De vrouw en de trommel
Er is in haar een vrouw die valt,
één die om donkere wakken schaatst,
één die de kracht van water zoekt,
één die de lucht niet kan weerstaan:
er is in haar een vrouw die valt.
Er is in haar een vrouw die valt,
die niet met anderen eten kan,
één die haar hart niet bergen kan,
haar eigen dromen niet verstaat.
Er is in haar een vrouw die valt
en brekend door de grendels gaat
die om ons hart gesloten zijn –
Er is in haar een vrouw die valt
en op een grote trommel slaat.
Ze voelt het donker op haar huid,
ze weet de angst daar ingegrift,
ze drijft die luid en dreigend uit.
Renée van Riessen (1953)
Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht per mail
Huib zegt
Prachtig gedicht.