Uit Onder de avondklok van de liefde, de vorig jaar verschenen bloemlezing uit eigen werk van Bart Stouten. Ingecheckt voor een droom Mijn hele rijkdom bestaat uit wit gestreken linnen: goed ingepakte kinderjaren die blijven wegen in de bagage die ik voor haar neus drop. ik speel cowboy in de lounge van het luxe-hotel en verover haar glimlach met een digitale … [Lees meer...] overGedicht: Bart Stouten • twee gedichten

Uit Zoveel nabijheid, de vorig jaar verschenen bundel van Frans Budé. Van verre Tevoorschijn komen verdwaalde trossen, purperviolet omlijst. Hoe het daarna geurt, dunne stengels kruipen, slingeren naar elkaar. Voor wie tegen de avond komt, tussen plekken gele aarde zich vertreedt, groeit meteen het raadsel. Wat men nazoekt in de schemer, de lipbloemige, haar … [Lees meer...] overGedicht: Frans Budé • Van verre

Uit Het dikke meisje en de ziener, de nieuwe bundel van Philip Hoorne. paling ik word genoemd een droom zo glad effenaf perfect niet langer ben ik phil de faling maar phil de paling die leeft om te worden gesnapt en u dan weer ontglipt fortuinen heb ik aan mezelf besteed alle vormen uitgeprobeerd alleen maar om te zijn wie ik nu ben phil de paling formerly known … [Lees meer...] overGedicht: Philip Hoorne • paling

Uit Een kamer met een tafel en schrijfgerei, de nieuwe bundel van Ivo van Strijtem. De tuinman en de dood Nooit werd ik een geschikt tuinier. Het onkruid schaamte tiert nog welig en ik wilde wel wieden schoffelen en harken maar mij ontbrak het aan moed. Of eerlijk gezegd ik kon het niet aan het spijt me. Ik las ze graag de woorden en de bloemen zij blaakten van … [Lees meer...] overGedicht: Ivo van Strijtem • De tuinman en de dood

Uit Wakker vallen, het poëziedebuut van Els de Groen. Geld Ooit betaalden bakkers hun hemden met hun broden kleermakers een kleerkast met zelfgemaakte pakken en schrijnwerkers tapijten met eigen meubilair. We ruilden tot het geld kwam waarmee je brood kon kopen en hemden, meubels, kleden en liefde, trots en vriendschap onschuld, aanzien, eer. Zo werden we … [Lees meer...] overGedicht: Els de Groen • Geld

Uit Naar het gras, de nieuwe bundel van Bernard Dewulf. Ontwaken Ik vond u een ochtend in ons bed. Daar houdt de kamer ons al jaren samen. Wij hadden weer slaapwel gezegd en waren elk veranderd in ons lichaam. Daar vergaten wij elkaar. Soms werd ik wakker onder ons. De uren liepen niet meer in de kamer. Wij alleen lagen nog samen. Zo gaat het nu al jaren. Geen dag … [Lees meer...] overGedicht: Bernard Dewulf: Ontwaken & Toen

Uit Ik zag een man met een bos bloemen naar de Nieuwstad gaan, de debuutbundel van Lilian Zielstra (de net afgetreden stadsdichter van Groningen). Tot dusver heb ik dit geleerd Dat het beter staat om rode wijn te drinken dan witte dat herhaald oogcontact in een menigte ongemak veroorzaakt dat het dan meestal per ongeluk nog een paar keer gebeurt Dat je op de roltrap … [Lees meer...] overGedicht: Lilian Zielstra • Tot dusver heb ik dit geleerd

Uit Alles waait, de nieuwe bundel van Frans Kuipers. (Voorproefje uit de bundel.) WAAR te beginnen? Je koffers pakken is Goed. Je hielen lichten is Goed. Zitten op het dek van een stampende veerboot door kermende meeuwen omgeven is Goed, staan aan de reling als een dolende koning tussen andere dolende koningen uitkijkend over zee is Goed en is een Uitstekend Begin. … [Lees meer...] overGedicht: Frans Kuipers • twee gedichten

Uit Bloemen in de regen, de pas verschenen tweede bundel van Arjen Sevenster. De zoon Ik hielp om vuur na vuur te bouwen terwijl boven mijn hoofd de maan waste en slonk. Ons wachten op U was een vasten, dat in de schemering verwerd tot rouw en twijfel en 's ochtends omsloeg in helderheid en hoop. Nu wil ik gaan en door de duinen mij een doortocht banen tot waar, als … [Lees meer...] overGedicht: Arjen Sevenster • De zoon & Leren lopen

Uit vrij – wij?, het Poëzieweekgeschenk van Tom Lanoye, dat u de komende week in de boekhandel cadeau krijgt bij aankoop van een gedichtenbundel. ongegronde eigendom (keivrij naar shakespeares ‘sonnet nr 134’) Hierbij erken ik: hij werd jouw bezit. En ik? De wissel op jouw willekeur. Het onderpand van jouw vijandig bod. Ik delg mezelf, dat wel. Ik schrijf me af. Opdat … [Lees meer...] overGedicht: Tom Lanoye • ongegronde eigendom

