Uit Af(breken) op(ruimen) in(pakken), de nieuwe bundel van Peter van Lier.
Elvis’ kleurenleer
Terugkomen (in zwart) en dan
met
ten onder gaan (in stijl) op tournee: vol
versprekingen, lachers op de hand.
Tussendoor
denken aan (lekker landelijk) eten achter gesloten luiken:
veel spek sloopte
mij
naar wens. Langzaam
bergafwaarts
gaan keek toe: hoe een relatie eindigde schittert nog
na, ziektes en ongemak (in sneeuwwit pak).
Immer
soepele heupen
(sterke bouw) spraken de wereldbevolking
toe:
uitputtende levensstijl,
kan
me wat, een lijfarts (fors betaald) spreekt men niet tegen.
Wat is de mooiste kleur voor een nachtdier
als
ik: met zonnebril tegen het te scherpe licht als mijn hand
weer eens naar de hemel
wees
voor duizenden en duizenden
(niet
huilen), met snik in de stem (als nu), per optreden tien
tot vijftien keer (minstens) – hoeveel stuks per maand?
Neerzijgen
op de wc en kijken wat de filosoof ervan zegt, wegend:
‘Ben ik wel goed wijs?’ Ja, zeiden de juiste pillen,
nee,
de verkeerde
(als
levensmotto) en de geneugten van het sorbetijs niet
vergeten. Met goud en glitter de wereld rond
en
wat gevoelige liederen, rondhuppelen in flink wat
tweederangs films en dan:
sterven
in een badkamer, om je dood te lachen
(toch?).
Een dochter nagelaten, maar dieren lagen mij het best,
de merels op mijn landgoed:
luister!
als je er gaat komen. Laat de deur maar dicht (deed ik ook) –
kinderen en ijsjes, de lucht is
blauw.
Peter van Lier
uit: Af(breken) op(ruimen) in(pakken) (2020)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter