
Uit De sprong van de vis, de nieuwe bundel van Juliën Holtrigter.
Begraafplaats te V.
Zerken zijn zeer gevoelige stenen, ze absorberen
alles wat neerslaat aan sporen en schimmels.
Dat het maar doorgaat met sterven en uitbotten,
bloeien, binnen en buiten de regels en lijnen,
verstoken van kennis, onwetend van wat geweest is,
van wat er speelt overal.
Jaartallen, namen.
Over tranen gaat het hier niet, over kloven en vlekken
die op handen en voeten verschijnen.
Die vrede, vanwaar?
Dwarrelt de troost soms neer uit de bomen?
Of stijgt hij op uit de kinderhoofdjes?
Mensen met bloemen en gieters
lopen als geesten van gene zijde voorbij.
Juliën Holtrigter (1946)
uit: De sprong van de vis (2021)
Foto: Hans Niezen
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail.
Laat een reactie achter