Uit Wie de geest krijgt, de nieuwe bundel van Jacobus Bos, over een zoon en een vader.

Ver verwijderd van dichtbij

In het oog van de orkaan drinken zij thee.
De vader en zijn zoon die geen thee lust
maar zijn vader niet wil kwetsen.

Zittend in het hart van de stilte.
Samen met een lama die onverwacht
opdook en hen niet meer heeft verlaten.
Hun schaduw ver voorbij de aarde reikend.

Onder hen niets dan poolijs en honden
met hun adem wolkend van hun tong
als zij een bevroren zee oversteken.

Of zijn zoon uit pure nood is geboren.
Omdat zijn vader niet langer alleen wilde zijn.
Of zomaar uit de lucht kwam vallen.
Alsof een vogel hem uit een nest had geroofd

maar vrijwel onmiddellijk weer liet gaan
boven de man die zijn vader zou worden
en hem blindelings in zijn armen ving.

Jacobus Bos (1943)
uit: Wie de geest krijgt (2022)

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail