Een Man, die eens door Waaters-Nood Zyn Kind had in de Wieg verlooren, Wanneer 't nog naauwlyks was Gebooren En dat hy reeds ten prooy der Dood Te weezen dagt, kwam eens, in 't reizen, Omtrent een Land-Gestigt gegaan, Daar treft hy juist een Jongsken aan, ('t Scheen of den Hemel 't hem kwam wyzen,) Dat hy het zyne dagt te zyn: Gelyk 't ook bleek, in alle deelen. Wat … [Lees meer...] overGedicht: Anoniem – Een Man, die eens door Waaters-Nood
gedichten
Gedicht: Anoniem – Het Wip-snoer
Een Mensch, die om zyne Euveldaân Is aan een Wip-snoer vast gebonden, Vind zyn Gemoed met vrees belaân Dat hy zal Doodelyke Wonden Bekomen, geeft men 't Rad zyn loop, Waar door hy komt ter neêr te ploffen; Nogthans voed hy in 't Harte ook hoop, Of hy misschien wierd ligt getroffen En weinig door den Val bezeerd. Zo voeld ge, ô! Jeugd, u Herte prangen, Als gy, door … [Lees meer...] overGedicht: Anoniem – Het Wip-snoer
Gedicht: Marnix Gijsen – Met mijn nicht in den tuin
Met mijn nicht in den tuin Toen ik kwam met mijn nicht in den avondtuin, -- haar kleed was een zingende batikweelde -- zagen we samen hoe dol en lenig mijn zes jonge katjes speelden; zwart fluweel in het groenste gras. De maan hing rood in de boomen, zoo dicht of er een sprookje aan 't gebeuren was. Zij heeft haar witte tanden al prachtig bloot gelachen. De … [Lees meer...] overGedicht: Marnix Gijsen – Met mijn nicht in den tuin
Gedicht: P.C. Boutens – Avondwandeling
Nieuw in de dbnl: werken van o.a. Van Bruggen, Campert, Buysse en Boutens. Avondwandeling Wij hebben ons vandaag verlaat! Pas bij de laatste brug Waar 't voetpad tusschen 't gras vergaat, Daar keerden wij terug. Achter ons dekt de witte damp De schemerende landen. Zóo zijn wij thuis. Wij zien de lamp In looveren warande... … [Lees meer...] overGedicht: P.C. Boutens – Avondwandeling
Siel Verhanneman — vier gedichten
Siel Verhanneman is een Instagram- en facebookdichter, en Als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd is haar (in Vlaanderen populaire) debuutbundel. Er staan ook tekeningen in van Larissa Viaene (zie daarvoor het Coster-archief). Ben ik dan nu een achterblijver die uw auto ziet vertrekken en in slow motion haar met tranen uit mijn gezicht veegt. * … [Lees meer...] overSiel Verhanneman — vier gedichten
Gedicht: Eddy van Vliet – Aardappelen
Aardappelen Wij zijn vrouwen, ons vruchtvlees openend op de wijze die de meester wil. Glad en langwerpig is Charlotte, tongvormig Rosa en eens bereid, heten we Anna of hertogin. Kleine meisjes als ze, onrijp geoogst, ons tot in de mond blijven omhullen met dunne huid, geborsteld en gespoeld: de zoete opening laten vullen met olie en kruidenboter. … [Lees meer...] overGedicht: Eddy van Vliet – Aardappelen
Gedicht: Frans Boermans – Twië bein
Twië bein (De veuroetgank ) Ik heb allang gezwege, ik heb 't noeëts gezag. Ik woel d'r neet um lège. maar ik had 't waal verwach. Nao jaore lang studere kwaam ik d'r nog neet oeët. Ik bleef maar prakkezere. wie kóm ik toch veuroeët? Mien linker bein en mien rechter bein. die laupe nów al jaore naevenein. Det ein geit op en det ander neer. En as ze dao mit vaerdig … [Lees meer...] overGedicht: Frans Boermans – Twië bein
Gedicht: Toon Hermans – Mien, waar is mijn feestneus
Mien, waar is mijn feestneus Een overspannen bakker, een brave man uit Tiel Ging naar een psychiater met een splinter in z'n ziel Maar ziet, de psychiater, was ook niet al te fris Die riep ineens: "M'n hemel, nou weet ik wat ik mis M'n neus, m'n neus, Mien waar is m'n neus?" Mien waar is m'n feestneus, Mien waar is m'n neus? Waar is m'n feestneus gebleven? Ik mot 'm … [Lees meer...] overGedicht: Toon Hermans – Mien, waar is mijn feestneus
Gedicht: Paul Meeuws – Liedje
