ogen in het naar gezicht doorlicht van kruisende alarmen. Maar volg de lijn van de … [Lees meer...] overGedicht: Max de Jong • Damesportret van Rossetti
Gedicht: Els de Groen • Geld
Uit Wakker vallen, het poëziedebuut van Els de Groen. Geld Ooit betaalden bakkers hun hemden met hun broden kleermakers een kleerkast met zelfgemaakte pakken en schrijnwerkers tapijten met eigen meubilair. We ruilden tot het geld kwam waarmee je brood kon kopen en hemden, meubels, kleden en liefde, trots en vriendschap onschuld, aanzien, eer. Zo werden we … [Lees meer...] overGedicht: Els de Groen • Geld
Gedicht: Bernard Dewulf: Ontwaken & Toen
Uit Naar het gras, de nieuwe bundel van Bernard Dewulf. Ontwaken Ik vond u een ochtend in ons bed. Daar houdt de kamer ons al jaren samen. Wij hadden weer slaapwel gezegd en waren elk veranderd in ons lichaam. Daar vergaten wij elkaar. Soms werd ik wakker onder ons. De uren liepen niet meer in de kamer. Wij alleen lagen nog samen. Zo gaat het nu al jaren. Geen dag … [Lees meer...] overGedicht: Bernard Dewulf: Ontwaken & Toen
Gedicht: Lilian Zielstra • Tot dusver heb ik dit geleerd
Uit Ik zag een man met een bos bloemen naar de Nieuwstad gaan, de debuutbundel van Lilian Zielstra (de net afgetreden stadsdichter van Groningen). Tot dusver heb ik dit geleerd Dat het beter staat om rode wijn te drinken dan witte dat herhaald oogcontact in een menigte ongemak veroorzaakt dat het dan meestal per ongeluk nog een paar keer gebeurt Dat je op de roltrap … [Lees meer...] overGedicht: Lilian Zielstra • Tot dusver heb ik dit geleerd
Gedicht: Jacob Cats • Jonck by out, heet by kout
Jonck by out, Heet by kout. Anna: Doch midd'ler tijt, op dat ghy meught Oock vruchten trecken van uw jeught, Gheen ouden man u gheven laet, Noch om sijn ghelt, noch om sijn staet; Een kalen kop, of grijsen baert, Dient met geen jeughdigh dier gepaert. 't Is best te trouwen sijns ghelijck, Jonck met wat joncx, en rijck met rijck: Want soo ghy trout een ouwe jan, Hy … [Lees meer...] overGedicht: Jacob Cats • Jonck by out, heet by kout
Gedicht: Jacob Cats • Van de drank
Van de drank De wijn is voor de mens en voor de rapste geesten, Maar water uit de beek ten dienste van de beesten, Al wat de wijngaard geeft dat is een schone vrucht, Om al wat droefheid smaakt te drijven op de vlucht. Wijn dient van goede reuk en goede smaak te wezen, Dan nog een klare glans die wordt er in geprezen, Ook dient hij niet verschraald, maar vers getapt te … [Lees meer...] overGedicht: Jacob Cats • Van de drank
Gedicht: Paul Hermans • twee gedichten
Coïncidentie Over de vensterbank trippelde de schaduw van een merel. En de merel vloog naar zich toe en nam plaats in zijn schaduw en trippelde over de vensterbank en floot als een fluitende schaduw. uit: Dierzien (2017) … [Lees meer...] overGedicht: Paul Hermans • twee gedichten
Gedicht: Anneke Brassinga • twee gedichten
Uit Verborgen tuinen, de nieuwe bundel van Anneke Brassinga. Bij onvoorziene omstandigheden Haast u! er is nog een lange terugweg te gaan. Naar rust van weleer die ongekend moet bloeien op de komende humus onzer ontslapingen. Betaamt u hoon? Al hadde ik de liefde niet en ware het mijzijnde zo’n achterkousige clarisse van voorheen, biddend werkschuw aan de rand van … [Lees meer...] overGedicht: Anneke Brassinga • twee gedichten
Gedicht: Jaap Zijlstra • Geschenk
Geschenk Ik was klaarwakker in mijn droom, schreef een niet te keren gedicht, het schreef zichzelf, een heldere stroom, mijn pen gleed als een veer zo licht. Ik schreef het in een blinde drift en toen het uitgeschreven was, verliet het mij, het lopend schrift verliep tot zilvergrijze as. Verward sta ik aan het vensterglas, de straat ligt door de maan … [Lees meer...] overGedicht: Jaap Zijlstra • Geschenk