Een verschijnsel dat ook bij familienamen optreedt is de ‘metanalyse’: een verkeerde analyse of interpretatie van de combinatie van twee woorden. Een bekend voorbeeld is arreslee: de naam voor een slee met belletjes, getrokken door een paard. Vandaar ook de oorspronkelijke naam narreslee. Als er een lidwoord aan voorafgaat, krijg je in lopende spraak eennarreslee, waarbij die dubbel geschreven n in de spraak als één n klonk. Die n werd vervolgens geïnterpreteerd als één feitelijke n en die ene n werd dan foutief gerekend bij ’t lidwoord: een arreslee. Zo moet ’t ongeveer gegaan zijn.
Ander voorbeeld van een n die weggenomen wordt, is adder, dat ontstaan is uit nadder, dat weer ontleend is aan ’t Latijnse natrix.
Ook ’t omgekeerde komt voor, waarbij door verkeerde woordscheiding de n toegekend wordt aan ’t volgende woord: nonkel (‘oom’) uit de combinatie mon oncle; nijver uit in ijver; naarstig dat afgeleid is van nernste dat aldus ontstaan is: met groten ernste > met groten nernste.
Alle twee deze vormen van metanalyse ofwel verkeerde woordscheiding komen ook bij familienamen voor. Om metanalyse vast te kunnen stellen zoek ik bij een familienaam met veronderstelde metanalyse een tegenhanger zonder metanalyse. De familienamen die in aanmerking komen voor metanalyse zijn in de regel herkomstnamen. Ze bevatten een aardrijkskundige naam die voorafgegaan wordt door een lidwoord of een voorzetsel. De naam zelf begint met een klinker.
De familienaam Van Nuffel of Van Nuffelen is zo’n herkomstnaam, met dien verstande dat er geen aardrijkskundige naam Nuffel bestaat. ’t Woord dat er ’t dichtste bij komt is Huffel. Huffel is oorspronkelijk de naam voor ‘drassig weiland’, maar verband met heuvel is ook mogelijk. We vinden ’t als toponiem in verschillende regio’s in Vlaanderen.
Als deel van een familienaam heeft huffel verschillende vormen aangenomen, bijvoorbeeld: Van Huff(e)len, Van Hufel en Van Hoffelen.
In gebieden waar de H geen foneem is en dus niet uitgesproken wordt, zijn de volgende uitspraakvarianten ontstaan: Van Uffel(en), Van Offel(en), Van Offeren en Van Oeffel(en).
De naam begon na ’t verdwijnen van de H met een klinker en dat bracht de uitspraak vanzelf op Vanuffel (n + klinker). Omdat Uffel niet als naam herkend werd, trad metanalyse op waardoor de n van ’t voorzetsel ook tot de naam gerekend werd. Overigens voornamelijk in geschrifte: Van Nuffel en Van Nuffelen. De uitspraak blijft gewoon Vanuffel, behalve bij precieus taalgebruik en als de spelling ertoe doet.
We zien ’t proces van metanalyse in dit geval al vroeg geïllustreerd bij twee schrijfvarianten van de naam van dezelfde persoon: ao 1465 Willem van Uffel; ao 1468 Willem van Nuffele.
Een soortgelijk geval is Van Nattem. Deze vorm is door metanalyse, ná afval van de H, ontstaan uit de familienaam Van Hattem, die verwijst naar Hattem, een stadje gelegen iets ten zuiden van Zwolle, maar nog net binnen ’t gebied van de H-afval op bijgaand kaartje van A.A. Weijnen. ’t Tussenstadium Van Attem heb ik niet gevonden in de Nederlandse Familienamenbank, dat zou betekenen dat die vorm na 1947 niet meer voorkwam. Daarvóór wel, vond ik met Google:
Overlijden Sijtje van Attem op 13 maart 1812 te Wormerveer;
Overlijden Jan van Attem op 19 februari 1838 te Wormerveer;
Atie van Attem 1942–2007 – Genealogie Katwijk
De familienaam Van Naerssen mag dan tegenwoordig nog maar een bescheiden bestaan leiden (31 treffers), in de 14e eeuw waren de Van Naerssens o.a. in Dordrecht in grote aantallen aanwezig. https://genbook.dordtenazoeker.nl/Overige%20Genealogieen/naerssen_dordrecht.htm
De oudste vorm van de familienaam was Van Aerssen, een naam die kan verwijzen naar een herkomst uit Arcen, een dorp aan de Maas bij Venlo, met een bewogen geschiedenis die begint in 1064.
In ’t Parenteel van de Dordtse Van Aerssens is te zien hoe de metanalyse zich voltrokken heeft:
I. Aerssen, Jan van, geb. Dordrecht 1310, ovl. 1367
II. (N)aerssen, Hendrick van, Jansz, geb. Dordrecht 1340, ovl. Dordrecht 7-6-1401
III. Naerssen, Jan van, Hendricksz, geb. Dordrecht 1370, ovl. Dordrecht 1425
Overigens komen in de stadsrekeningen van Dordrecht beide spellingen nog regelmatig door elkaar voor. De laatste persoon in de stamboom van wie de naam zowel met als zonder n geschreven werd is Jan van (N)aerssen Anthonisz., secretaris van Dordrecht 1541-1558. Daarna blijft alleen Van Naerssen over.
De omgekeerde metanalyse, dat de n werd weggenomen bij de naam en als ’t ware versmelt met de n van ’t voorzetsel, komt ook voor, maar veel minder dan de eerste vorm van metanalyse. Tot nu toe heb ik alleen Van Unen gevonden. De naam moet uit Van Nunen ontstaan zijn. Tot die conclusie kom ik na de constatering dat er geen plaats Unen bestaat, wel een Nunen/Nuenen bij Eindhoven. Er bestaat ook een plaatsje Oene in Gelderland, dat theoretisch ten grondslag kan liggen aan Van Unen, maar de plaats Oene is klein en van weinig betekenis. Dus ik houd ’t erop dat Van Unen uit Van Nunen voortkomt.
Nog een paar aanvullingen: in de 18e eeuw werden beide spellingen bij dezelfde personen gebruikt, zoals bij Gerard van UNEN (van Nunen) geboren op 5 februari 1748.
In de Patentregisters van resp. 1832 en 1836 (uit Stadsarchief Breda), wordt de naam van dezelfde broodbakker op twee verschillende manieren geschreven. Zie hieronder.
Nog enkele voorbeelden van familienamen waarbij (waarschijnlijk) metanalyse in ’t spel is:
Van Hulle (plaats in Oost-Vlaanderen) – van Nulle
Van Eijnatten (plaats in Duitsland) – van Nijnatten
Van Etten (plaats in Noord-Brabant) – van Netten
Van Es (plaats in Noord-Brabant) – Van Nes
Van Oppen (plaats Vlaams-Brabant) – Van Noppen
Feit blijft dat de uitspraak van zulke familienamen die leidde tot metanalyse die weer leidde tot een andere schrijfwijze, niet veranderd is. Dus op de vraag: familienamen, hoe spreek je ze uit, is in dit geval ’t antwoord: zoals tevoren.
Maarten van der Meer zegt
Het plantengeslacht Reynoutria (waartoe Japanse duizendknoop tegenwoordig vaak wordt gerekend) is door Maarten Houttuyn (1777) vernoemd “[n]aar zekeren Heer van Reynoutre”, die als “Mijn-heer van Reynoutre” wordt genoemd in het Kruydtboeck (1581) van Matthijs de Lobel.
Deze heer van Reynoutre is Karel van Sint-Omaars, heer van Moerbeke, Dranouter enz. Kennelijk is in het Frans “seigneur de Moerbecque, Dreynoutre” enz. geïnterpreteerd als “seigneur de Moerbecque, de Reynoutre” enz.
Jan Stroop zegt
Dank. Mooi voorbeeld.
Gerard van der Leeuw zegt
Eynatten is een plaats in België en niet in Duitsland, al ligt het daar wel heel erg dichtbij en was het enige rijd Pruisisch.
Ad Welschen zegt
Om nog wat preciezer te zijn, Eynatten is een deelgemeente van Raeren (provincie Luik) en maakte deel uit van het oude hertogdom Limburg. Je zou het dus ook nog wel een oude Limburgse (en vele eeuwen lang Limburgs sprekende) plaats mogen noemen.
Jan Stroop zegt
Dank voor de correctie.
Leendert Brouwer zegt
Beste Jan, bedankt voor deze deskundige beschouwing over metanalyse bij familienamen. Ik zou er in de familenamenbank andermaal graag op verschillende plekken een verwijzing naar willen aanbrengen, maar helaas betreft de familienamenbank op de website van het CBG sinds augustus een gefixeerde versie van begin 2023 en kan ik als redacteur niet meer updaten.
Bij de inhoud een opmerking over Van Unen. Als we naar de verspreidingskaart kijken zou je haast zeggen dat deze naam uit twee plaatsnamen voortgekomen is. Het dorp Oene blijft toch in beeld. Zo klein als het is, heeft de familienaam Van Oene best veel naamdragers, met een sterke concentratie in Oldebroek, nabij Oene, gemeente Epe. De oudste vermelding van dit Oene uit 1176, in een 17e eeuwse kopie, is Unen (!) — zie: https://etymologiebank.nl/trefwoord/oene. Ten oosten daarvan in de grensstreek komt Van Oenen voor. Van Unen is tamelijk verspreid met een nadruk op de regio’s Breda-Roosendaal en Zwolle-Kampen.
Jan Stroop zegt
Dank voor je aanvulling.