Uit De geluiden, de debuutbundel van Paul Meeuws. Liedje Omdat een liedje - gekortwiekt naar de mode van toen - niet van de tijd loskomt, moet het daar blijven, ontloopt het de klok zonder tijdloos te worden. Ongezongen blijft het een ding, een verknoopt elastiekje in de broekzak van je geheugen, steels appèl aan je stembanden. Jongensadem trekt weer … [Lees meer...] overGedicht: Paul Meeuws – Liedje
Gedicht: Ed Leeflang — Een echtpaar
Gister 3 jaar geleden overleed Leo Vroman. Een echtpaar In het Stedelijk zag ik Vroman en Tineke zijn vrouw. Ze snelden langs de Appels voort. Voor slaapwandelen ging het te gauw, voor zich verdiepen was het ongehoord. Hij had over zijn arm een jas of iets anders, zij liep voorop, hij riep weer dingen, misschien sterke strofen. Zij verdwenen als snel … [Lees meer...] overGedicht: Ed Leeflang — Een echtpaar
Gedicht: Leo Vroman – Windstil
Vandaag 3 jaar geleden overleed Leo Vroman – ter gelegenheid daarvan wordt Leo Vroman Tekenaar, een boek vol tekeningen, schilderijen etc. eenmalig opnieuw uitgegeven. Windstil Ik droomde bijna dat ik sliep en door een wijde polderweide liep en in de stille lentehitte zag ik de doodstil staande witte schermbloemen langs de sloot, want er was geen wind en boven de … [Lees meer...] overGedicht: Leo Vroman – Windstil
Gedicht: Koos Schuur – Poëzie
Poëzie J’écris ton nom - Paul Éluard Tussen de krommen, kreupelen en manken, tussen die meesmuilen, blind met één oog, tussen de jabroers en die altijd janken kras ik haar naam in bomen, boeken, banken, in kelderraamkozijnen en dakplanken, in de corsages en de al te ranke polsen en enkels van hen om wier slanke lichamen ik liefde voorgaf en loog. … [Lees meer...] overGedicht: Koos Schuur – Poëzie
Gedicht: Martijn den Ouden – nee
Uit Een kogelvrije zomer, de nieuwe bundel van Martijn den Ouden. nee niet weer deze bruine Lada in de toendra liever een vreetschuur met chocomel op de kaart en het geluid van dravende paarden over de intercom o de manen o de manen in de wind nabij de Noordpool buigen de regels … [Lees meer...] overGedicht: Martijn den Ouden – nee
Gedicht:Jan Six van Chandelier – Op twistige steegjes geburen
Vandaag in 1620 werd Jan Six van Chandelier geboren Op twistige steegjes geburen Al wat na d'aarde ziet onreedlijk op vier poten, Leeft onderling in rust en eendracht zonder strijd, Of zo het ene beest het andere verbijt, Wat paarlink zal zijn paar verscheuren of verstoten? Geen leeuw heeft ooit zijn tand in zijn leeuwin geschoten, Geen koeie dreef den bul haar … [Lees meer...] overGedicht:Jan Six van Chandelier – Op twistige steegjes geburen
Gedicht: Gaston Burssens – Zelfportret
Leefde Gaston Burssens nog, dan was hij vandaag 121 geworden. Zelfportret De dood, zegt men, is een ontsporing, fantastisch, om er door bekoord te zijn. Ik weet het nu, de dood is een bekoring zoals men door een moord - of een halsstarrig woord - bekoord kan zijn. Maar eerst moet ik vertellen hoe eens een trein mij zozeer ongenadig heeft ontspoord dat … [Lees meer...] overGedicht: Gaston Burssens – Zelfportret
Gedicht: Jabik Veenbaas – Kleine nachtmuziek
Uit Stad van liefde, de nieuwe bundel van Jabik Veenbaas. Kleine nachtmuziek sta diep in de nacht voor mijn huis, wacht op het glijdende licht van een koplamp, wacht op het huis dat zich opent en sluit, de deur en de muren het dak, hoe stil wacht het huis hoe stil als de huid van mijn liefste die slaapt die slaapt diep als de nacht, slaap dan mijn … [Lees meer...] overGedicht: Jabik Veenbaas – Kleine nachtmuziek
Gedicht: Nico van Suchtelen – Hoogste liefde
Uit een onechte sonnettenkrans van Nico van Suchtelen. Hoogste liefde Heet mij niet valsch en trouweloos Wanneer mijn arm, verdolend hart, Van zorgen moe en blind van smart, Een waanbeeld voor uw waarheid koos. Ik heb u lief, nu en altoos, En of mijn droef en moede hart Bij andren rust of eenzaam mart Om u: gij zijt mijn liefde, altoos. … [Lees meer...] overGedicht: Nico van Suchtelen – Hoogste liefde
Gedicht: Charlotte Van den Broeck – Acht, ∞
Het laatste gedicht uit de terugtelcyclus ‘Acht, ∞’, uit Nachtroer, de nieuwe bundel van Charlotte Van den Broeck. Acht, ∞ I Op het veld liggen een jongen en een meisje die aan vroeger doen denken ik vermoed dat wij het zijn, acht jaar geleden, maar ze lijken zo sterk op onbekenden dat ik niet naar hen toe loop om te zeggen dat ze het fout onthouden … [Lees meer...] overGedicht: Charlotte Van den Broeck – Acht, ∞
Gedicht: Willem de Mérode — Ik kus uw lippen en uw oogen
Ik kus uw lippen en uw oogen, Ik kus uw haren en uw mond, Ik kus mij moede en gezond; Kussende ben ik rondgetogen. Gij glimlacht en gij wilt gedoogen Dat ik uw hand kus en uw voet. Ik eet uw vleesch en drink uw bloed Ik kus uw lippen en uw oogen. … [Lees meer...] overGedicht: Willem de Mérode — Ik kus uw lippen en uw oogen
Gedicht: Julius Vuylsteke – De jongeling in het woud
De jongeling in het woud Treurige ballade Der vogelen liederen galmen zoo liefelijk door het woud; der bloemekens geuren walmen als wierook door het woud. Daar zit een jongling in het woud, eenzaam onder 't lommer; op 't voorhoofd ligt de smart geprent, in 't harte woont de kommer. En of hij angstig hoort en ziet, hij ziet of hoort zijn liefste niet. … [Lees meer...] overGedicht: Julius Vuylsteke – De jongeling in het woud
Gedicht: Hendrik Marsman – Herman Gorter
Herman Gorter Hij was van vuur. een golf, een vlam, een stroomend stuk natuur, blinkend als water in den zomerdag. nooit, sinds ik hem zag, zag ik nog een man wiens wezen zoo bezielend overkwam tot in zijn blik, zijn praten en zijn gang. een rechte beuk, ook toen zijn einde kwam. de bliksem sloeg en van de bergen dreunde het naar zee, … [Lees meer...] overGedicht: Hendrik Marsman – Herman Gorter
Gedicht: Ed Leeflang – Gorter
Gorter Gorters mensbeeld van werkers schrijdend langs het strand was van muurverf en wanbegrip, monumentaal en bedacht, maar je geneert je als je lacht of glimlacht. Wel trokken we in joppers en op klompen met kijkers uit, maar hopend op een Jan van Gent, een Brilduiker, een Alk. Marsman schreef ooit de overdreven, goedbedoelde frase: Hij was van vuur, een … [Lees meer...] overGedicht: Ed Leeflang – Gorter
Gedicht: Gerrit Kouwenaar – De taal behoort aan de vogels
De taal behoort aan de vogels ik ben te mens om te vliegen ik sta als een huis op de wereld gebouwd en dik uit aarde ik ben ongeveer degene die schuilgaat binnen de muren en uitvloeit achter de ramen van de blauwe achterkamer het geurt er naar mest en naar liefde er staat een plant in een kooi de taal behoort aan de vogels de mens schuilt weg in het woord … [Lees meer...] overGedicht: Gerrit Kouwenaar – De taal behoort aan de vogels
Gedicht: Agnes de Graaf – Het jaar van de grauwe gans
Agnes de Graaf was ooit veelbelovend, toen vergeten, nu vermist. (Nog een gedicht.) Het jaar van de grauwe gans de grauwe gans, zegt mijn zusje, is een bijzonder dier zo worden ze niet alleen hevig verliefd maar zijn ze ook ontzettend trouw wat toch nergens voor nodig is in het dierenrijk maar mocht de vrouwtjesgans al vroeg weduwe worden toont zij zich een … [Lees meer...] overGedicht: Agnes de Graaf – Het jaar van de grauwe gans
Gedicht: J.J. Slauerhoff – Van den overkant
Van den overkant I. Morgen Ik lag in 't oeverriet aan de' overkant En tuurde naar haar raam in den buitensten paleismuur; Ik kon niet zien dat zij verscheen, Want de nevel dreef over de rivier. Maar de hemel achter mij bloosde van kim tot kim, Zoodat ik wist dat zij naakt voor haar raam moest staan. II. Avond Het zwerk wordt wit en rood, het landschap groen … [Lees meer...] overGedicht: J.J. Slauerhoff – Van den overkant