Winterstilte
De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witten rijp beijzeld.
De boom houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
’t Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.
De grond is wit, de nevel wit,
Wat zwijgend tooverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootsche, stille wonder.
Jacqueline van der Waals (1868-1922)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Peter J.I. Flaton zegt
Op het ‘rime riche’ na een perfect gedicht: de dichter slaagt erin de breekbaarheid van de witte winterwereld met evenzovele broze woorden te evoceren. In een woord: prachtig, zeker voor wie niet in staat zijn die wereld zelf te betreden.
Riny zegt
Ik leerde op school
De wind houdt zich behoedzaam stil. En
Wat wonderlijk loverland is dit. ???