•• Aleidis Dierick is vorige week overleden. Ze debuteerde toen ze in de veertig was, en publiceerde sindsdien een bundel of tien, met tot de verbeelding sprekende gedichten in heldere taal. Het is middag.De bruine, blinkende vogels,als een handvol keiengeworpen, in de heldere straat. Herfst. Alweer.Hard zijn. Zonder te schreienzien hoe de zomer vergaat.De lucht wordt … [Lees meer...] overAleidis Dierick overleden
Aleidis Dierick
Aleidis Dierick • Thuiskomen is een tuin. Met vogels.
Thuiskomen is een tuin. Met vogels.Met muntekruid tot de rand toe gevuld.Een duif vliegt porceleinblauw overin een klapwiegend ongeduld. De bomen kalkwit langs de muren,verwilderd. Distels staan in zaad.Grasvinken in verborgen polken.Dit wist zij steeds: de tuin bestaat. Het perk vol zijden pluimgewassen,kamille, wilde weegbree, merels op het grind,het onkruid hoog, blond … [Lees meer...] overAleidis Dierick • Thuiskomen is een tuin. Met vogels.
Aleidis Dierick • Lied voor mijn minnaar
Lied voor mijn minnaarI Gij zijt mijn wilde, voorzichtige jagerdie ’s nachts door het bos gaat op voeten van lederde vossen dansen op poten van lichtde dood komt geluidloos en teder. Gij zijt mijn zwijgzaam en neuriënd kindmet de maan en de vos om uw schoudersen een onverklaarbaar, innig verdrietals gij magerder wordt en ouder. Gij zijt mijn wilde, voorzichtige … [Lees meer...] overAleidis Dierick • Lied voor mijn minnaar
