Herman De Coninck maakte een groot aantal (vrije) vertalingen van gedichten van Edna St. Vincent Millay (1892-1950). ‘Herfst is de tijd van vermoeden’ is er daar een van.
Herfst is de tijd van vermoeden, niet van weten.
Van tasten, niet van grijpen. Van eerst met mijn duim
het waas wegvagen van een purperen pruim
en van voelen en van dàn pas eten.
Herfst is rustig doende, niet als zomer doende was,
met dat druk ondernemen, proclameren en oprichten
en met uitbreiden en met weer iets anders stichten.
Herfst vertraagt een ogenblik de pas.
Een krekel zit nog vol te houden in het gras.
en op de grintweg snort een laatste bij.
Wat vorig jaar nog komen moest, is nu voorbij.
Maar de geest is vrij.
Om te berekenen en te weerleggen en te ijken.
En om te rangschikken en te bevragen, te beschouwen en te kijken.
Herman De Coninck (1944-1997)
Het origineel van Edna St. Vincent Millay
Tranquility at length when autumn comes,
Will lie upon the spirit like that haze
Touching far islands on fine autumn days
With tenderest blue, like bloom on purple plums;
Harvest will ring, but not as summer hums,
With noisy enterprise — to broaden, raise,
Proceed, proclaim, establish: autumn stays
The marching year one moment; stills the drums.
Then sits the insistent cricket in the grass;
But on the gravel crawls the chilly bee;
And all is over that could come to pass
Last year; excepting this: the mind is free
One moment, to compute, refute, amass,
Catalogue, question, contemplate, and see.
• • • • • • • • • • • • • • • • • •
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Akke Conradi zegt
Ik liep gisteravond om 19.05 uur(16 september) over het Hereplein in Groningen naar de Cantorij-repetitie in de Lutherse kerk; en dan luister ik onderweg altijd -via mijn ‘oortjes’-
naar Lex Bohlmeijer zijn PASSAGGIO. Om 10 over 7 las hij het prachtige gedicht ‘Herfst is de tijd van vermoeden , niet van weten’ voor van Edna St. Vincent Mlllay, in een heel mooie vertaling van Herman de Coninck. Nu heb ik dat gedicht opgezocht via Google en het gedicht uitgeprint om het, in een envelop met een mooie ‘bomen-postzegel’ , te versturen naar
mijn vriendin Australië en naar mijn vrienden Anneke & Henk in Nieuw Zeeland.
En ik moet natuurlijk abonnee worden van de Nieuwsbrief van LAURENS Jz. COSTER, om zodoende elke dag een gedicht te ontvangen.
Voor nu: hertlike groetnis
fan
Akke Conradi, woonachtig op de Hondsrug,
ter hoogte van de
HARENDERMOLEN!