In dit college vertelt Maaike Meijer hoe de literaire canon functioneert en hoe belangrijk het is dat die representatief is. Vrouwen schrijven alweer honderdvijftig jaar, in groten getale en volop, maar uitsluitingsmechanismen bestaan nog altijd. In steeds subtielere vormen. Ze laat zien hoe ze werken en wat we eraan kunnen doen. Als voorbeeld kiest zij voor de carrières van twee dichteressen: M. Vasalis en Frederike Harmsen van Beek. Van beiden schreef zij een biografie. Beiden haalden de Canon, maar hoe lang duurt dat nog? Gender speelt altijd een rol in de diskwalificatie van vrouwen. Vele met Vasalis en Harmsen van Beek vergelijkbare mannelijke dichters rusten comfortabeler op hun canonieke lauweren. Hoe komt dat?