Vandaag is een feestelijke dag. Het centrum van Neerlandistiek verplaatst zich naar Leeuwarden omdat we daar Frisistyk openen. Een eigen redactie gaat daar een zuster verwelkomen, een online tydskrift foar taal- en letterkunde. Een zuster die bij ons in huis komt wonen: ze heeft een eigen website, een eigen url (www.frisistyk.nl) en maakt eigen keuzes. De artikelen zullen overigens ook op de voorpagina van Neerlandistiek verschijnen en meegenomen worden in onze dagelijkse mailversie (Dagpost, onderaan iedere Neerlandistiek-pagina kun je je abonneren) en figureren op onze sociale media. Dat alles is volkomen parallel aan ons andere ‘katern’ Jong Neerlandistiek, met een studentenredactie.

We hebben ook in het verleden al ons best gedaan om verslag te brengen over onderzoek naar het Fries, want de Frisistiek en de Neerlandistiek zijn natuurlijk op allerlei manieren met elkaar verweven – institutioneel, inhoudelijk en personeel. In veel opzichten is Friesland bovendien te zien als een proeftuin voor het Nederland van de toekomst – met zijn ervaringen met meertaligheid, en de dominantie van een verwante West-Germaanse taal (Nederlands in Friesland, Engels in Nederland en daarmee dus ook in Friesland), of, helaas, het langzaam afbrokkelen van een infrastructuur van onderwijs en onderzoek. Op allerlei manieren is Friesland een voorbeeld voor de rest van Nederland waar het gaat om taalbeleid – en er bestaat een uitgebreide infrastructuur van contacten met andere (Europese) landen waarin minderheidstalen worden gebruikt.

We hebben veel van elkaar te leren en we kunnen elkaars steun goed gebruiken. We zijn nog niet eens begonnen en ik kan me nu eigenlijk al niet meer voorstellen dat Neerlandistiek ooit zonder Frisistyk heeft bestaan.

Het idee kwam van Anne Merkuur, die nu ook de hoofdredacteur wordt van Frisistyk. Zij is een heel actieve jonge Friese taalkundige, die zowel bij de Fryske Akademy als de Rijksuniversiteit Groningen werkt, die vol ideeën zit, allerlei contacten heeft en die wil laten zien dat de frisistiek leeft en toekomst heeft. Dat is wat wij ook allemaal willen laten zien.