•• Vandaag twee knipplakgedichten van Vicky Francken (1989), uit het alternatieve poëzieweekgeschenk Blauw is tweekleurig, gratis bij aankoop van poëzie in geselecteerde boekhandels. … [Lees meer...] overGedicht: Vicky Francken • twee knipplakgedichten

‘opgeblazen en uitgevouwen’ / ‘opblaasd en útteard’ staat in Kapstok, de nieuwste, tweetalige bundel van kersverse dichter des vaderlands Tsead Bruinja. opgeblazen en uitgevouwen ik schiet wortel uit beide heupen kijk tegen de muur aan er niet overheen dat is voor mij genoeg ik vergroei met de stoel waarover ik uitloop schuur met de zandkorrels in het cement de … [Lees meer...] overGedicht: Tsead Bruinja • opgeblazen en uitgevouwen / opblaasd en útteard

Uitgezocht door Pim te Bokkel uit zijn nieuwe bundel Dit en alles en heel het heelal. Streepjescode Ik ruim de tafel af. Leven is opruimen. Zo bestaat in de sneeuwwijk ons behouden huis. Een merel vliegt de sneeuwrand van het schuurtje aan. Zelden laten we de dingen zijn. We kleden de kinderen aan en gaan de duinen in. Eenzijdig besneeuwde bomen: de … [Lees meer...] overGedicht: Pim te Bokkel • Streepjescode

Uit Lief slecht ding, de nieuwe bundel van Frank Keizer. je hebt nog altijd dezelfde trui aan uit de jaren zestig. afgedragen slobbert hij om je heen, zoals het heden om je gediplomeerde lichaam is verwijd tot elke verwachting is vernauwd tot een miezerige streep. je hebt de normalisering gepast en het paste. je hebt zinnen om je heen geslagen als dekentjes voor een … [Lees meer...] overGedicht: Frank Keizer • je hebt nog altijd dezelfde trui aan uit de jaren zestig

Uit Zeven rivieren ver, de nieuwe bundel van Karin Lachmising. Afgeleid Ik loop in en uit de deurkruk bewegend, til het laken op kruip er onder Smer brood roer de koffie ook voor haar ik verbaas mezelf nog een keer met de stilte van het zwijgen verleg wat woorden neem het zwaard op voor het toeslaat Hij verzint maar wat vertelt zijn verhaal voor het … [Lees meer...] overGedicht: Karin Lachmising • Afgeleid & Alleen

Uit Gedichte gedachten van Jan Terlouw. Vrijheid Als je vrij bent lijkt het vanzelfsprekend. Je mist het pas als je het ontbeert, en wie het je ontnam propageert dat vrijheid gehoorzaamheid betekent. Wie ademhaalt vindt dat niet bijzonder. Bij ademnood ga je het pas waarderen, het zuurstofapparaat kan het je leren. Ongehinderd ademen dat is een wonder. Wie … [Lees meer...] overGedicht: Jan Terlouw • Vrijheid & Dictatuur

Uit Onder een koperen hemel, de nieuwe bundel van Stefan Hertmans. De ratten, die afgunstig zijn op vogels, vreten het aas dat hun is toebedeeld. Ze knagen en ze wroeten, ze kijken daarbij niet omhoog. Ze houden alles in het vuile oog en bidden om ellende voor hun beste vrienden. Ze kweken en ze rennen, ze kriepen en ze jennen, ze sippen aan het sap van lijken … [Lees meer...] overGedicht: Stefan Hertmans • De ratten, die afgunstig zijn

Uit Houvastvergankelijkheidsleer, de nieuwe bundel van Jan Baeke. Wat de dag betreft De plaats van alle toekomstige delicten, de hotelkamer de caravan, overal waar ik de afgelopen nachten heb doorgebracht, de lange vlucht het woord uit en Eva met al haar ringen, alle tekens op haar bovenbeen. Een rechterbovenbeen en Eva die zichzelf een uur in het zwembad cadeau … [Lees meer...] overGedicht: Jan Baeke • Wat de dag betreft

Uit Abri, de zesde bundel van Liesbeth Lagemaat. Doorlopen, I naar het midden. ‘De stad heeft een plattegrond in de vorm van een schietschijf.’ Dan kan het nooit moeilijk zijn. Je bent de laatste toerist met een gidsje op zak, je voetstappen maken diepere afdrukken in de aarde. Niet dat je traag bent. Vanuit een steeg scheren twee schorpioenen je voorbij, de … [Lees meer...] overGedicht: Liesbeth Lagemaat • Doorlopen

Uit Weemoed mijn wereld, de onlangs verschenen bloemlezing uit het werk van Anton van Wilderode. De wereld die wij willen De wereld die wij willen draagt geen wapens, verdeelt zich niet in toegeruste legers met het verbitterd bliksemen van leuzen. De wereld die wij willen is een vrede die zonder wrevel over het verleden het doek haalt van vergeven en vergeten. … [Lees meer...] overGedicht: Anton van Wilderode • De wereld die wij willen