Het lijkt me niet onwaarschijnlijk dat de oervorm van de fictie het spel is, het kinderspel: "Jij was de vader en ik de moeder." Je bedenkt iets, en je bedenkt samen iets. In die oervorm is er nog geen onderscheid tussen spreker en luisteraar, je bouwt samen aan dat presens historicum. Het kinderspel is het structurerende element van Lize Spits roman Het smelt. Het gaat … [Lees meer...] overHet eerste kwart: Lize Spit, Het smelt
Lize Spit
Nog weer eens stijl, nu een vergelijking
Begonnen aan Niets is gelogen (e-boek, Ambo-Anthos, 2019), het debuut van Sascha Bronwasser, omdat haar tweede roman, Luister (2022), me goed was bevallen. En ik had weer nood aan iets goeds, want na bladzijdenlanggerekt gapen was ik in slaap gesukkeld bij het boekenweekgeschenk van 2023, De eerlijke vinder, waarin Lise Spit een negen- of tien-jarig … [Lees meer...] overNog weer eens stijl, nu een vergelijking
Lize Spit
Schrijversportretten (door Robert Kruzdlo) Lize Spit adelijke dame toch, ja profaan ook een beetje een tobster dacht ik toen ik haar tekende..., kuiltje in haar kin, vechtlust? … [Lees meer...] overLize Spit
Ik ben Lize Spit
Door Marc van Oostendorp Lize Spit roept iedereen op Nederlands te gaan studeren in Nijmegen. Want wie moet er anders alle boeken meer dan twee keer lezen? (Bekijk deze video op YouTube.) … [Lees meer...] overIk ben Lize Spit