Gedicht: Ester Naomi Perquin • Ongevraagd advies

Geef het land aan wie het weet te liggen: prachtig
onder zeeniveau, midden in het paradijs.

Geef het de manken, de blinden, de stamelaars
en slissers. De zwijgers

Dichters des vaderlands (6): In 2017 werd Ester Naomi Perquin benoemd. “Het is als DDV niet zo makkelijk om gelegenheidsgedichten (onder tijdsdruk) te schrijven die houdbaar blijven buiten de gelegenheid, maar als ik uit mijn eigen termijn één gedicht mag plukken zou dat toch wel ‘Ongevraagd advies’ zijn. Joost Prinsen las het nog voor op oudejaarsavond, waardoor ik het zelf nooit meer durf voor te dragen.” (Maar in dit filmpje nog wel.)

Ongevraagd advies



Geef het land aan wie het weet te liggen: prachtig
onder zeeniveau, midden in het paradijs.

Geef het de manken, de blinden, de stamelaars
en slissers. De zwijgers.

Geef het de oude man die 's ochtends vroeg gaat vissen,
alleen om zijn vrouw te ontlopen – wij zijn ook
die man, die vrouw, wij zijn ook die vissen.

Geef het de vrouw die kinderen leert: neem zebra's te voet,
sla terug als je geslagen wordt, zorg altijd voor je hond.

Geef het wie er weg wil maar het niet kan missen.
Wie blijft. Wie grenzen kent, de scheve gevels

en de aarde. Wie niets van aangepaste prijzen weet
maar wel van actuele waarde. Schrik niet.

Breek het schreeuwen open, kijk: ook daar zitten wij,
schouder aan schouder om het vuur, grommend
en hoopvol. Te wachten. Te staren.

Geef het land aan wie het ternauwernood maar stralend
vast zal houden, geef het wie het amper past.

Kijk verder dan de meest geplakte posters, negeer
de zachtste woorden, de wanen en de lach –
geef je land, je stad, je tijd uit handen.

Maar geef één stem weg.
Nooit de macht.



(9 maart 2017, vlak voor de Tweede Kamer-verkiezing)



Ester Naomi Perquin (1980)



Foto: Iris Vetter.

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.