•• Uit Tijd voor vrede, de nieuwe bundel van Charles Ducal.
Het is nu
Het is nu, het zal altijd zo blijven.
Wij zitten aan tafel en zwijgen,
vrede dampt uit de borden,
het tinken van messen en vorken
schept de onmogelijkheid
dat dit ooit verdwijnt, het is nu,
het zal altijd zo blijven,
altijd, deze avond in mei
waarin het donker al ademt.
Al strijkt straks de kou over tafel,
wordt de een door de ander verraden,
komt de dood op zijn tijd,
het is nu, het zal altijd zo blijven,
twee mensen aan tafel
op een avond in mei
waarin het donker al ademt
en God naar ons kijkt.
Charles Ducal (1952)
uit: Tijd voor vrede (Atlas Contact, 2025)
Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox
Mooi gedicht. De fraaie sfeerschets wordt wat mij betreft een beetje verstoord door het opperen van de mogelijkheid van verraad. En ik struikel ook over “schept de onmogelijkheid”, en hersenkraker die in mijn oren wat uit de toon valt bij de rest van het gedicht. Maar het thema (een moment dat laat weten dat het bewaard zal blijven) spreekt aan een is goed uitgewerkt. Ook het anapestische ritme past er goed bij.
Nicolas N.