Waaigat Nu van dit slapend paarse huis fel geelde blinden in het stalen zonlicht baden, denk ikmij binnen in de luwte, op geschroeide voet verblind. Het waait. Schemerend in lege kamers staan geklonkentussen stenen tegels kromme struiken, zwart van blad.Het tocht langs de met zand bestoven vensterbanken, waar door dunne zonnestralen stof van jaren drijft.Hier achter 't verhoute … [Lees meer...] overGedicht: Antoine A.R. de Kom, Waaigat

Eros (IV) Wij gingen langs de Leie en spraken stil;de winden woeien onze wangen kil,diep uit het water scheen de matte maan,wij voelden de avond aan ons zijde gaan. Ons woorden ruischten vol geheimen zin;wij drongen dicht bijeen en veinsden min.'t Was koud. Wij gingen traag, zeer traag, gearmd.Toen heeft uw warme mond mijn mond gewarmd. Maar laat, in 't diepste van dien kouden … [Lees meer...] overGedicht: Maurice Roelants • Eros (IV)

Overleden: R.A. Basart (1946-2019), schrijver van een klein maar puntig oeuvre. (En nog een gedicht.) Naar Wildervanksterdallen De hoofdpijn in een auto mond vol stof en Oude rook: we rijden richting Wildervanksterdallen We zoeken naar een ziekenhuis, we hebben grote haast We racen richting Wildervanksterdallen ‘Zie je de schemering verdikken kind Hoor je de avond … [Lees meer...] overGedicht: R.A. Basart • Naar Wildervanksterdallen

Uit een van de nieuwe titels in de DBNL De jonkheer Als hij in zicht komt van de vijver loert hij terluiks eens naar de zwaan en zet zijn opgezwollen krop wat stijver om naar het bosprieel te gaan. Daar wacht de rilde kamerjuffer Hij schreef haar anoniem een brief want hij de zelfvoldane bluffer zei: Marguerite wordt mijn gerief Het bosprieel heeft zijn secreten - er is … [Lees meer...] overGedicht: Victor J. Brunclair • De jonkheer

Uit een van de nieuwe titels in de DBNL Weidse weg Een verre hand verwoelend waar het nachtschrijndieptenblauwzich toevouwt op de gitpraalvan gesteenten onbewogenwaar de schemer aan de kimlijnsiddert sideraalonder de nachtzang van verwulpste bogendiep in het hart van alle horizonnenklom een hoge blauwe vlamontgensterd in onvatbaarheid … [Lees meer...] overGedicht: Victor J. Brunclair • Weidse weg

Het beschreven schilderij. Anna antwoordt op de beschuldiging van Tobit Zelfs blind denk je nog alziende te zijn, maarziende was je al blind. In mijn armen draag ikwat ik verdiende terwijl jij mokt, mijtot zondebok maakt. Met open ogen sliep je, nu zit je daar, sleet op de naadvan je kleed, een mol, het schoppen niet waard, jijde rechtvaardige altijd goedgeefse, een vrekbleef … [Lees meer...] overGedicht: Hester Knibbe • Anna antwoordt op de beschuldiging van Tobit

Het beschreven schilderij en een toelichting daarbij. Christus als hovenierZij dacht dat het de hovenier was. Johannes 20:15 Eén Rembrandt kende als kind ik goed:de Christus met de grote hoedwandelend in de ochtendstond.En, naar erbij geschreven stond:Hij was de hovenier. En nòg laat ik mijn tranen gaanals in de gaarde ik Hem zie staan,en – wat terzijde – in stille schrikdie … [Lees meer...] overGedicht: Ida Gerhardt • Christus als hovenier

Rembrandt van Rijn Een pad in raggen van bontwaar ooit de gouden mot in zat,vraagt hij zich af of hij(die het goudstiksel van Artemisia’s jurkvereenvoudigde tot een okeren streep)het licht heeft ontdekt.(Hij, die elk gezicht bij het ei begon.)De geur van verf vergiftigt. … [Lees meer...] overGedicht: Hugo Claus • Rembrandt van Rijn

