Een zomerserie over bewust gecreëerde woorden: blending, portmanteau, samentrekking (1)
Het is reces tot 8 september – nu ja, zo staat het op de parlementaire kalender. Daarom hier een thematische zomerserie, te beginnen bij Kevin en Larissa: zij hebben een boot gekocht en zoeken nu naar een passende naam. Ze wikken en wegen, ze passen en meten en na knip- en plakwerk besluiten ze tot Kevlar. Zou DuPont (de eigenaar van het merk dat een bepaalde aramidevezel onder deze naam produceert) daar bezwaar tegen kunnen maken? En als die boot nu eens lang geleden gekocht en zo gedoopt was? Toen Johnny en Yvonne in 1962 de eerste steen van het huis legden, kozen ze ook voor een samentrekking: Johvonne. Die aanpak is bij huizen en bij boten een wel zeer gangbare manier (althans geweest) om op een naam te komen. Bij kapsalons en snackbars trouwens niet minder, maar: ook daar is het vizier tegenwoordig meer op het buitenland gericht.
Wie een eeuw geleden een schip kocht, kon daar De Goede Verwachting op laten schilderen, of Spes Mea. Maar wie noemt z’n huis tegenwoordig nog Linquenda?
Deze zomer gaat het op deze plaats dus over dit soort bewuste taal (waar het hier incidenteel eerder over ging). We duwen het schip ergens in het water en zien wel waar het strandt. Eén ding is zeker, we zullen de onderkomens van het type Kevlar en Johvonne niet verketteren maar neutraal benaderen en verder goeddeels negeren. Aan de andere kant kan het de lezer niet verbazen dat hier bovengemiddeld voorbeelden aan de orde zullen komen die met de politiek te maken hebben, hetzij uit het binnen-, hetzij uit het buitenland dat zoveel op ons voor ligt.
In dat opzicht zijn neologismen in de sfeer van corona actuele voorbeelden. Covid-19 bijvoorbeeld illustreert dat niet alleen Kevin en Larissa of John en Yvonne in hun vrije tijd puzzelen op nieuwe taal maar ook medische wetenschappers. Coronavirus Disease 2019 bevat de elementen van die nieuwste pandemie, Co+vi+d en het jaartal waarin het uitbrak in Wuhan, nog net 2019. (Wuhan zélf is een samentrekking van drie bijeengelegen steden in China: “The name “Wuhan” came from the city’s historical origin from the conglomeration of Wuchang, Hankou and Hanyang, which are collectively known as the “Three Towns of Wuhan”.” Zó staat het vermeld in en.wikipedia.org)) En als covid eenmaal een woord is, ligt eind augustus 2020 de weg naar een verontwaardigd covidiots open als sommige mensen zich niets van maatregelen of tests blijken aan te trekken en zich in het vliegtuig van TUI misdragend begeven naar Cardiff. Covidiots als een soort optelsom of kleinste gemene veelvoud van Covid + idiots.
Toen we eenmaal gevaccineerd konden worden, was het de vraag of er positief gediscrimineerd mocht worden tussen mensen die wel ingeënt waren en anderen die dat weigerden of zo ver nog niet waren. In Oostenrijk ontstond toen het minder neutraal gevoelde woord Spritzenklasse, een taalsmeedsel, een bewust gemaakt woord van spritzen voor ‘inenten’ en Spitzenklasse met de betekenis ‘de hoogste afdeling, de top’. Net als bij Johvonne, begin van woord A (Johnny), staart van woord B (Yvonne).
Overigens. Als de verzonnen Kevin en Larissa in het begin nu eens als achternaam Smid en Leeflang zouden hebben, waren ze vast op het idee gekomen om hun boot Smile te noemen.
Kortom, over dat soort taal in dit blog deze zomer met samengesmede woorden op basis van minstens twee stuks. We varen nog even verder, vaar mee!
Dit stuk verscheen eerder op het blog van Siemon Reker.
Ton Harmsen zegt
(Domus) linquenda is geen neologisme, maar het participium futurum activum van linquere, vooral bekend uit het vers van Horatius:
Linquenda tellus, & domus, & placens
Uxor, neque harum quas colis arborum
.. Te praeter invisas cupressos
…. Ulla brevem dominum sequetur. (Ode II,14,21sqq.)
Het is wel wrang bij de Limburgse watersnood, maar het slaat op het sterven waarbij je land, huis, lieve echtgenote en je verzorgde bomen achter moet laten: alleen je cipres (symbool voor dood en rouw) gaat met je mee. Horatius is altijd geestig, zelfs als hij over de dood schrijft.