Souvenir De schoot waarin zich wiegen laateen man,totdat de plecht de spiegel raakt:gestrand. Zee die zich tot golfslag kromt,haar rug.Land vanwaar de vloed opkomt,geen brug. Ik laat dit ‘Souvenir’ graag over aan de enkele lezer die bereid is zich erin te verdiepen. Toch wil ik het na 34 jaar ook zelf wel even proberen te begrijpen. Ik schreef het in 1990 voor een … [Lees meer...] overEen oudejaarsfeest. Nogmaals Hans Faverey
Hans Faverey
Fittie met Faverey
Per cembalo Niet al wat je benoemen wilt als vleesis door een dood gegaan en teruggekeerd.Ik weet nog hoe je sprak zoals ik lees,maar wat je zei blijft eeuwig onverteerd.En steeds bedenk ik weer hoe het begon,zo’n spinsel dat het Ene in zich droeg,dat zich alleen als Zich herhalen kon. Kwam niet elk woord dat jou te spreken vroeg,een zucht van zinsverband te laat? (Ik … [Lees meer...] overFittie met Faverey
Hans Faverey • Zelfs een sneeuwuil
Zelfs een sneeuwuil weegt nauwelijks op in schoonheidtegen een ijsvogel. Als de dingen elk voor zich duren,zoals hun wordt gegund tijdensde tijd die zich aan hen voltrekt,word ik het dan zelf die haar lief heb, of is het een ijsvogeldie zich doorziet als herinnering. Zodra ik een sneeuwuil zie in het echt,mag ik van geluk spreken dat ik leef.De sneeuwuil heeft zoals … [Lees meer...] overHans Faverey • Zelfs een sneeuwuil
De nieuwe Parelduiker komt eraan
Parelduiker 2022/5 De verborgen Surinaamse geschiedenis van Hans FavereyDe dichter Faverey (1933-1990) bracht zijn eerste levensjaren door in Suriname. Later zei hij er geen herinneringen aan te hebben en nergens in zijn poëzie lijkt hij toespelingen op zijn land van herkomst te maken. Maar in de literaire nalatenschap vond Erik Lindner (prachtig geïllustreerde) brieven … [Lees meer...] overDe nieuwe Parelduiker komt eraan
Hans Faverey • Waar stil toen
Waar stil toende abrikozenboom stond,sta ik nu stil. Tussen de gladiolenweet ik de plek waarzij toen stond: zijwierp mij de abrikoostoe — toen. Nu, terwijl herinnering met zichdoet wat zij wil, beginnenwij opnieuw met bijten,haast tegelijk, tussen de maïsplanten: zij in haarabrikoos, ik in mijn abrikoos; terwijl de kleine vossen nog doorde wijngaard sluipen, en de … [Lees meer...] overHans Faverey • Waar stil toen
Een meesterdichter die de taal het onmogelijke liet doen
Op donderdag 7 oktober wordt de bloemlezing Verborgen in het zichtbare uit de poëzie van Hans Faverey gepresenteerd in Spui 25. Er zijn dan bijdragen van Robby Faverey, Livia Faverey, Piet Gerbrandy, Philip Huff, Erik Lindner en Marita Mathijsen. Noraly Beyer draagt de cyclus De vijver in het meer voor. Hans Faverey was een taalkunstenaar en een van de grote Nederlandse … [Lees meer...] overEen meesterdichter die de taal het onmogelijke liet doen
Nieuwe ogen
Dat de donderdag overleden schrijver K. Schippers (1936-2021) ons met nieuwe ogen naar de vertrouwde werkelijkheid liet kijken blijft in geen enkele necrologie onvermeld. Nu is het natuurlijk het lot van de avant-gardist dat zijn experimenten zelf na verloop van jaren zo vertrouwd worden dat we niet meer zien wat zij ons wilden laten zien. De 'ready-mades' uit de jaren zestig … [Lees meer...] overNieuwe ogen
Hans Faverey: een Franse vertaling van zijn complete werk en een nieuw bundeltje
Door Marita Mathijsen Bij De Bezige Bij is geen bundel van Hans Faverey meer te verkrijgen, laat staan de Verzamelde gedichten, waarvan inclusief de eerste uitgave in 1993 vier drukken verschenen zijn. Wie hem nu compleet zou willen hebben, is aangewezen op de tweedehandsmarkt. Het is wel bedroevend dat het werk van een van de oorspronkelijkste dichters van Nederland niet … [Lees meer...] overHans Faverey: een Franse vertaling van zijn complete werk en een nieuw bundeltje
Poëzie tegen de breekbare vaasjes
Door Marc van Oostendorp "Waarom ik lees en schrijf", lees ik en schrijft Piet Gerbrandy aan het begin van zijn essaybundel Grondwater, "zal voor mijzelf altijd tot op zekere hoogte een raadsel blijven." Om iets later in die eerste alinea een deel van de verklaring toch te geven: "Het zijn de handelingen zelf die me in een stemming en ritme brengen waarbij ik me blijkbaar … [Lees meer...] overPoëzie tegen de breekbare vaasjes
Een dier dat taal beheerst?
Door Marita Mathijsen De titel van de laatste vlog van Marc van Oostendorp over de mens als dier dat taal beheerst, zette me op het verkeerde been. Ik dacht: ha, Marc gaat het over de taalbeheersing van dieren hebben bij zijn oratie. Over vogels die woorden imiteren, over honden die commando’s verstaan, over paarden die liefkooswoordjes beantwoorden. Ik heb sinds ik bij mijn … [Lees meer...] overEen dier dat taal beheerst?
Land in zicht, geblinddoekt
Door Marc van Oostendorp Waarom bestaan de volgende regels in deze wereld? Stilstand in aanbouw, afbraak in aanbouw. 'Leegte, zo statig op haar stengel'; land in zicht, geblinddoekt. Je kunt die vraag op allerlei manieren proberen te beantwoorden, maar het is – in Nederland, anno 2015 – moeilijk om een antwoord op die vraag te bedenken dat niet op zijn minst omsluit: … [Lees meer...] overLand in zicht, geblinddoekt
