Vanaf het begin van mijn promotietraject heb ik mijn best gedaan dit onderzoek niet alleen binnen de academie te presenteren, maar ook daarbuiten, voor een groter publiek. Ik heb artikelen geschreven in onder andere VakTaal, De Boekenwereld en een tijdschrift voor familiegeschiedenis en ik heb interviews gegeven aan lokale en nationale media. Ik sprak en schreef over het vrouwenalbum in het algemeen, over een nieuwe vondst, over de waarde van dit onderzoek en plannen voor de toekomst. Dit soort artikelen en interviews zorgden steeds voor positieve “collatoral damage”: interviews in andere media, uitnodigingen voor lokale tv en nationale radio. De invalshoek is eigenlijk altijd dat ik “Het Facebook van vierhonderd jaar geleden” bestudeer. Mensen herkennen zich dankzij deze metafoor in het onderzoek en voelen een historische sensatie als ze terugdenken aan hun eigen poëziealbum. Ik doe dit alles niet om straks de valorisatiepoot van bijvoorbeeld een Veni-aanvraag op orde te hebben of omdat ik graag in de belangstelling sta. Ik doe dit omdat ik enthousiast ben over het materiaal dat ik bestudeer en ik het zonde vind als het straks op die paar mensen die mijn proefschrift zullen lezen na, voor de rest van de wereld verborgen blijft.

At MIT — a bastion of STEM education — we view the Humanities, Arts, and Social Sciences as essential — both for educating great engineers, scientists, scholars, and citizens, and for sustaining our capacity for innovation. Because the Institute’s mission is to advance knowledge and educate students who are prepared to help solve the world’s most challenging problems – in energy, health care, transportation, and dozens of other fields. 

[…] the world’s problems are never tidily confined to the laboratory, workbench, or spreadsheet. From climate change to poverty to disease, the challenges of our age are unwaveringly human in nature and scale; and engineering and science issues are always embedded in broader human realities, from deeply-felt cultural traditions to building codes to political tensions.

So our students also need an in-depth understanding of human complexities — the political, cultural, and economic realities that shape our existence — as well as fluency in the powerful forms of thinking and creativity cultivated by the humanities, arts, and social sciences.

A broader education for a young person is more important than a specialty. When you learn about several disciplines, then you can start to connect them. I found my economics and history classes particularly useful.

Employers want students who can lead, work in teams, work across cultures, and especially communicate — and much of that ability comes from studies in literature, the arts, the social sciences. The world needs creative problem-solvers who can take into account the human perspective.

Whatever our calling, whether we are scientists, engineers, poets, public servants, or parents, we all live in a complex, and ever-changing world, and all of us deserve the fundamentals in this toolbox: critical thinking skills; knowledge of the past and other cultures; an ability to work with and interpret numbers and statistics; access to the insights of great writers and artists; a willingness to experiment, to open up to change; and the ability to navigate ambiguity.