Ik ben niet zeker of je de zgn. Vlaamse uitspraak [bʏx] uitsluitend als spellinguitspraak moet opvatten. In het algemeen wordt de occlusief /g/ in Engelse leenwoorden in Vlaanderen uitgesproken als stemhebbende fricatief [ɣ] in anlaut en intervocalisch, en als stemloze fricatief [x] in de auslaut (auslautverscherping). Je kunt dat ook verklaren doordat het Nederlands geen stemhebbend occlusieffoneem /g/ heeft, en dat Vlamingen dat in leenwoorden dan omzetten in de fricatief / ɣ/, met zo nodig auslautverscherping. Misschien wordt dat dan wel versterkt door het schriftbeeld.
Ik ben niet zeker of je de zgn. Vlaamse uitspraak [bʏx] uitsluitend als spellinguitspraak moet opvatten. In het algemeen wordt de occlusief /g/ in Engelse leenwoorden in Vlaanderen uitgesproken als stemhebbende fricatief [ɣ] in anlaut en intervocalisch, en als stemloze fricatief [x] in de auslaut (auslautverscherping). Je kunt dat ook verklaren doordat het Nederlands geen stemhebbend occlusieffoneem /g/ heeft, en dat Vlamingen dat in leenwoorden dan omzetten in de fricatief / ɣ/, met zo nodig auslautverscherping. Misschien wordt dat dan wel versterkt door het schriftbeeld.