Ons bereikt het bericht dat op eerste Kerstdag 2021 Jan van Bakel vredig is ingeslapen. Van Bakel begon zijn loopbaan als leraar Nederlands in Den Haag, maar in zijn vrije tijd promoveerde hij op een onderzoek naar de klompenmakerstaal. In 1958 werd hij door de hoogleraar A.A. Weijnen gevraagd om aan de Katholieke Universiteit Nijmegen mee te komen werken aan het Brabants woordenboek. Daar maakte hij verder carrière als medewerker dialectologie en historische taalkunde, en hij eindigde er in 1993 als hoogleraar computerlinguïstiek, de eerste in Nederland.
Van Bakel publiceerde over dialectologie, historische taalkunde en computerlinguïstiek, en hij bewerkte de populaire Nederlandse Spraakkunst van Rijpma & Schuringa voor een moderner publiek. Hij stond bekend als een zeer bevlogen wetenschapper, die op veel van zijn studenten een onuitwisbare indruk heeft gemaakt, en die gepassioneerd met collega’s kon discussiëren over zaken die hem na aan het hart lagen. Daarnaast was hij ook een begenadigd kunstenaar, die in zijn jonge jaren gedichten publiceerde onder het pseudoniem Vincent de Wever, en exposeerde met beeldhouwwerk en bronzen sculpturen. De website die hij zelf tot 2014 bijhield, bevat een overzicht van al zijn eigen werk.
Meer over Jan van Bakel:
- Een korte autobiografie op zijn eigen website, alsmede een autobibliografie.
- Een in memoriam in Neerlandistiek, door Peter-Arno Coppen
Laat een reactie achter