Dagelijks

Je bent een keramiek,
een duur dier, een arme
engel zonder hemd.

En ik heb je zo lief als een harp,
als een stilte op zee,
als een vrouw en de gouden god of godin
in je mens en zo lief als een mens.

Hier blaft mijn duivel:
nar, hondse hond, getikte geest,
hier blaft mijn duivel tegen de goden.

Daarom: roep de zon
en laat het dagelijks vleugelvlug
ogenblik dansen, – dansen in het verdeelde huis
van mijn lichaam, mijn dagelijks lichaam.

Hans Andreus (1926-1977)
uit: Zes liefdesgedichten

Foto: Wikipedia

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.