Beheersing van de spelling en ontledingmaakt niet harmonisch, bezonnen kosmopolietwordt de kenner van rivieren en hoofdstedenniet door het kaartbeeld. Jaartallenbrouwen geen leven als omhelzen en bevallen. Terwijl zijn teamgenoten het pure wetengretig verachten, blijft hij van feitenheil verwachten vanwege onbewezen,koppig verdedigd perspectief: dat wie meer weet meer … [Lees meer...] overEd Leeflang • Beheersing van de spelling en ontleding
Karel Wasch • Betekenis
Uit Tegelijkertijd, de nieuwe bundel van Karel Wasch. Betekenis Als kind had ik eens een ervaringmet het woord plaats, ik weet nog goedik lag in bed herhaalde plaats, tot hetniets meer betekende, mij angstig maakte zelfs.En ik wist dat plaats, niets met welke plaats dan ookte maken had. Misplaatst was het, een lege huls.Het woord was daar gesneuveld, had iederebetekenis … [Lees meer...] overKarel Wasch • Betekenis
Titi Zaadnoordijk • En ondertussen ben ik aan het werk
•• Uit de eind vorig jaar verschenen bundel Vreugde is ook een soort liefde van Titi Zaadnoordijk. En ondertussen ben ik aan het werkvoer ik een zwetend gevecht met mijn hormonenben ik bang dat ik ook kanker hebik was altijd gezond en sterk maar mijn knieënwijzen mij terechtik zou liever op de fiets gaan maar mijn hondhoudt meer van wandelen en mijn keel doet zeer, mijn … [Lees meer...] overTiti Zaadnoordijk • En ondertussen ben ik aan het werk
Anton van Wilderode • De akker
De akker Ik zal die zondagmiddag met mijn vaderop wandel door het land niet licht vergetenal is het vijftig jaar en méér geleden,zo dicht bij hem als bijna nooit meer later. Wij kwamen bij een akkerstuk, door bossendie aan vier kanten stonden, ingesloten, -door varens een verwoestend spoor gestotendan verend verder over vedermossen. Wij vonden er een hof. Het hoge … [Lees meer...] overAnton van Wilderode • De akker
Martinus Nijhoff • Pierrot
Pierrot ’k Ontmoette ’s nachts een vrouw bij een lantaren,Geverfd, als heidenen hun dooden verven —Ik zei tot haar: ‘Vrouw, ik ben moe van zwerven.’Zij lachte om mijn wit pak en mijn gebaren. En ik zei weer: ‘Laten wij samen sterven,Vrouw, mijn naam is Pierrot — ’ Ik vroeg den hare.Wij dansten samen of we dronken waren.En mijn stuk hart rammelde van de scherven. Dit … [Lees meer...] overMartinus Nijhoff • Pierrot
Jacob Israël de Haan • Kwatrijnen
•• 30 juni is het honderd jaar geleden dat Jacob Israël de Haan in Jeruzalem (in opdracht) werd vermoord. De maand juni staat in het teken van de herdenking hiervan. De Haan schreef veel kwatrijnen. Genot Genot? Verleden verlangenEn nabij gemis.Wat baten alle ZangenAls het geluk genoten is? Rome De Eeuwige Stad. O, Lied, wat is er eeuwig?Van Rome naar Jeruzalem … [Lees meer...] overJacob Israël de Haan • Kwatrijnen
Ik droom met veel moeite – Willem Thies
•• Een titelloos gedicht uit Wachtend op eerste instructies, de nieuwe bundel van Willem Thies. Tegelijkertijd verscheen ook de bibliofiele uitgave Handel. Ik droom met veel moeite,het ochtendlicht is de spijkerendesnavel van de specht. ’t Triltin ’t tafelblad, valt in ’t loodrechte raam dat ik droom. Een in scène gezet visioen. Als de voortgebrachte dierenstemmenvan … [Lees meer...] overIk droom met veel moeite – Willem Thies
Hedwig Speliers • Als het paard paart, grijpt in het paradigma
•• Nieuw in de DBNL: vijf bundels van de Vlaamse dichter Hedwig Speliers (en meer). Als het paard paart, grijpt in het paradigmavan de polders de voorbarige geboorte plaatsvan vele wonderen: het veulen in galop nog voor het buikvlies breekt, en gehinnikdat taalzuiver op de akker staat.En meer: de ruiter, in boers ornaat,die uit het zadel stuikt en sterft. Wie in de bek … [Lees meer...] overHedwig Speliers • Als het paard paart, grijpt in het paradigma
