Uit Guillaume, de nieuwe bundel van Kreek Daey Ouwens, over haar verstandelijk gehandicapte broer: “Guillaume is anders. Of beter, Guillaume is bijzonder. Hij beantwoordt misschien niet aan de hoge verwachtingen van zijn vader, maar in het leven van menig ander is Guillaume een baken van inspiratie.” Interview.
Dit is zoiets als wind
Zuurstof op wieltjes
Guillaume midden in een zee
Guillaume met Kerstmis
Rendierenmuts
Sigaret tussen zijn vingers
Het lukte hem nooit een sigaret netjes te vullen
Klodders tabak overal
Guillaume die zijn duim opsteekt
Gelukzalig dansend met een dikke meid
Ken je die mop van Sippertie?
Als hij staat, dan bibbert ie!
Wij lachen heel hard
Vader ook
Kreek Daey Ouwens (1942)
uit: Guillaume (2020)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Mijn grootmoe werd in 1915 geportretteerd. In een achtergrond met alle standaard vooralsnog onbegrepen waarschuwingen vandien, in een fotostudio in Goes. Ze gehoorzaamde braaf bij de aanwijzing om de knokkels op de tafel neer te drukken. Ik zie nu de setup en wat ze nog niet wist maar later wel zou leren.
Huiswerk: maak hier eenvoudig dat gedicht van voor Uw Leraar. Enjambementen worden gewaardeerd. Herken het en kom eroverheen.
Erg mooi.
Ook dichters, zeker would-bedichters, moeten oppassen voor het jongetje-met-de-traaneffect. Dus voor de ontaarding in sentimentele kitsch.
Wat flauw en naar om Kreek een would-be dichter te noemen.