Dode parachutist Hij ligt voorover in het verend gras,Een vreemde vlek in een besterde wei, —Naast smalle sloten, waar ’t gebroken glasVan water rimpelt langs de bloemensprei. Hij sluimert, zich van alles onbewust:De vijand die hem vindt, op zij rolt met zijn voet,In ongeremde haat, in donkere dodenslust,Een grap zegt die zijn maat uitzinnig lachen doet. Maar … was het … [Lees meer...] overElisabeth Cheixaou • Dode parachutist