Op dinsdag 18 december houdt Wouter Schrover (opl. Nederlands, VU) in Spui 25 in Amsterdam een lunchlezing getiteld ‘Meeschrijven aan het laatste hoofdstuk’ – literatuur en de euthanasiediscussie.
Het debat over euthanasie en hulp bij zelfdoding is genoegzaam bekend uit kranten en tijdschriften, van televisie en radio. Levensbeëindiging speelt echter ook steeds vaker een rol in de kunsten, waaronder de literatuur. Zodoende hebben literaire werken de potentie om bij te dragen aan publieke debatten en meningsvorming over dit belangrijke en heikele thema.
In 1994 verscheen in de literaire reeks van uitgeverij SUN Het refrein is Hein. Dagen uit een verpleeghuis van Bert Keizer. Het boek was een groot succes in Nederland en werd in diverse talen vertaald. In Het refrein is Hein vertelt arts Anton over het leven en sterven in het verpleeghuis waar hij werkt. Regelmatig vragen patiënten om levensbeëindiging, soms gaat Anton daadwerkelijk in op een verzoek om (in zijn woorden) ‘het laatste en moeilijkste hoofdstuk te helpen schrijven.’ De arts doet verslag van de moeilijke afwegingen rond euthanasie en hulp bij zelfdoding, en over de moeite die het hem kost om levensbeëindiging uit te voeren.
In zijn lezing betoogt Wouter Schrover hoe Het refrein is Hein zich – op een voor literatuur kenmerkende wijze – mengt in de discussie over euthanasie en hulp bij zelfdoding. Een spel van verwijzingen naar onder meer Plato’s Faidon en de Bijbel speelt daarbij een belangrijke rol.
De lezing maakt deel uit van de miniserie NWO: representaties van pijn en zelfdoding in literatuur en film
In samenwerking met SPUI25 organiseert NWO Geesteswetenschappen twee lunchlezingen door onderzoekers die hun onderzoek mede dankzij een NWO subsidie tot stand brachten. Jan Frans van Dijkhuizen geeft op donderdag 6 december om 12.15 de eerste lezing over de ervaring van pijn in de vroegmoderne Engelse literatuur. Van Dijkhuizen analyseert wat fysieke pijn voor auteurs als John Donne, George Herbert, Edmund Spenser en John Milton betekende en zal hun verschillende interpretaties naast elkaar leggen. De lezingen zijn apart te bezoeken, maar ook als een miniserie. Hoe werd lichamelijk lijden 350 jaar geleden geïnterpreteerd en weergegeven door literaire auteurs? En hoe wordt zelfdoding in hedendaagse literatuur en speelfilms gerepresenteerd? Twee lezingen die chronologisch én thematisch op elkaar aansluiten.
Aanmelden kan via deze link:
Laat een reactie achter