Eind april verschijnen:
- Atlas van de Nederlandse taal – Editie Nederland, van Mathilde Jansen, Nicoline van der Sijs, Fieke Van der Gucht, Johan De Caluwe, en
- Atlas van de Nederlandse taal – Editie Vlaanderen, van Fieke Van der Gucht, Johan De Caluwe, Mathilde Jansen, Nicoline van der Sijs
Taal boeit heel veel mensen. Kijk maar naar het succes van de jaarlijkse zoektocht naar het ‘woord van het jaar’. Maar boeken over taal zijn vaak technisch, richten zich op één specifiek aspect en zijn meestal nogal saai. Daar wil deze Atlas van de Nederlandse taal resoluut korte metten mee maken. Vertrekkend vanuit de vragen die elke taalliefhebber zich wel eens stelt, probeert deze ‘atlas’ de wondere wereld van taal in het algemeen en de Nederlandse taal in het bijzonder op een boeiende manier in kaart te brengen. Waar ter wereld spreken mensen Nederlands? Wat betekent mijn familienaam? Hoeveel dialecten bestaan er? Waarom ergeren we ons zo aan dt-fouten? Enzovoort. De vormgeving met infographics en illustraties maakt het boek zeer aantrekkelijk en bijzonder.
Uniek is dat deze atlas in twee edities verschijnt: een Vlaamse editie en een Nederlandse editie. Door voor het eerst in de geschiedenis een Nederlandse en een Vlaamse editie van één en hetzelfde werk uit te geven, willen we laten zien dat het Nederlands ondertussen algemeen erkend is als een pluricentrische taal. Dat wil zeggen: een taal waarin niet langer één centrum normgevend is voor het hele taalgebied. De Randstad was en is die normgevende regio voor Nederland, maar sinds het einde van de vorige eeuw niet langer voor Vlaanderen. Er is nu immers ook een spraakmakende gemeenschap in Vlaanderen, met haar eigen variëteit(en) van het Nederlands, ook voor de standaardtaal – het Belgisch-Nederlands.
Meer informatie over beide edities is te vinden op de website van de uitgever
Waarom moeten er van de ‘Atlas van DE Nederlandse taal’ twee aparte edities verschijnen? Zijn de Vlamingen echt niet meer geïnteresseerd in het Nederlands van de Nederlanders en vice versa? Straks komen er ook twee aparte Woordenlijsten, Van Dales, ANS enz. Van een spagaat gesproken!
Waar de Taalunie staat voor de eenheid van de Nederlandse taal, zien wij hier het onvatbaar fenomeen van een aparte atlas voor Nederland en een voor Vlaanderen. Men mag van de belangstellenden toch niet verwachten dat ze én die voor Nederland én die voor Vlaanderen aanschaffen. Dat zal de uitgever wel ondervinden bij de verkoop. Taalkundigen mogen dan al stellen dat het Nederlands een duocentrische taal is, maar het Nederlands in Nederland en dat in Vlaanderen verschilt vooral enkel in de uitspraak. Het geringe verschil in woordenschat en grammatica in beide landen verantwoordt niet het manifest uitspelen van het duocentrisme voor het Nederlands. Het Nederlands is de gemeenschappelijke eenheidstaal voor de Nederlanders en voor de Vlamingen en we hebben het Standaardnederlands zowel in formele als in informele, in dagdagelijkse communicatieve situaties, waarmee wij veelal en overal in het taalgebied kunnen communiceren. Een Atlas van de Nederlandse taal in twee versies komt mij dan ook in zekere mate belachelijk voor.