De discussie staat hierboven. Helaas wordt er door het illustere gezelschap niet erg diep ingegaan op allerlei vragen die voor de hand zouden liggen. Mij lijkt het in theorie niet onmogelijk dat er ooit zo’n pil komt; uiteindelijk correspondeert kennis van pakweg het IJslands natuurlijk regelrecht met een bepaalde stand van het brein. Alleen hebben we volgens mij op dit moment geen idee welke stand van het brein dat is, laat staan dat we zouden weten hoe we een brein door chemische middelen in die stand zouden moeten laten zetten. (Haarmann wijst bovendien op het risico dat je zo’n pil inneemt en dan ontdekt dat je ineens in je moedertaal een sterk IJslands accent hebt.)
Kom over tweehonderd jaar nog maar eens terug, zou ik zeggen.
De discussie tussen Sahakian en Haarmann gaat uiteindelijk dan ook over een andere vraag: zijn er stimulerende middelen die iemand kunnen helpen beter een taal te leren? Dus dat de woordjes nog wel gewoon via ogen en oren naar binnen gaan, maar daar beter worden opgenomen? Ook dat blijken we overigens nauwelijks nog te weten, onder andere omdat we kennelijk nog niet precies weten wat een goed taallerend brein is.
Het is allemaal kortom nog ver weg, maar als science fiction wel interessant om over na te denken. We weten dat het kinderbrein veel beter is in het leren van talen dan de hersenen van volwassenen. Zou het mogelijk zijn om met wat pillen de volwassen geest weer op de juiste manier kinderlijk te maken?
Ook in theorie, in theorie kan vrijwel alles, geloof ik niet dat met een pilletje woorden in ons brein kunnen worden opgeslagen. Maar vandaag berichtte Onze Taal toevallig over een fenomeen dat wel vaker opduikt, en waar zelfs geen pilletje aan te pas komt. Ook hier geloof ik niet in, hoewel er best iets neurologisch aan de hand kan zijn.
Australiër spreekt vloeiend Mandarijn na coma
08 september 2014
De Australische Ben McMahon zou vloeiend Mandarijn spreken nadat hij is ontwaakt uit een coma. Hij raakte in coma door een auto-ongeluk en voor die tijd had hij al wel een beetje Mandarijn geleerd, maar hij was er nooit goed in – en zeker niet vloeiend. McMahon spreekt ook nog gewoon Engels, maar maakt ondertussen dankbaar gebruik van zijn nieuwe vaardigheid: hij woont en studeert inmiddels in Shanghai. (Bizar.blog.nl)
Dit is zeker niet het eerste geval waarbij iemand na een coma een ander accent of zelfs een andere taal spreekt. Eerder was er bijvoorbeeld een Kroatisch meisje dat alleen nog maar vloeiend Duits sprak.
–
Dat iemand door een hersenbeschadiging een andere taal lijkt, is denk ik in theorie wel mogelijk maar extreem onwaarschijnlijk: miljoenen hersencellen zouden ineens allemaal volkomen toevaliig precies in de juiste stand komen te staan. Het is een beetje zoals dat een berg zand spontaan kan veranderen in een standbeeld voor minister Jet Bussemaker. Dat wordt strikt genomen niet uitgesloten door de natuurwetten, maar de kans erop is wel héél dicht bij de 0.
Dat we ooit een pil uitvinden die hetzelfde effect bereikt is in die zin waarschijnlijker dat dit bewust handelen veronderstelt. Zoals het ook waarschijnlijker is dat ooit het volk van Namibië een vijf meter hoog standbeeld voor minister Bussemaker opricht gemaakt van wit zand dan dat zo'n standbeeld spontaan ontstaat.