Kerstnacht 1915 Regent het in den nacht? De stille, de heilige nacht? Spritst het niet duister en zacht? Neen,'t regent niet in den nacht, De alles omhullende nacht, De nacht is stom en wegend is de nacht. Ik weet dat onder de nacht Een menschdom grijnst en smacht En dat de wolken waren Als wijlen van doodenbaren. En dat in reutelingen Veel duizend lippen … [Lees meer...] overGedicht: Jac. van Looy • Kerstnacht 1915
gedichten 20e eeuw
Gedicht: Gerrit Achterberg • Kerstmis
Kerstmis Klokken haalden mij uit de slaap vandaan: Kerstmis over den Haag om middernacht. Hij, die ik dagelijks te wezen dacht, trok uit mij weg en kwam alleen te staan. Ik keek tegen mijn eigen leven aan, alsof een ander het had doorgebracht. Een lege helderheid betrok de wacht tussen mij en het opgeschoven raam. … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Achterberg • Kerstmis
Gedicht: Martinus Nijhoff • De kerstboom
De kerstboom De kaarsen branden tusschen mandarijnen, Sneeuwsterren, speelgoed en gekleurde noten. De kind'ren zingen, en de dauw der groote Oogen beweegt en blinkt in 't trillend schijnen. Hoor hoe ze zingen: ‘Nu zijt wellekome’ - 'k Voel moeders hand weer die de mijne houdt, En huiver bij den geur van 't schroeiend hout Als toen ik zong: ‘Gij zijt van ver gekomen … [Lees meer...] overGedicht: Martinus Nijhoff • De kerstboom
Gedicht: Bhai • drie gedichten
Op dezelfde dag als zijn jaargenoot Michaël Slory overleed eergister de Surinaamse dichter James Ramlall (ook bekend als Bhai). dhan ka dukhra (Rijstesmart) Slechts zij, die uit rijst geboren zijn Slechts zij, die in rijst zijn opgegroeid Slechts zij, die door rijst gestorven zijn Kennen alleen de jammerklacht der halmen. Want weet, dat iedere groei in wezen sterven … [Lees meer...] overGedicht: Bhai • drie gedichten
Gedicht: Michaël Slory • Orfeu negro
De Surinaamse dichter Michaël Slory is gister overleden. (Vertaling onderaan). Orfeu negro Mi sa singi a son opo kon, te den stari wasi komoto na loktu. Mi sa singi alanya worku, penipeni pangi fu rediblaw, … [Lees meer...] overGedicht: Michaël Slory • Orfeu negro
Gedicht: Hans Warren • Natuurlijk
Vandaag is het 17 jaar geleden dat Hans Warren overleed. Daarom drie door zijn levenspartner Mario Molegraaf uitgezochte gedichten. Vandaag het derde. Natuurlijk Natuurlijk moest die jongen in het duin merken dat ik intens naar hem keek. Natuurlijk kwam hij toen vlak langs me met veel overbodige bewegingen hoewel hij me zogezegd niet zag. Natuurlijk begon hij een … [Lees meer...] overGedicht: Hans Warren • Natuurlijk
Gedicht: Hans Warren • Emancipatie
Morgen is het 17 jaar geleden dat Hans Warren overleed. Daarom drie door zijn levenspartner Mario Molegraaf uitgezochte gedichten. Vandaag het tweede. Emancipatie Uit het gehucht van zeven huizen en een varkenshok kwam een heel jonge vrouw met een stapel dichtproeven en een hart vol onschuld. Ze zei: 'Ik heb mijn man ook meegebracht, hij is uniek, maar hij zal u … [Lees meer...] overGedicht: Hans Warren • Emancipatie
Gedicht: Hans Warren • De Weense hoogvliegers
Woensdag is het 17 jaar geleden dat Hans Warren overleed. Daarom drie door zijn levenspartner Mario Molegraaf uitgezochte gedichten. Vandaag het eerste. De Weense hoogvliegers Toen we Gottlob Fallscheer ten grave droegen – een der laatste Wiener Jauker* – volgden zes clubgenoten met tenen duivenmanden. Terwijl de kist daalde gingen de manden open en 76 witte … [Lees meer...] overGedicht: Hans Warren • De Weense hoogvliegers
Gedicht: Jan Engelman • Over het gras
Over het gras Over het gras en over het water dwaal ik achter de beminde die ik vroeg en die ik later, die ik nimmer, nimmer vinde. Smalle schelpen zijn haar handen om een eeuwge zee te hooren, in zijn wieg en broze wanden zingt haar hart mijn wee verloren. Handen die mijn hoofd niet koelen met hun sneeuw, de lichte, zachte. Hartklop die ik niet zal … [Lees meer...] overGedicht: Jan Engelman • Over het gras
Gedicht: Jan Engelman • Echternach
Echternach Lucifer spreekt Daar ligt hij*, prevelend de smeekgebeden die men hem voorzegt en hij heeft een lach in zijnen baard, al overstroomd van vrede die zingt uit ied'ren steen van Echternach. 'k Heb mijn vernuft ten einde spits geslepen, geen listig middel liet ik onbeproefd, naar nergens heb ik dezen sant gegrepen in zijnen geest, die enkel God behoeft. … [Lees meer...] overGedicht: Jan Engelman • Echternach
Gedicht: Garmt Stuiveling • XIV
De afdeling ‘Ouder worden in de poëzie’ van website De lege tafel bevat zo’n vijftig gedichten van dichters die iets te zeggen hebben over de ouderdom. XIV Nu de grote dingen verdwijnen worden de kleine dingen groot: wat zonlicht op de gordijnen, een appel, een snee vers brood. Met hoeveel overbodigs maken we ons leven stuk: er is zo weinig nodig voor wat … [Lees meer...] overGedicht: Garmt Stuiveling • XIV
Gedicht: Anton van Wilderode • De wereld die wij willen
Uit Weemoed mijn wereld, de onlangs verschenen bloemlezing uit het werk van Anton van Wilderode. De wereld die wij willen De wereld die wij willen draagt geen wapens, verdeelt zich niet in toegeruste legers met het verbitterd bliksemen van leuzen. De wereld die wij willen is een vrede die zonder wrevel over het verleden het doek haalt van vergeven en vergeten. … [Lees meer...] overGedicht: Anton van Wilderode • De wereld die wij willen
Gedicht: Hélène Swarth • De schim van mijn hond
De schim van mijn hond Ik lag en wachtte, stil lijk in mijn graf, En bad den slaap zijn koelen zegen af. Ik lag te peinzen aan mijn trouwen hond, Die sliep nu eenzaam in den kouden grond. Plots hoorde ik zacht de tuindeur opengaan - Ik lag verlamd, van beven bang bevaên. O stil maar! 't is een welbekende stap Van donzen pootjes tripplende óp de trap. En weer … [Lees meer...] overGedicht: Hélène Swarth • De schim van mijn hond
Gedicht: Hélène Swarth • Voor mijn hond
Voor mijn hond Ik kan u niet de onsterflijkheid beloven, O zachte ziel van mijn gestorven hond! Niet plante' een kruis, het teeken van den bond Tussche' aarde en hemel, triomfantlijk boven Uw arme groeve in ongewijden grond. Het eeuwig heil waar stervende' aan gelooven Is niet voor u - uw teeder leven dooven Kwam dood, geen engel, die een God u zond. Waarom, mijn … [Lees meer...] overGedicht: Hélène Swarth • Voor mijn hond