De beroemde geschiedkundige Jacques Presser (vooral bekend door zijn boek Ondergang) schreef dit gedicht onder het pseudoniem J. van Wageningen.Nocturne25 maart 1943Die weide noem: asphodelos*.Ga zéér behoedzaam, demp uw tred.Een schim glipt uit de rand van 't bosHet weivlak over naar het wed En duikt onder een horizon,Eén nevel verder dan 't verdriet,Waarin uw hart niet leven … [Lees meer...] overGedicht: J. Presser • Nocturne

Het nieuwe nummer van De Gids staat in het teken van “dat overtuigende getal drie” (n.a.v. Het zomerspektakel De drie musketiers in het Amsterdamse Bostheater). En daarom als daggedicht een aantal ‘drietjes’ (drieregelige gedichtjes) van Guus Rekers. Een zomer in drietjes de lucht geveegdalsof niet eerstis opgeruimd dit groene nadat vale toenmaakt alles uit de geur van gras … [Lees meer...] overGedicht: Guus Rekers • Een zomer in drietjes

Brief aan Aagje Deken 29 april 1777 Ach Deken! Deken ach! Mijn waarde Wolff! Mijn man,In 't holst des nachts... 'k zit voor zijn ledikant te lezen;Hij spreekt met mij, hij sterft, valt in mijn arm! Ik kanniet schrijven. Hemel! moest ik juist alleenig wezen! Geen ziekte, zelfs geen koorts! Zoo zegt hij nog: 'k Ben wel;Slechts wat vermoeid; dit komt van gistren nog te … [Lees meer...] overGedicht: Brief aan Aagje Deken / Antwoord aan Betje Wolff

Een vreemdeling Ik ben hier vreemd. Zal nooit of nimmer wennenaan leven langs de weg, in openluchtwonen, bewegen. Ik wil steeds terugnaar mijn koel land van canada’s en dennen. Een binnenhuis, het haardvuur in de avond,foto’s en schilderijen aan de wand,brieven en boeken, altijd bij de hand,van alle vrienden die ik zag begraven. Ik wil bruin akkerland zien en de beemdmelkwit … [Lees meer...] overGedicht: Anton van Wilderode • Een vreemdeling

Maurits Mok (1907-1989) schreef onder het pseudoniem Jan Luyken jr. een pastiche op Jan Luiken's Spiegel van het Menselijk Bedrijf (uit 1694). Bij Luiken was 'de Leeraar' overigens een prediker. De Leraar De wijsheid die hij heeft vergaardgiet hij in les na lesuit over schepselen wier aardzich dank zij dit procesveredelt van naïviteittot het omheind bestaaneens burgers die … [Lees meer...] overGedicht: Jan Luyken jr. • De leraar

Een kloosterlijke geest, in liefde voorde mens — De Mens — ontstoken,schrijft op het bord : ‘Jij hoort erbij!’Geen kind kijkt blij. Helaas.Quincy heeft cervelaatworst,Chantal gestampte muisjes, Dennis(de moederkoeken zijn ook volvan wereldtalen) pindakaas.Dit wisselen zij uit. … [Lees meer...] overGedicht: Ed Leeflang • Een kloosterlijke geest

Rekenen 1 + 1 is alleen maar tweevoor schoolse ogen1 + 1 is niemand is een ander maar telkens verloren en telkensanders teruggevonden draagik je uitkomst met me mee— een rond getal tussen goed en kwaad —ik reken je voor aan de stad aan de straatdan aan de deur (een open vraag)aan de trap van gister naar vandaag … [Lees meer...] overGedicht: Ellen Warmond • Rekenen

Lezend in mijn boot Ik was nog een jongen toen ik voor het eersthet verhaal van den Vliegenden Hollander las.'t was zomermiddag, ik wasin mijn roeiboot de plasopgegaan en liet mij drijven:ik lag op mijn rug,de ruimte, de teerlucht, de lichte golfslagtegen het boord verrukten mij en ik dacht:wie kan zeggen, dat hij het licht heeft gezienen muziek heeft gehoord,zoolang hij het … [Lees meer...] overGedicht: Hendrik Marsman • Lezend in mijn boot

Ik heb nooit Ik heb nooit naar iets anders getracht dan dit:het zacht maken van stenenhet vuur maken uit waterhet regen maken uit dorst ondertussen beet de kou mijwas de zon een dag vol wespenwas het brood zout of zoeten de nacht zwart naar behorenof wit van onwetendheid … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Kouwenaar • Ik heb nooit