(22 maart 2012; de sprinter van Amsterdam Zuid naar Leiden. Het treinverkeer is al de hele dag ontregeld. Een conducteur treedt de coupé binnen. Een reiziger kijkt sikkeneurig.)

-Goedenavond.
– Nee hoor, het is twee minuten voor zes, dus u moet zeggen: goedemiddag.
– Nee, ik wil zeggen: goedenavond!
– Heus, meneer, het klokje op mijn telefoon staat uiterst nauwkeurig afgesteld. kijk maar.
– Maar vind u het nu echt fijner als ik u voor twee minuten een goede middag toewens, dan wanneer ik uw hele avond van zes uur lang prettig wil laten zijn?
– U bent een wijsneus, wist u dat? Goedemiddag zeg je nu eenmaal tussen twaalf en zes, en goedenavond van zes tot twaalf.
– En wat zegt u daarna?
– Nou, goedemorgen natuurlijk. Wat moet je anders zeggen?
– Dus u zegt om half één ‘s nachts al goedemorgen? Die morgen duurt dus twaalf uur? Waarom niet goedenacht?
– Goedenacht zeg je als je naar bed gaat.
– Ook als u hele nacht hebt doorgewerkt en om kwart voor zes naar bed gaat?
– Als ik om kwart voor zes naar bed ga heb ik dus niet de hele nacht doorgewerkt.
– Wie is er hier een wijsneus? Met u valt niet te praten. Goedemiddag!
– U bedoelt goedenavond, het is inmiddels twee over zes.