Door Marc van Oostendorp
V2 Illustratie: M. van Oostendorp |
Het wordt hoog tijd dat ik hier eens een afkorting introduceer: V2. Daar, daar heb je het. Je spreekt het natuurlijk uit op zijn Engels (vietoe, of anders: verb second), maar het is een eigenschap die het Nederlands juist doet onderscheiden van het Engels: in een stellende hoofdzin staat de persoonsvorm altijd op de tweede plaats, na het eerste zinsdeel:
- Mijn oudtante wandelde door deze boomgaarde met een stuk brood.
- Door deze boomgaarde wandelde mijn oudtante met een stuk brood.
- Met een stuk brood wandelde mijn oudtante door deze boomgaarde.
- Door deze boomgaarde mijn oudtante wandelde met een stuk brood. [uitgesloten]
- Door deze boomgaarde met een stuk brood wandelde mijn oudtante. [uitgesloten]
- enz.
In ja/nee-vragen is het anders, daar staat de persoonsvorm natuurlijk op de eerste plaats (Wandelde mijn oudtante enz.?), en in bijzinnen staat het werkwoord juist helemaal achteraan: ‘… dat mijn oudtante door deze boomgaarde met een stuk brood wandelde’.
Je kunt op deze manier ook achterhalen wat een hoofdzin of een bijzin is. Zinnen die met als beginnen zijn bijvoorbeeld bijzinnen:
- Als mijn oudtante door de boomgaarde wandelt, wordt het gezellig.
Je kunt ook als weglaten, en dan krijg je een vraagvolgorde (V1!):
- Wandelt mijn oudtante door de boomgaarde, wordt het gezellig.
Dit alles is bekend. Het Nederlands is niet helemaal uniek op dit punt, er zijn meer talen (in ieder geval het Duits) die V1- en V2-eigenschappen hebben. In hun binnenkort te verschijnen nieuwe deel van de Syntax of Dutch wijzen Hans Broekhuis en Norbert Corver er echter op dat we nog lang niet alles begrijpen. Wanneer we twee voorwaarden met en aan elkaar verbinden, kunnen ze natuurlijk dezelfde volgorde krijgen:
- Als mijn oudtante door de boomgaarde wandelt en mijn opa haar vergezelt, wordt het gezellig. [bijzin en bijzin]
- Wandelt mijn oudtante door de boomgaarde en vergezelt mijn opa haar, dan wordt het gezellig. [V1 en V1]
Vreemd genoeg kun je ook een bijzinsvolgorde combineren met V2:
- Als ik het niet weet of ik twijfel erover, dan vraag ik het. [bijzin en V2]
- Als ik weet het niet of ik twijfel erover, dan vraag ik het. [V2 en V2, uitgesloten]
- Weet ik het niet of ik twijfel erover, dan vraag ik het. [V1 en V2, uitgesloten]
- Als ik het niet weet – of ik twijfel erover – dan vraag ik het. [bijzin en V2]
Maar zoals ze zelf toegeven legt dat dan niet uit waarom zo’n tussenzin niet mogelijk is als de eerste zin een V1-volgorde heeft. Alweer een voorbeeld van iets dat we nog moeten proberen te achterhalen.
Lucas Seuren zegt
Ik heb geen enkel probleem met de V1-constructie; mogelijk lees ik het dan als een soort subjunctief? Of mijn taalgevoel slaat nu gewoon op hol.
Daan Wesselink zegt
V2 v2 lijkt mij geen probleem: stel, ik weet iets niet of ik twijfel erover, dan vraag ik het.
André zegt
Deze constructie is zeer beperkt wat betreft de voegwoorden waarachter het voor kan komen. Ik voel zelf een beetje een afkeer bij deze constructie (of ik zie het in elk geval als informeel taalgebruik), dus ik zal hem eerder afkeuren dan menig ander, maar constructies als:
Nadat we bij de Chinees gegeten hebben of ik heb een film gekeken, wil ik altijd even gaan liggen.
Waarom mijn broer zijn baan heeft opgezegd en hij zoekt nu weer een nieuwe, weet ik niet.
Tenzij er van noodweer sprake is of u heeft schriftelijke toestemming, mag u hier niet komen.
Terwijl we in de rij stonden en hij bestelde zijn koffie, spraken we over koetjes en kalfjes.
… zullen toch meer mensen vreemd in de oren klinken
Koen zegt
Die met 'Tenzij' is voor mij verreweg de beste – op de grens van grammaticaal zelfs. De andere drie zijn echt uitgesloten.
Koen zegt
Met het V1-V2-voorbeeld van Marc kan ik ook wel leven trouwens (Weet ik het niet of ik twijfel erover, dan vraag ik het)
Gaston Dorren zegt
Die met 'Tenzij' is inderdaad het beste, maar die met 'nabij' is voor mij ook acceptabel. Maar misschien interpreteer i het tweede stukje, over de film, als een 'als'-bijzin, want ik zou geen bezwaar hebben tegen een vervolg met 'dan' – wat minder goed past na 'nadat'.
Zelfs de zin met 'Terwijl' kan ik nog prima aan.
Pas bij die met 'waarom' haak ik echt af. Die is dan ook meteen volledig ongrammaticaal, geen spoor van twijfel.
H. zegt
Weer een fraai plaatje: een mooie combinatie van de echte V2 en de raket van Kuifje. Vertel ons eens iets meer over je tekeningen, s.v.p.