De ontdekker
Hij had het land waarvoor hij scheepging lief,
Lief, als een vrouw ’t verborgen komende.
Er diep aan denkend stond hij droomende
Voor op de plecht en als de boeg zich hief
Was ‘t hem te moede of ’t zich reeds bewoog
Onder de verten, waarin ’t sluimerde,
Terwijl ’t schip, door de waterscheiding schuimende,
Op de aanbrekende geboort’ toevloog.
Maar toen het lag ontdekt, leek het verraad.
Geen stille onzichtbare streng verbond hen tweeën.
Hij wilde ’t weer verheimlijken — te laat:
Het lag voor allen bloot. Hem bleef geen raad
Dan voort te varen, doelloos, desolaat
En zonder drift — leeg, over leege zeeën.
J. Slauerhoff (1898-1936)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail
Ook vertaald naar het Duits: Slauerhoff, Desperado te land en ter zee/ Zu Wasser und zu Land, Hans van der Veen, Leiden 2015, eigen beheer.
https://neerlandistiek.nl/2022/12/j-slauerhoff-de-ontdekker/#respond
DER ENTDECKER II
Er hatte lieb das Land, worum er Kurs nahm,
lieb, wie eine Frau das Auszutragende.
Er stand tief sinnend über das zu Wagende
vorn auf der Plicht, und als der Bug hochkam,
schien’s ihm, dass es sich schon erhob
weit hinterm Kimm, da lag es träumend,
indem das Schiff, die Wasserscheide schäumend,
auf eine kommende Geburt hin stob.
Doch wo’s entdeckt, erschien es wie Verrat.
Nicht eine stille Schnur ernährte hier noch Fernweh.
Es wieder zuzudecken war verlorene Tat:
Es lag vor allen offen. Ihm blieb kein Rat
als weiterfahren, ziellos, desolat,
und ohne Trieb – leer und auf leerer See.
(Hans van der Veen, Leiden)