Uit Hier raken we mij kwijt, de debuutbundel van Bert Van Raemdonck.
Letterperk
Ik sta in een veld vol klapwoorden die bloeien met de grond gelijk,
een werpnet onder het gevoel om nu niet,
nooit alleen te kunnen zijn
Het antwoord op je vraag:
hier raken we mij kwijt
Ik zie de gember grijpen naar de lis
en ook de gladde witbol probeert bodemloos
te varen in een handgeschreven akker naar wat nu nog
even stilte is geweest
Hun wortels geven zin aan dit gedicht:
hier blijven we misschien wel voor altijd
Dus als ze met hun poten komen wroeten
in de neergestreken dromen van dit vlakke woordrizoom,
dan gaan zelfs erg verstokte letterperken
kruit verschieten en als bermbom elke doorgang naar je brein verstoren
Ik sta in een veld
waarin een moord zomaar kan worden opgehelderd
Aan het einde van de tekst groeit alles dicht en splitst de weg:
de dichter met zijn lettermes verkent het mistige pad links
de ander zoekt een uitgang met een snoeischaar en kiest rechts
Bert Van Raemdonck (1977)
uit: Hier raken we mij kwijt (2019)
• • • • • • • • • • • • • • • • • •
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter