Uit Naar het gras, de nieuwe bundel van Bernard Dewulf.

Ontwaken

Ik vond u een ochtend in ons bed.
Daar houdt de kamer ons al jaren samen.
Wij hadden weer slaapwel gezegd
en waren elk veranderd in ons lichaam.
Daar vergaten wij elkaar.

Soms werd ik wakker onder ons.
De uren liepen niet meer in de kamer.
Wij alleen lagen nog samen.
Zo gaat het nu al jaren. Geen dag dat ik u
niet terugvind waar wij waren.

*

Toen

Het was een middag.
De metsers sloegen op de stenen.
De kinderen speelden ver.
Over het water lag een blauwe jurk te slapen.
In de huizen was er klein verkeer.

Toen ging door alles kort en wit
een schreeuw.

En de metsers sloegen op de stenen.
En de kinderen speelden ver.
Het was een middag,
over het water lag een blauwe jurk te slapen.
In de huizen was er klein verkeer.

Bernard Dewulf (1960)
uit: Naar het gras (2018)

———————————–

• Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere dag een gedicht per mail.