Verwarwoordenboek vervolg (289)
In het Verwarwoordenboek zijn 600 woordparen behandeld met vaak onduidelijke verschillen: afgunst-jaloezie, bloot-naakt, geliefd-populair, plaats-plek, enz. Nog steeds worden woordparen aangedragen met het verzoek om ook die te behandelen. Vandaar deze wekelijkse rubriek. De aanvullingen worden ook opgenomen in de digitale versie van het Verwarwoordenboek op www.schrijfwijzer.nl.
Wilt u ook een ‘verwarpaar’ behandeld zien? Plaats dan een reactie onder deze rubriek. Kijkt u dan wel even op de website om te zien of de woorden al zijn opgenomen.
mengeling / mengsel
De woorden lijken op elkaar, maar verschillen wel in betekenisnuancering.
mengeling samenvoeging van delen die onderscheiden blijven; soms ook ‘als vanzelf of toevallig ontstaan’, soms ook ‘een beetje chaotisch’.
- Wat een opzichtige jurk, zo’n bonte mengeling van schreeuwende kleuren!
- De oppositie reageerde op het kabinetsvoorstel met een mengeling van ongeloof en woede.
mengsel samenvoeging van delen die vaak niet meer herkenbaar zijn; soms ook ‘doelbewust tot stand gekomen’.
- Lucht is een mengsel van voornamelijk stikstof en zuurstof, met nog kleine hoeveelheden andere gassen.
- Voeg wat olijfolie toe en blijf roeren tot het mengsel glad en soepel is.
Er zijn twee verschillen in betekenisnuancering. Het eerste verschil wijst op het onderscheid tussen ‘geheel’ en ‘delen’. Bij een mengeling blijven de delen onderscheiden; ze worden niet samen één geheel. Maar bij een mengsel zijn de samenstellende delen niet meer zichtbaar; het gaat dan om het geheel. Dus in een kleurenmengsel zijn de verschillende kleuren herkenbaar, en een kleurenmenging is het resultaat van de mengmachine bij de doe-het-zelfzaak. Toch is dit onderscheid niet waterdicht. (Hoe kan het anders in natuurlijke taal?) Neem bijvoorbeeld kruidenmengsel. In gemalen speculaaskruiden zijn de verschillende onderdelen zoals kaneel en gemberpoeder, niet meer als zodanig herkenbaar. Maar je kunt ook een kruidenmengsel zaaien, en dan zijn de verschillende zaadjes wel herkenbaar. En er zou volgens dit onderscheid ook een verschil moeten zijn tussen een mengeling van waarheid en leugens en een mengsel van waarheid en leugens. In het eerste geval (mengeling) zouden de leugens dan duidelijker herkenbaar zijn. En een mengsel van waarheid en leugens zou dan geraffineerder zijn. Maar dit onderscheid lijkt toch te gezocht. Dan maar liever in dit geval mengsel als minder goed woordgebruik afkeuren.
Het tweede verschil over ‘als vanzelf ontstaan’ (mengeling) en ‘doelbewust’(mengsel) is in veel gevallen duidelijker. Maar we moeten dan wel een uitzondering maken voor de scheikunde, waarin lucht een mengsel van gassen is. En in de volgende zin denken we bij kleimengsel evenmin aan een bedoeling: Wist je dat klei een speciaal soort mengsel is: een suspensie van waterdruppels in een structuur van fijne steendeeltjes?
Sommige taalgebruikers voelen nog een ander verschil. Bijvoorbeeld het verschil tussen letterlijk en figuurlijk of tussen concreet en abstract. Zo zou dan mengeling vooral figuurlijk of abstract gebruikt kan worden. Maar dit onderscheid vindt geen steun in het taalgebruik. Zie het eerste voorbeeld over een mengeling van schreeuwende kleuren. Wel lijkt het erop dat mengsel eerder concreet gebruikt wordt, zoals in: Dit mediterrane gerecht bestaat uit een mengsel van o.a. wortel, selderij en look.
Zo aardig, onze taal kent nog tal van andere aanduidingen voor ‘menging’. Het meest bekend is mix, en het minst bekend lijkt mixtuur, een samengesteld register van een pijporgel. En dan zijn er ook nog de volgende onderscheidingen: amalgama (kwiklegering, mengelmoes), blend (van wijnen), composiet (materiaal dat bestaat uit verschillende componenten), compositum (samengesteld woord), compote (met suiker gekookte vruchten), legering (mengsel van metalen), melange (koffie), moes (boers voor compote). En dan hebben we ook nog de denigrerende woorden mengelmoes en allegaartje (nog iets denigrerender).
Tot slot nog een aardige discussievraag over het onderscheid mengeling en mengsel. Welke van de synoniemen hierboven noem je een mengsel en welke een mengeling? Ik zou zeggen: alleen compote en compositum kun je een mengeling noemen, want daarin zijn de samenstellende delen meestal nog te onderscheiden. Ja, en ook in mixtuur, maar dan alleen voor het geoefende oor. En nu maar hopen dat u met een mengsel, nee een mengeling van opluchting en verwondering deze eindzin hebt gehaald in dit samenraaapsel van synoniemen.
René Corten zegt
Heb de ervaring dat Vlamingen voorkeur hebben voor ‘mengeling’.
vierbunders zegt
Als Vlaming die regelmatig met vertalingswerk ben opgezadeld, neem ik nooit mijn eigen beperkte ‘ervaring’ als norm, maar neem ik regelmatig woordenboeken ter hand, als basis voor wat mij voorkomt als de meest verantwoorde woordkeuze. Zo vind ik in K.R. GALLAS, “Standaard Groot Nederlans-Frans Woordenboek”, Antwerpen, 1983, deel II, p.1544b:
“Mengeling v.: Mélange, mixtion; variété, Letterkundige -: Miscellanées, variétés littéraires, mélanges de littérature. Bonte -: Bariolage.”
“Mengsel o.: Mélange, (geneesk.) mixture, mixtion; alliage (metalen); composé, combinaison (scheik.) – van gelijke hoeveelheden: Mélange à égalité. Koudmakend -: Réfrigérant.
Zonder daar verder een oordeel over te hebben, weet ik dat de eerste uitgave (1936) van dit woordenboek te vinden is op dbnl “Nieuw Nederlandsch-Fransch Woordenboek”.
Het komt er dan op aan om o.a. aan de hand van die verschillende termen deze te kiezen die volgens mij het beste past bij wat blijkbaar bedoeld wordt: vertalen is verraden. Maar dat geldt evenzeer voor de poging om het exact verschil weer te geven tussen ‘synoniemen’. Een woord zonder context is toch geen taal?
vierbunders zegt
“Sommige taalgebruikers voelen nog een ander verschil”. Waarom worden hier die precieze voorbeelden niet weergegeven (naam van de auteur en verwijzing), als basis van de ontleding ervan? De ontleding van termen vangt toch aan met het opsporen van voorbeelden waarin die termen effectief zijn gebruikt, zodat ook eventuele variaties van bv. sociale, geografische en historische aard kunnen worden blootgelegd. Met blijkbaar persoonlijke beschouwingen en bespiegelingen schieten we toch maar weinig op.