Een luwtje Nu voelt men warme geuren om zich walmen,En warmte door de koele boomen wuiven, -De snelle vliet schijnt moede voort te schuiven,En in het matte schuiven nog te talmen; Op de' akker buigen zich de blonde halmenOntzenuwd, en beschutten met haar kuiven't Viooltje, dat geen vlinder komt bestuiven,En dat de hette tusschen 't graan voelt dwalmen; De mensch, in 't … [Lees meer...] overJacques Perk • Een luwtje
Gedicht
Jacqueline van der Waals • Het zonnespectrum
Het zonnespectrum Ik hield een prisma in de handEn wierp een schijnsel op de wand,Dat, schoon het zonlicht, doorgaans wit,Uit zijnen aard geen kleur bezit,Zo velerhande kleuren droeg,Dat ik mijzelve, peinzend, vroeg,Hoe toch dit klaar, doorschijnend glas,Dat zelf volkomen kleurloos was,Al deze kleuren scheppen konEn halen uit het licht der zon. Het licht, dat door dit … [Lees meer...] overJacqueline van der Waals • Het zonnespectrum
Gerrit Krol • Memento
Memento Jongens waren wij nog, namen meisjesachterop de fiets naar een espressobar,en ’s morgens terug met onder het zadelons middaguurtje, al die jarendat wij in witte jas, vlijtigeen reageerbuis bestudeerden, c.q.op één dij op elkaars bureau gezetenopereerden aan dc rand der wetenschap,lachten, ons verloofden — ik sta aan de ingangvan dit instituut, het hek is dicht,het … [Lees meer...] overGerrit Krol • Memento
Ellen Warmond • Sommen
Sommen 1 Belegging van het niets– het negatief bezit –geeft nog de hoogste rente urenlang berekenend gepraatbewijst niet dat men beter zwijgt wiskundig zeker zijn van nee-kwadraaten toch nog hopen dat je er geen nul uitkrijgt. 2 Materie miezertmiddeleeuws vermomddoor het heldere denken mathematisch molm maakt 2berekenbare onbekendentot 1 onberekenbare … [Lees meer...] overEllen Warmond • Sommen
Nico Slothouwer • De bibliotheek
De bibliotheek Ik ging er terug, maar het was geen keren,daar is geen tijd, hoogstens een geur.De kasten, lang en eender, brachten aan het lichthoe levensjaren worden ingericht, ook de mijne.Ik zag ze zij aan zij en de hiaten; ik kwamtot aan een tafel, dacht alles weer te weten,personeel was hier verzameld en gezeten,ook ik was erbij.Waaraan ik bezig was geweest werd door … [Lees meer...] overNico Slothouwer • De bibliotheek
Ingrid Jonker • Jy’t my gekierang
•• Ingrid Jonker. Vertaling door Gerrit Komrij. Jij hebt me bedrogen Jij hebt me bedrogen Dolliejij speelde vals spelmijn hart o stekelbeszit droog in zijn vel De predikant zegt ach neemijn ma zegt achwat gepraatmijn oma denkt foei wereldwaar is onze toeverlaat Maar Dollie geitje babydat jij me zo verstootal breng ik al m’n dagenals kuikens voor je groot Al geef … [Lees meer...] overIngrid Jonker • Jy’t my gekierang
J.H. Speenhoff • De zeven plichten van de vrouw
De zeven plichten van de vrouw De eerste plicht van elke vrouwIs nooit geleerd te doenDat komt bij liefde niet te pasEen zoen is maar een zoenWat geeft ’t of ze met een boekHaar lieve hersens krenktEen vrouw die denkt bij wat ze zegtZegt nimmer wat ze denkt De tweede plicht van elke vrouwIs houden van haar manTe zorgen dat ze met een zoenHem steeds verleiden kanWant als … [Lees meer...] overJ.H. Speenhoff • De zeven plichten van de vrouw
Hans Plomp • Een mensenleven
•• Schrijver-dichter Hans Plomp is dinsdag overleden. Een mensenleven Veel gedaan in dit bestaanhete kastanjesuit het vuur gehaald,met stille trom vertrokken,hazenpad ontdekt,een handvolschoenveters gebroken,vierduizend pukkels uitgeknepen,tienduizend liter bier gedronken,zo'n twintigduizend liter thee en koffie,een keer of negenduizend klaargekomen,driemaal een blinde … [Lees meer...] overHans Plomp • Een mensenleven
Mark Insingel • Als ik niet bang was
•• De Vlaamse dichter Mark Insingel is vorige week overleden. Als ik niet bang waszou ik het durven.Als ik het zou durvenzou ik slagen.Als ik zou slagenzou ik het kunnen.Als ik het zou kunnenzou ik het willen.Als ik het zou willenzou ik het kunnen.Als ik het zou kunnenzou ik slagen.Als ik zou slagenzou ik het durven.Als ik het zou durvendan was ik niet bang. ••• Straks … [Lees meer...] overMark Insingel • Als ik niet bang was
Het lied van Hiawadha • Longfellow en Gezelle
•• Het is Guido Gezelle-jaar, want 125 jaar geleden overleden. Gezelle vertaalde ooit het beroemde epische gedicht (ca. 45.000 woorden lang) The Song of Hiawatha (1855) van Henry Wadsworth Longfellow, over het leven van Hiawatha, een Ojibwe, en zijn liefde voor Minnehaha, een Dakota. De vertaling staat hier, en het origineel hier. Het fragment hieronder beschrijft zijn … [Lees meer...] overHet lied van Hiawadha • Longfellow en Gezelle
Karel van den Oever • De doods-gedachte
De doods-gedachte De doods-gedachte is een bitter kruiddat in elks leven wasten in de afzondering wordt geplukt.De mensch steekt het in een knoopsgat van zijn jas.Of hij recht op gaat of zijn hoofd buktsteeds stijgt de wrange geuren hangt altijd in de aandachtige neus.Als hij éen oogenblik zijn gelaat betastdan voelt hij het doodshoofd achter zijn vleeschen wordt die schrik … [Lees meer...] overKarel van den Oever • De doods-gedachte
Rick de Leeuw • Tongpuntertje
•• Een lange inleiding bij het gedicht van vandaag: Rick de Leeuw, voormalig zanger van de Tröckener Kecks, en Ruud Hendrickx, hoofdredacteur van de Dikke Van Dale, gaan iedere week in het radioprogramma Nieuwe feiten met behulp van de luisteraars op zoek naar zogeheten ontbreekwoorden — voor dingen waar nog geen woord voor is. Zoals ‘het welbevinden dat je overvalt als je je … [Lees meer...] overRick de Leeuw • Tongpuntertje
Marcel van Maele • Behandeling
Behandeling 1. Wat hij bedoelde en tot wie hij sprak bleef onduidelijkzodat z'n woorden niet te weerleggen waren.Dat was het gesprek: sluit niet het hek. In bloedeigen gebaar,met een verbaasd gezicht van ‘hoe laat is het nu?’,de strijdbijl neergelegd. Geen schijn van kans,de hoop is boter aan de galg.Overleven, op een zacht pitje weet je wel(ik leg m’n petje op dat … [Lees meer...] overMarcel van Maele • Behandeling
Clara Eggink • De schilder aan de Maanweg
De schilder aan de Maanweg De lange weg, die Maanweg heet,ligt waar de stad raakt afgebroken.Nog een fabriek, een veld, een keet,dan volgen daar de groene strokender landen, bomen, wijd en zijd.De massa in zijn eeuwig groeienzal ook hier komen mettertijd.Nu staat op stal nog vee te loeienterwijl aan 't huis de vlier zich vlijt. 't Was in de schemer dat ik kwam gelopende … [Lees meer...] overClara Eggink • De schilder aan de Maanweg
Van Snakenburg en Elias • Gelukkige blooheid
Gelukkig leven De luchte dans te zien van Nimfen en van knapen;Te spelen op de fluit in ’t levenwekkend woud;Zijn tijd te slijten met een aangename kout,Of met het hoeden van een kudde onnoozle schapen. Somwijl eens in de dag een lustig gat te slapen;Te zien op zijnen dis de smakelijkste wijn;Van ziekte of ongemak nooit aangedaan te zijn;Nooit leëg te zitten; nooit te … [Lees meer...] overVan Snakenburg en Elias • Gelukkige blooheid
Remco Campert • Een vergeefs gedicht
•• Gister was Remco Campert jarig. Een vergeefs gedicht Zoals je loopt,door de kamer uit het bednaar de tafel met de kam,zal geen regel ooit lopen. Zoals je praat,met je tanden in mijn monden je oren om mijn tong,zal geen pen ooit praten Zoals je zwijgt,met je bloed in mijn rugdoor je ogen in mijn hals,zal geen poëzie ooit zwijgen uit: Een standbeeld opwinden (De … [Lees meer...] overRemco Campert • Een vergeefs gedicht
Snakenburg & Elias • Vergeefse hoop
Vergeefse hoop Ik heb altoos gedacht dat mij het lot zou gevenEen deftig ambt, waarvan ik rijklijk kan bestaan;En dat een nimf, zo schoon als Venus of Diaan,Gewilliglijk met mij in d’echt zou willen leven. Ik waande dat ik haast, door heilig vuur gedreven,De dichters van deez’ tijd zou ver te boven gaan;Dat ik zou kwelen als een witgepluimde zwaan,En naar de gouden zon op … [Lees meer...] overSnakenburg & Elias • Vergeefse hoop
Kees Stip • Op een mandril
Op een paard Een paard stond meer dan 100 jaarte wachten voor de Horse Shoe Bar.Daarin zat dokter J. van Dierende Slag bij Waterloo te vieren.‘Hij lust hem,’ sprak de trouwe klepper,‘die ouwe streptococcenmepper.Dat wordt beslist weer nachtwerk, netals laatst, toen Leiden was ontzet.’ Op een mandril Een zeer kortzichtige mandrildroeg houten glazen in zijn bril.‘Men … [Lees meer...] overKees Stip • Op een mandril
J. Slauerhoff • Kraka
Kraka Bruine zee van traaggolvend kroos.Onder wierspiegel rijzen en zakkenPlatte slijmkelken en fijnvertakteZuignappen, bijna bewegingloos,Bij zeeleegte en windstilte levenloos. Afgedreven gehavende schepenRaken diep in de wiermoerassen,Martlen zich af nog om te brassen,- Geen anker houdt grond, trekt hen rond -Varen vast in verraderlijk gras,Worden … [Lees meer...] overJ. Slauerhoff • Kraka
Alfred Kossmann • De paleizen
De paleizen In de kelders glanst de wijn.De nachten door zwerven er vale,vorm geworden gedachten.Maar voor het licht door de vensters kan stralenhalen de knechten er brood en vlees, beginnensnelle voeten door het paleis te dwalen,door gangen en keukens, door de portalenvol duister, door luchtige zalen waar de kamenierende vluchtige levens der gravinnen versieren,’t vermoeide … [Lees meer...] overAlfred Kossmann • De paleizen
Edgar Lee Masters / Martinus Nijhoff
•• Edgar Lee Masters (1869-1950) was een Amerikaanse dichter die vooral bekend is geworden door zijn Spoon River Anthology, een verzameling van meer dan tweehonderd grafschriften uitgesproken door de overleden inwoners van een klein Amerikaans stadje. De gedichten vielen destijds op door de vrije vorm ervan, maar ook door de aandacht voor de ‘gewone mens’. Martinus Nijhoff … [Lees meer...] overEdgar Lee Masters / Martinus Nijhoff
Herman Gorter • Hé ik wou jij was de lucht
Hé ik wou jij was de luchtdat ik je ademen konen je zien in het hooge lichten door je gaan kon. Waar zijn je armen en je handenen die witte overschoone landenvan je schouders en schijnende borst —ik heb zoo’n honger en dorst. ••• En haar verlangen werd zóó groot, ze konAl deze aardsche dingen niet meer aanzienVan tranen en van liefde, en in waanzinVoelde ze hem in … [Lees meer...] overHerman Gorter • Hé ik wou jij was de lucht
Pieter G. Buckinx • Salomé
Salomé Over de zilver-groene staddanst Salomé De neger is verrukt, hij lacht gedwee,kust zijn vriendin, en schuift de wereld uit.De trom roert luid.—Hoe vreemd schuift hij de wereld uit … Over de zilver-groene stadschuift Salomé. Haar ogen zijnvan wilde pijngebroken.De zilver-rode schaal brandt van het bloedvan een, die nu voorgoedde ogen heeft geloken.— Over de … [Lees meer...] overPieter G. Buckinx • Salomé
M. Vasalis • Als je een landschap was waar ik doorheen kon lopen
Als je een landschap was waar ik doorheen kon lopen,stil staan en kijken met mijn ogen openen languit op de harde grond gaan liggen,er mijn gezicht op drukken en niets zeggen.Maar ’t meeste lijk je op de grote lucht erboven,waar ruimte is voor buien licht en donkre wolkenen op de vrije wind daartussen,die in mijn haren woelt en mijn gezicht met kussenbedekt, zonder te vragen, … [Lees meer...] overM. Vasalis • Als je een landschap was waar ik doorheen kon lopen
Jan Emmens • Hard facts
Hard facts. 't Gras is gemaaid, de bloemen staan op stelen,de blaren hangen keurig aan de boom.De een heeft een huisdier wat te bevelen,iemand te strelen, iemand te slaan,de ander zichzelf om mee om te gaan. ••• Pavlov Bij dat van mensen vergeleken, is het denkenvan honden beperkt, en hun dromendaaruit slechts een verwarde keus. Overdag in de onrust valt het niet … [Lees meer...] overJan Emmens • Hard facts
