Nieuw dichtwerk in de dbnl: o.m. De Clercq, Kemp, Nahon, Van Langendonck, Swarth en Vuylsteke. Rood Pioeneke. Rood Pioeneke, schoon Blauw-oog, Prachtengelen om dees hoogen boog, Met elk een hand aan dien hellenden hoorn, Vol druiven, appelen, spelt en koorn, Met de andere reikend - één blos, één glans Op wangen, in oogen - een rozenkrans; Uw ouders staan vóór de … [Lees meer...] overGedicht: René de Clercq – Rood pioeneke

In de oorlog werd Hans Keilson, de man die als honderdjarige alsnog een literaire sensatie werd, verliefd op onderduikster Hanna, en schreef 46 sonnetten voor haar, in het Duits, zijn moedertaal. Deze zijn nu vertaald in het Nederlands door Jos Versteegen: Sonnetten voor Hanna. XLVI Zo veel van wat ik deed in vroeger jaren komt mij vandaag zo vreemd, zo anders voor. En … [Lees meer...] overGedicht: Hans Keilson — Sonnet voor Hanna

Gister 80 jaar geleden overleed J.J. Slauerhoff.   Met Slauerhoff raakte ik het verst van huis, want het verleden was zijn vormeloze vrouw, maar in de leegte van het landschap zou de wijze haar eens ontmoeten, begerig en schijnbaar kuis. Niet het leven aan boord, niet de stadsgezichten, maar het balsturige ongeloof aan geluk en de trouw achter de ontrouw in … [Lees meer...] overGedicht: Ed Leeflang – Met Slauerhoff …

Nieuw dichtwerk in de dbnl: De Clerq, Kemp, Nahon, Van Langendonck, Swarth en Vuylsteke.   Gewoonte en lafheid Gewoonte en lafheid! 't menschdom eeuw'ge lompert, altoos benauwd alleen te gaan, laat zich door koning Zwaard en priester Domper den leiband onder de oksels slaan. Vergeefs zegt God: ‘Mensch, 'k heb u willen vormen naar mijne beeldtenis!’ … [Lees meer...] overGedicht: Julius Vuylsteke – Gewoonte en lafheid

Gedicht van vandaag staat in Ergens slapen de anderen, de nieuwe bundel van Marijke Hanegraaf.   Regels van de natuur Ben ik dat, met dat zitvlees en die bril en was ik anders als ik lenzen had gekozen noem het toeval, deze mens en het doelloze ontstaan een wonder nu ik er ben, kan ik niet meer zonder mij; is er een engel die om mij huilt of … [Lees meer...] overGedicht: Marijke Hanegraaf – Regels van de natuur

Onderweg Afscheid van Holland nemen valt niet zwaar, in Hilversum staat op beschaafd niveau een humanist te liegen; men hoeft maar een hand uitsteken om hem met een knop te smoren; uit Brussel is altijd muziek te horen. De weg naar 't zuiden weet niet meer hoe snel hij zich aan mij zal onderwerpen en ondertussen rijd ik de gemeente binnen van de verscholen … [Lees meer...] overGedicht: J.B. Charles – Onderweg

Niet te koop voor Paul D. In dit zijkamertje een prachtig schilderij waarop, geklemd tussen een huizenrij, een groentewinkel staat met kisten fruit, uitgestald op straat. Fruit waarvan Cézanne nog iets kan leren, blikken perzik en andijvie die Jasper Johns blameren. Dat schilderij, onder een strook bijna witte vitrage, daar haal ik 's middags mijn voedsel … [Lees meer...] overGedicht: Hans Vlek – Niet te koop

Een mug Een mug (de mug) beklimt, desnoods: bestijgt een olifant (de olifant). Zo gooide iemand eens een bal op. Deze stuiterde nog enige malen, bleef toen zo goed als stil liggen. Hans Faverey (1933-1990) uit: Gedichten (1968) … [Lees meer...] overGedicht: Hans Faverey – Een mug

