Uit Het is het huis dat niet goed alleen kan zijn, de nieuwe bundel van Jana Arns, over onder meer “het gevecht met anorexia nervosa en de zorgen van elke ouder om een kind dat niet meer onder de vleugels past”.
Dochter
Ze zet de tijd luider.
Groeit uit haar dagboeken.
Draagt de week binnenstebuiten
om niet naar huis te moeten.
Ze kleurt enkel nog met lippenstift,
buiten de lijnen met oogpotlood.
Ze wil later alles worden. Behalve ons.
Wij zijn de horden op haar baan.
Ze raakt ons met de zool
en woorden die gewassen mogen worden.
Wij krijgen de groei niet uit haar kleren.
Jana Arns (1983)
uit: Het is het huis dat niet goed alleen kan zijn (2019)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter