Arnon Grunberg had mij uitgenodigd op zondag 29 oktober met hem in gesprek te gaan over Snikken en Grimlachjes. Maar eerst vertelde hij daar in Bibliotheek De Korenbeurs te Schiedam over zijn fascinatie voor Haverschmidt. In de tweede klas van de middelbare school werd hij op zekere dag de klas uitgestuurd wegens wangedrag. Hij diende zich te vervoegen bij de conrectrix van … [Lees meer...] over150 jaar Snikken en grimlachjes (2)
Arnon Grunberg
Arnon Grunberg in de tegenwoordige tijd
Jan Arends, Maarten Biesheuvel en Arnon Grunberg schrijven gewoon proza. Dat beweert in ieder geval Suzanne Fagel. De titel van het proefschrift dat ze vandaag in Leiden verdedigt is De stijl van gewoon proza. De genoemde drie auteurs zijn haar belangrijkste voorbeelden van een dergelijke stijl. Dat is een beetje moeilijk te plaatsen, vooral omdat Fagel in het proefschrift … [Lees meer...] overArnon Grunberg in de tegenwoordige tijd
Poffertjes bij Arnon Grunberg
Door Marc van Oostendorp In de mooie, deze maand verschenen Italiaanse vertaling van Arnon Grunbergs roman Huid en haar blijft één Nederlands woord onvertaald: poffertjes. Dat zegt heel veel over dat boek, en over Grunberg, en over de Nederlandse cultuur. Eten maken – samen eten maken, eten maken voor iemand anders, samen eten maken voor iemand anders – speelt een belangrijke … [Lees meer...] overPoffertjes bij Arnon Grunberg
Arnons Zangberg
Nadat hij eerder deze week een saai dictee had gepresenteerd, publiceert Arnon Grunberg vandaag een wat plechtstatig Nederlands, in de Volkskrant. Hij wil dan ook in een essay onderzoeken "hoe ik me verhoud tot de wereld waar ik tegen wil en dank deel van uitmaak". Wat hij constateert is over het algemeen niet erg verrassend: "dat het automatische respect voor het fenomeen … [Lees meer...] overArnons Zangberg
