Afgelopen woensdag overleed dichter Rutger Kopland. Zijn bekendste gedicht is ‘Jonge sla’:
Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.
Maar jonge sla in september,
Net geplant, slap nog,
In vochtige bedjes, nee.
In 1977 verscheen de Engelse vertaling, in de bundel An empty place to stay:
Young Lettuce
I can take it all,
the withering of beans,
flowers dying, with dry
eyes I can see the potatoes being
dug up, when it comes
to those, I’m really tough.
But young lettuce in September,
just planted, still limp,
in little moist beds, no.
(vertaling: Ria Leigh-Loohuizen)
Het bijzonderste aan dit gedicht is dat het ook de stripwereld bereikt heeft – dat kunnen niet veel gedichten zeggen. Het is mijn favoriete aflevering van Dirkjan (van Mark Retera), en die wil ik u niet onthouden:
Anoniem zegt
je opmerking