•• De tot Fransman genaturaliseerde Belgische dichter Henri Michaux (1899–1984) “behoort tot het kruim van de moderne poëzie”. In 2017 verscheen het eerste deel van een door Bart Vonck uit het Frans vertaalde bloemlezing uit zijn werk, en onlangs verscheen deel twee: In je eentje een menigte. Daaruit onderstaand gedicht

Tahavi

Tahavi loopt naar de Leegte. Tahavi verafschuwt de Leegte. Voor Tahavi is
de Leegte de gruwel. Maar de Leegte is naar Tahavi gekomen.

De Enorme Sluier, die heeft hij niet weggeduwd. Hij heeft de Enorme Sluier
niet kunnen wegduwen.

Toen hij tien was, was hij zestig. Zijn ouders leken hem kinderen. Toen hij
vijf was, verloor hij zich in de nacht der tijden.

Hij ging op in een mier. Hij ging op in een blad. Hij ging op in het begraven
van zijn kindertijd.

Tahavi heeft zijn brood niet gevonden. Tahavi heeft zijn vader niet gevonden.
Tahavi vindt zijn vader niet in de tranen van de mensen.

Heeft niet aanvaard, Tahavi. Heeft wel ontvangen, maar niet bewaard.
Door de deur, door het raam heeft Tahavi afgewezen.
Door de wil die op de adem steunt, door de gedachte zonder adem,
door zijn demonen, heeft Tahavi afgewezen.

Henri Michaux (1899-1984)

---

Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail