Tweekantigheid

Wij namen afscheid met dat woord van haar
‘Ik zal je nooit vergeten’, toeverlaat
voor wie op weerzien hoopt, maar reeds verraad
van haar die weet, dit is mijn laatst gebaar.

Ik lees aan haar niet af waar het op staat,
in haar tweekantigheid schuilt mijn gevaar:
dat ik als pand van zekerheid ervaar
het afscheidswoord waarmee zij mij verlaat.

Naakt en doorzichtig lag zij op het bed.
Vlug aangekleed met schoentjes jas en tas,
daar loopt zij onaantastbaar over straat.

Je weet niet meer hoe het nu verder gaat,
of zij wel ooit doorzichtig bij je was,
hoe zij de bakens, en wanneer, verzet.

Richter Roegholt (1925-2005)

---

•• Abonnees van Laurens Jz Coster krijgen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox