Door de middelste zin heen Omdat ik al een tijdje geïntrigeerd word door de nogal idiosyncratische grammatica die Wessel te Gussinklo hanteert in zijn romancyclus over Ewout Meyster, ging ik voor deze gelegenheid op zoek naar de middelste zin van mijn favoriete deel uit de serie, Op weg naar De Hartz, uit 2020. De analyse van zo’n ongetwijfeld lange en complexe … [Lees meer...] overDe middelste zin van… Op weg naar De Hartz
Niet durven gokkend
Toen Martijn van Bruggen zich opgaf voor SLAMsterdam wist hij nog niet dat hij vlak daarvoor de U-slam zou winnen. In de woorden van Martijn op Instagram: Soms lees je iets wat best goed klinkt maar wat bij nader inzien eigenlijk niet kan volgens de grammatica van het Nederlands. (Net zoals bij de verleden tijd van de infinitief.) Dan zijn er twee vragen. In de tekst … [Lees meer...] overNiet durven gokkend
Kommavonnis
Er zijn belangrijkere dingen in de wereld, maar toch nog even over het kommavonnis. Voor wie het niet heeft meegekregen: in een kort geding heeft de rechter vorige week bepaald dat De Telegraaf een mededeling moet plaatsen bij een column van Nausicaa Marbe vanwege een ongelukkig geformuleerde zin. Dat heet inmiddels het ‘kommavonnis’ omdat het gaat om de interpretatie van de … [Lees meer...] overKommavonnis
Bar laat
Vorige week begon op NPO1 de nieuwe talkshow van Sophie Hilbrand en Jeroen Pauw met de titel “Bar Laat”. Gek woordje, dat “bar”. Laat ik daar nou net mijn laatste column in Vaktaal over geschreven hebben… In de boekentoren met tweedehands boeken in het Amstelpark vond ik Patricia trouwt met een Turk van Hans de Groot-Canté, nummer 363 in de Witten Raven Reeks, uit 1975. … [Lees meer...] overBar laat
Een infinitief in de verleden tijd?
De redactie van Neerlandistiek kreeg de afgelopen dagen twee bijdragen binnen over dezelfde constructie. Omdat de bijdragen elkaar aanvullen plaatsen we ze allebei. Hieronder het artikel van Ronny Boogaart. Dat van Henk Wolf staat hier. Vorige week zaterdag vertelde Connie Palmen in een interview met De Volkskrant over de ‘wond’ die ze herkende in haar twee grootste liefdes. … [Lees meer...] overEen infinitief in de verleden tijd?
Verboden binnen te rijden
Zeker drie keer per week zie ik bij het binnenlopen van station Amsterdam Zuid-WTC een bordje met deze tekst: In dit station is het verboden om te rolschaatsen, skaten, skateboarden, (brom-)fietsen en met motorvoertuigen binnen te rijden. Het is veel tekst voor zo’n bordje bij de ingang en je kan je afvragen hoe ver je moet gaan in het specificeren van wat er allemaal … [Lees meer...] overVerboden binnen te rijden
U heeft ervoor gekozen op dit nummer niet gebeld te willen worden
‘U kunt elke maand weer opzeggen, gewoon een mailtje sturen’, had de jongen bij het station gezegd. Dat klonk geruststellend maar ik wist toen al dat ik dat niet ging doen. Dat zou allemaal zo erg niet zijn als je er dan tenminste vanaf was. Dat is niet zo: sommige van die Goede Doelen gaan hun donateurs ook nog thuis bellen. Aan de telefoon is het makkelijker nee zeggen dan … [Lees meer...] overU heeft ervoor gekozen op dit nummer niet gebeld te willen worden
Bij natte vloer glad
Tussen kleedhokje en zwembad maakte ik deze foto. ‘Loopt niet lekker’, appte ik aan mijn collega. ‘Dat heb je bij natte vloeren’, appte hij terug, maar hij was het met me eens dat ook de tekst op het bordje wat moeizaam is. De bedoeling van het bordje is duidelijk, dus wat is precies het probleem? De vloer is glad als hij nat is, zoveel is zeker. Je bent dus geneigd om … [Lees meer...] overBij natte vloer glad
De ene ‘aan het’ is de andere niet
Er zijn weinig taalpatronen die neerlandici—en dan met name leraren Nederlands—zo veel hoofdpijn bezorgen als de aan het-constructie. Op het eerste gezicht is er weinig ingewikkelds aan, we gebruiken de constructie immers de hele dag door: u bent deze blog aan het lezen, buiten is het aan het regenen, de dagen zijn steeds korter aan het worden… Tot zover geen hoofdpijn. Die zet … [Lees meer...] overDe ene ‘aan het’ is de andere niet
Hoofdpijndossiers
Ik denk dat het ongeveer zo gegaan is. Op maandagochtend publiceerde NOS.nl een bericht met de volgende kop: Nieuwe Britse premier wacht meteen veel hoofdpijndossiers. Vervolgens was er iemand bij de web-redactie die vond dat dat fout was want dat het eigenlijk moet zijn: Nieuwe Britse premier wachten meteen veel hoofdpijndossiers. Er ontstonden twee kampen. … [Lees meer...] overHoofdpijndossiers
Intussen: tijd voor iets anders
In zijn recente reisverslag God in Japan gebruikt Willem Melchior een paar keer het woord intussen zoals ik dat zelf niet snel zal doen. Op p.89 bijvoorbeeld: De Kongobuji intussen was prachtig, ik kan niet anders zeggen. Er zijn twee dingen opmerkelijk aan dit gebruik van intussen: de plaats ervan in de zin en de functie. Laten we met het eerste beginnen. In … [Lees meer...] overIntussen: tijd voor iets anders
Dat eeuwige ge-Electric Light Orchestra van hem
Maurits en Johannes, de twee vrienden van Erik Poelman in de roman Augustus van Eric de Rooij, vertegenwoordigen allebei een heel andere kant van de hoofdpersoon. Dat blijkt ook uit hun favoriete muziek. Terwijl Erik met Maurits zijn liefde voor Italo-disco deelt en in Amsterdamse gay-discotheken danst op synthesizerpop (het is 1988), moet hij op de kamer van Johannes keer op … [Lees meer...] overDat eeuwige ge-Electric Light Orchestra van hem
‘Alsnog’ dringt voor
Toen ik afgelopen zomer op Vlieland aan een pannenkoek zat, fietsten er twee meisjes druk pratend voorbij. ‘Maar alsnog!’, riep het ene meisje uit. Ik wist wel ongeveer wat ze daarmee bedoelde want de recente betekenisverandering van alsnog was me niet ontgaan. Maar alsnog. Het woord voelt voor mij nog steeds wat ouderwets, niet een woord dat past bij fietsende meisjes. … [Lees meer...] over‘Alsnog’ dringt voor