Gedicht uit de nieuwe aflevering van kunst- en literatuurtijdschrift Tortuca. Hier, nee daar, tussen de heg, een vlek uit een conversatie, daar per ongeluk per windzucht ingevlogen en er verder in geduwd door iemand die zo nodig even al te openhartig moest staan schreeuwen. Pluk het eruit, ruim het op, gooi het in de grijze bak en zet het morgen buiten. Dan maalt … [Lees meer...] overGedicht: Griet Menschaert – Hier, nee daar, tussen de heg

Door Martijn Benders gekozen uit zijn nieuwe bundel Lippenspook.   Onder de hoerige wol van de sterren Onder de hoerige wol van de sterren sappelt de eekhoorn eenzaam op een beukennoot. En de boom, zijn huisje, morsdood. En het bos, huis van zijn huisje, morsdood. Verderop, een dakloos lammetje knagend aan een wei. En de wei, niemand woont er op de … [Lees meer...] overGedicht: Martijn Benders – Onder de hoerige wol van de sterren

Uit Toegiften, de 21ste bundel van Wijnand Steemers.   Sonnet 22 op tilt zitten wachten – op gelukkige regels – erin- , tussen- , uitwrikken van vreemde talen – opzichtig optillen van spekgladde tegels – fris staren naar – maanzieke – lelies vandalen – onder die tegels – schimmels – versagen – inbraak – in je zekerheden – blijven tolereren – sponningen – … [Lees meer...] overGedicht: Wijnand Steemers – Sonnet 22

Gedicht van vandaag staat in Radeloos en betoverd van Pat Donnez. INT. APPARTMENT SLAAPKAMER – AVOND     ZIJ     Kon ik de stilte maar wat harder zetten. Ze neemt een trek van haar sigaret.     HIJ     Wat zeg je? Het scheerapparaatgezoem valt stil.     HIJ     Vind je ‘t beter zo? Hij gaat met … [Lees meer...] overGedicht: Pat Donnez – Int. appartement slaapkamer – avond

Uit In die tijd die, de nieuwe bundel van Elly de Waard.   Ochtend in de tuin Ochtend in de tuin, mijn ogen tranen van het opstaan Naar het mooie dat ik zien wil moet ik haast raden Het is maar klein verdriet dat meekomt, kleine tegenslagen Misschien van gisteren pas of enkele dagen Maar het draagt wel onvermijdelijk de herinnering aan pijnlijk grote … [Lees meer...] overGedicht: Elly de Waard – Ochtend in de tuin

  Bijna nooit Bijna nooit zie je een vogel in de lucht zich bedenken, zwenken, terug. Judith Herzberg uit: Dagrest (1984) … [Lees meer...] overGedicht: Judith Herzberg – Bijna nooit

DE LANDMINNAAR Wel man, wat kan u de stad behagen, dat gij mij durft plagen om mijn keur? 't Lust mij niet te leven naar de sleur. Al wat de stad kan geven heeft geen smaak of geur. Hoor mij, wilt gij onschuldige vermaken onverhinderd smaken? Kom op 't land! Leer eenvoudig leven; heb verstand! Natuur wil heil u geven; neem het uit haar hand! Betje Wolff … [Lees meer...] overGedicht: Betje Wolff & Aagje Deken – De landminnaar

Gedicht van vandaag staat in Brief aan wie niet bestaat, de nieuwe bundel van Peter W.J. Brouwer, die gister gepresenteerd is. BRIEF AAN WIE NIET BESTAAT Wanneer ik overmorgen langs de acacia's in je straat kom rijden, het autoruitje lafhartig half naar beneden gedraaid om te zien hoe wit de wanden in je huis met de uitgevlogen kinderen nu eigenlijk waren dan is … [Lees meer...] overGedicht: Peter W.J. Brouwer – Brief aan wie niet bestaat

