Uit Maanbrief aan het getij, de nieuwe bundel van Inge Nicole.
Overlappen
‘Het zijn geen grijzen,’ zegt ze, in de golven
van het laken langs de lijn zweemt bleek oker
zigzagt stipsgewijs het denken door, ‘voel aan
dit tere weefsel rondom een houten geraamte
zie mensen plooien en blijven steken of stikken
in wat uiteen dreigt te vallen.’ Doorschijnend zijn
de sleetse rafelranden over nerven gevouwen
‘raak mij gerust aan – graag zelfs – misschien
dat wij elkaar in onregelmatigheden treffen’
het gaat om details; weeffoutjes en onderhuidse
schaduwplekken, laat de leegloop maar los
na verloop van tijd vallen er vanzelf gaten.
Inge Nicole (1968)
uit: Maanbrief aan het getij (2020)
Sommige gedichten uit de bundel zijn geïnspireerd op kunstwerken. ‘Overlappen’ is geschreven bij Black gradients (17 x India) van Carina Ellemers.
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter