Twee foto’s uit het hoofd geciteerd 1. Rechtop staat zij met naast haar zittend op een stoel haar broertje onder haar rokje dalen pijpjes van een linnen broek met kant tijd 1870 mijn moeder's moeder tien jaar oud Zij huwde een nietsnut kreeg zeven kinderen stierf in 1925 aan anemie en de inflatie … [Lees meer...] overGedicht: Lizzy Sara May – Twee foto’s uit het hoofd geciteerd

Explosie Hallo! Hallo! Hallo! Dit boek is niet geschreven voor hem of voor haar: Dit boek is geschreven voor het proletariaat. Schreef ik het? Schreef jij het? Schreef hij het? Neen! WIJ hebben het geschreven: Ik, jij, hij, wij, zij: Allemaal! Naar de duivel met alle dichters Corrupte inktkoelies Minstreels van de gezeten rentenier En de sentimentele … [Lees meer...] overGedicht: Freek van Leeuwen – Explosie

Zie mij niet aan Zie mij niet aan, doe mij geen vragen, Toon mij voor troost geen medelij: 't Ongeluk, dat mij altijd heeft geslagen, Gaat met het eind van 't leven voorbij. Steeds bleef ik eenzaam, nooit kende ik mijn vader, Ik had een moeder die vroeg mij ontviel. Ik had een vriend, hij werd mijn verrader; Liefde vermoordde de rust van mijn ziel. … [Lees meer...] overGedicht: Hendrik de Vries – Zie mij niet aan

Toen na veel zwervens... Toen, na veel zwervens op een donkre baan, raapte ik, wat nog aan kracht me bleef, te gader: ‘Hij woont toch hier, Hij, die zich noemt mijn Vader?’ - en 'k ben den klopper op zijn poort gaan slaan. En luistrend bleef ik lang te wachten staan, en luider sloeg ik, immer kwaad en kwader; soms hoorde ik iets als kwamen stappen nader, maar 't was … [Lees meer...] overGedicht: Urbain Van de Voorde – Toen na veel zwervens…

Djangir Zij dansen. Duizend dromen in één nacht. De dromen van een licht bewogen leven: Hoe men lief kan hebben; hoe men best zacht Mag zijn, maar niet half-zacht; hoe men zich geven Moet, maar nooit helemaal; hoe men wel beven Kan van ontroering, doch, op vorm bedacht, De hartstocht door een gouden huid moet zeven Tot zweetglans, oogopslag en pradadracht. … [Lees meer...] overGedicht: G.J. Resink – Djangir

Zooals de dotterbloem Hart in het bosch van de nacht Is bij een vijver gebracht Zag in de donkere poel Schijnsel van gouden bloem Schijnsel van gouden bloem Dof als een dotterbloem Schaduw die schaduw neemt Jij die in leven bleef … [Lees meer...] overGedicht: Wanda Koopman — Zooals de dotterbloem

9 × B 1       De bomen zijn de benen van het landschap.       B. 2       De mens is goed, wanneer hij er geen belang bij heeft slecht te zijn. Hij is slecht wanneer het niet in zijn belang is goed te zijn.       B. 3       De antimakassar is de graadmeter onzer cultuur, het sentimentalisme, de speen.       B. 4       Ziet ge?       B. 5       Ten einde raad bracht ik … [Lees meer...] overGedicht: I.K. Bonset – 9 x B

Bot Ik heb het koud. Jij doet er alles aan om mij weer warm te maken. Je masseert mijn voeten. Veel te zacht, want je bezeert toch niet mijn harde bot, van vlees ontdaan: beenderen voelen niet. Ik zie het aan, je goedbedoelend strelen. Is 't verkeerd als ik vertel: ik heb allang geleerd dat niemand helpt, dat kou scherp blijft bestaan? … [Lees meer...] overGedicht: Petra Kottman – Bot

Liftboy De deur viel schokkend uit de wand: en op de drempel van zijn sombre kooi stond de liftboy klein en kinderlijk mooi - zwijgend kwam ik bij hem staan, de motor zette zwoegend aan - … [Lees meer...] overGedicht: Willem ten Berge – Liftboy

Er zijn er, die van 't Leven eischen durven, Zoo of ze er, vóor den koop, 'n kontrakt meê sloten: Het Leven mag hun geen blaauw oogje stooten Voor 'n grapje, of 't heeft het glad bij hen verkurven. Zij vliegen 't aan: zij wouden 't bij de lurven Nemen en mores leeren: zij begrooten Daaglijks hun klachten, of hun geene ontschoten: 't Leven is zot! leit in hun mond … [Lees meer...] overGedicht: Albert Verwey – Er zijn er, die van ’t Leven eischen durven

31 mei '33 Weer is voorbij der nachtegalen maand, Der meerelen, die van het leven zingen Toch in hun tongval tot beseffen dwingen Dat niets van al dit schoone is stille-staand, Dat alles is in gauwen gang vergaand. En bij het zien van al Mei's lieve dingen Was het mij niet of heen mijn krachten gingen? Heb 'k niet dees Mei mijn laatste maand gewaand? … [Lees meer...] overGedicht: Hein Boeken – 31 mei ’33

De jonge vogel Ik sliep niet meer: een jonge vogel floot, Mijn hart doordringend, en ontwakend zag Ik 't kalme kleuren van den klaren dag En vagen van het verre morgenrood. Wijl sterren bleekten zilverzacht en bleeker, Blies warme wind de morgennevels over, Luid juichend zong en hoog en klaar en zeker De jonge vogel in het wiegend loover. … [Lees meer...] overGedicht: Jacob Israël de Haan – De jonge vogel

presumptief een onvermoede dageraad had plotseling mijn droom gestaakt ik droomde dat ik sterven ging maar was uiteindelijk ontwaakt of droom ik nu dat ik nog leef terwijl ik stervend dromen bleef mij niet bewust van vroeg of laat in onvermoede dageraad … [Lees meer...] overGedicht: Saul van Messel – Presumptief & Jodenhoek

Sanskriet? Mijn ziel is een gesloten boek; ik geef Aan wie 't mij vraagt zoo licht den sleutel niet. De tijd is ver, toen 'k mij verleiden liet Tot zoet vertrouwen, waar ik thans voor beef: Toen ik dien sleutel leende voor een lied, Een lieven brief, dien meisje of knaap mij schreef, Een traan, die warm in droomende oogen dreef.... Wat baatte 't hun? - Zij kenden … [Lees meer...] overGedicht: Hélène Swarth – Sanskriet?

• Margot Vos was een socialistische dichteres. Wie de pijnen mijdt... Wie de pijnen mijdt zal niet de liefde kennen; Waak op, blinde vrind, en verman uw vrees! Als een reiger zet uit met gestrekte pennen; Aan de levenswaat'ren uw ziel genees! Hadt ge licht noch leider? Zijn de wilde vogels Van het groot verlangen langs u heen gegaan? Hebt ge neergezeten in het … [Lees meer...] overGedicht: Margot Vos – Wie de pijnen mijdt…

• Vandaag is het de sterfdag van Annie M.G. Schmidt. Aan een klein meisje Dit is het land, waar grote mensen wonen. Je hoeft er nog niet in: het is er boos. Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen, en altijd is er weer wat anders loos. En in dit land zijn alle avonturen hetzelfde, van een man en van een vrouw. En achter elke muur zijn an'dre muren en nooit een … [Lees meer...] overGedicht: Annie M.G. Schmidt – Aan een klein meisje