LIEFDESVERKLARING Hoe schoon zijn uwe voeten Wat zijn uw schoenen duur Wanneer mag 'k u ontmoeten? Mijn liefde is zeer puur. Gij zijt niet overbodig Gij hebt zelfs voor uw neus Niet eens een zakdoek nodig Zo schoon is deze, heus. Uw oren met z'n beiden Staan aan de buitenkant Die kunnen mij verleiden Te vragen om uw hand. … [Lees meer...] overGedicht: Jopie Breemer – Liefdesverklaring

‘Volta do mar’ staat in Vet hart, de nieuwe bundel van Koenraad Goudeseune.   Volta do mar Land in zicht was nooit een lied, maar wat zing je als het mist? Iets treurigs, dat staat vast. Altviool, mandoline of Turkse luit, kies maar, het maakt niet uit. Viel het al iemand op dat snaarinstrumenten de vorm hebben van een boot, dat je van muziek kunt zeggen: … [Lees meer...] overGedicht: Koenraad Goudeseune – Volta do mar

• Onderstaand gedicht stond in Oranje-moppie (een verzameling van snaaksche verzen en liederen, den Koning opgedragen) van ene Asmodée - waarschijnlijk een schuilnaam van de journalist A.A.T. Visscher (1819-1881). Troonrede-lied Weer sprak de koning van zijn troon, Een kamer-oopning-rede; Van welvaart, bloei en overvloed. Vooruitgang, vrijheid, vrede. Of hij gelooft … [Lees meer...] overGedicht: Asmodée – Troonrede-lied

Thuis `Lul!' schreeuwde Ma. `Trut!' riep Pa. Alhoewel zij van mij hield rende Ma de deur uit. En Pa? Haar achterna! Ik hoorde ze op straat. `Ben jij van mij?' - `Jazeker!' `En ik van jou?' - `Vanzelfsprekend!' `Vergeet mij niet!' loeide Pa en Ma riep: `Waarom niet?' Hugo Claus (1929-2008) … [Lees meer...] overGedicht: Hugo Claus – Thuis

De eenzaamheid Denk niet, lieve speelgenooten! Dat de tijd mij heeft verdroten, Toen ik gistren zat alleen. Die vermaak heeft in het lezen, Hoeft geen eenzaamheid te vreezen, Maar is altoos wel te vreên. Vader zegt, dat brave menschen Dikwijls naar die uurtjes wenschen; Dikwijls naar hun kamer gaan, Om in oude en nieuwe boeken Wijze lessen op te zoeken: En dat … [Lees meer...] overGedicht: Hieronymus van Alphen – Eenzaamheid

Na wat journalistieke stukjes en een boek dat op een vergissing is gebouwd, dus door de ondeskundigheid van wie vertrouwt op veel noten, en meer van die gelukjes werd hij autoriteit met al die nukjes van iemand die te weinig ongelijk heeft verstouwd. Zijn snieren, de welsprekende rukjes van zijn hoofd als hij iemand uitjouwt! Maar de angst dat hij wordt … [Lees meer...] overGedicht: J.P. Guépin – Na wat journalistieke stukjes

Herdenken wij W.J. van Zeggelen, die 205 jaar geleden geboren werd. Mode Een fee, die opwelt uit de vloed Van wulpse zotternijen; Een dwinglandes, die aan haar voet De wereld neer doet vlijen. Een zonderling vernuftig dier, Dat nooit zich zelve rust geeft, Vorstin en tevens kamenier, Die in caprices* lust heeft. Een plaaggeest en een vleieres, Met rozen op de … [Lees meer...] overGedicht: W.J. van Zeggelen – Mode

Maan De maan als een uit mij gevallen oog, een iris die te groot was voor mijn kassen. Het heeft nooit in mijn voorhoofd willen passen. Ik kon er niets door zien, het leek te hoog. Nu kijk ik achter sterren en moerassen. Alles wordt klein en zeeën stromen droog tot op een traan, om engelen te verrassen, verdwalend in 't gezichtsveld van mijn oog. Ik staar door … [Lees meer...] overGedicht: Adriaan Morriën – Maan