Guido Gezelle • Daar liep een dichtje in mijn gebed
•• Guido Gezelle-jaar dit jaar, want 125 jaar geleden overleden. Daar liep een dichtje in mijn gebed,en ’k wilde ’t aan de kant gezet,maar, niet te doen, het wilde en ’t zoumij plagen, als ik bidden wou!En nu is mijn gebed gedaan,en ’t dichtje is ’k weet niet waar gegaan:vergeefs gezocht, vergeefs, o wee,’k en vinde noch rijm noch dichtje meer! •• Weet gij waar de wind … [Lees meer...] overGuido Gezelle • Daar liep een dichtje in mijn gebed
Paul Snoek • Conversatie met mijn bloemen (7)
Conversatie met mijn bloemen (7) Toen ik wistdat de bloemen mij hoorden,mij alleen,heb ik bekend dat ik het huis waswaar de man in woonde,die hen alle dagenwater van woorden gaf. Dat ik de stem wasdie elke avondde tuin beschilderdemet droeve muzieken in de bomen vol kandelaarsde kaarsen van de herfstdeed branden. En toen de bloemen wistendat ik luisterde,heeft de … [Lees meer...] overPaul Snoek • Conversatie met mijn bloemen (7)
Paul Snoek • Conversatie met mijn bloemen
Conversatie met mijn bloemen (1) Ik weet het bloemen,gij die aan mijn venster staaten luistert naar de houten stemmen in de straat,langer dan mijn naam zult gij bestaanen luisteren naar de straat,die mij smorgens als een vogelloslaat in de tuinen van de dagen die me savonds,als de bloemen aan hun venster slapen,vraagt of ik gelukkig was. Gij weet het bloemen,gij die … [Lees meer...] overPaul Snoek • Conversatie met mijn bloemen
Neeltje Maria Min • Gezegd dat hij een man was
• Neeltje Maria Min is een van de dichters die optreden op het Poetry-festival, dat vanaf vandaag in Rotterdam gehouden wordt. Gezegd dat hij een man wasHem een geweer gegevenHem een oorlog ingestuurdHem in stukken teruggekregenHem begravenHem betreurd Hem een bevrijding onthoudenHem danspasjes en dronkenschap onthoudeneen loopbaan, pensioen, een hartaanvalHem niet langer … [Lees meer...] overNeeltje Maria Min • Gezegd dat hij een man was
Willem Kloos • Avond
Avond Nauw zichtbaar wiegen op een lichten zuchtDe witte bloesems in de scheemring — ziet,Hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht,Een enkele al te late vogel vliedt. En ver, daar ginds, die zachtgekleurde luchtAls perlemoer, waar ied’re tint vervlietIn teerheid … Rust — o, wondervreemd genucht!Want alles is bij dag zo innig niet. Alle geluid dat nog van verre … [Lees meer...] overWillem Kloos • Avond
Willem van Toorn • Soms maar vaak
•• Dichter Willem van Toorn overleden. “Licht, schijnbaar moeiteloos raakt Willem van Toorn de zwaarste en de ongrijpbaarste dingen aan”, zei Marjoleine de Vos over hem. Soms maar vaak Soms wil ik dat er straksals mijn dode hoofd niets meer weetin mijn gedichten een vreselijkeziekte zal uitbreken. Woordenpest bijvoorbeeld, iets zwartsdat lettertekens vreeten … [Lees meer...] overWillem van Toorn • Soms maar vaak
Babs Gons • Tot de aarde laat zien
Dichter des Vaderlands Babs Gons is een van de dichters die optreedt (met onder meer onderstaand gedicht) op het Poetry-festival, dat vanaf donderdag in Rotterdam gehouden wordt. Coster-abonnees kunnen er met korting heen. Tot de aarde laat zien er is geen tijdals een geliefdezich onder het puin bevindtgeen ademgeen rustgeen wetgeen rede want als liefde nietoveral … [Lees meer...] overBabs Gons • Tot de aarde laat zien
Hans Andreus • Liggen in de zon
Liggen in de zon Ik hoor het licht het zonlicht pizzicatode warmte spreekt weer tegen mijn gezichtik lig weer dat gaat zo maar niet dat gaat zoik lig weer monomaan weer monodwaas van licht. Ik lig languit lig in mijn huid te zingenlig zacht te zingen antwoord op het lichtlig dwaas zo dwaas niet buiten mensen dingente zingen van het licht dat om en op mij ligt Ik lig … [Lees meer...] overHans Andreus • Liggen in de zon
Cees Nooteboom • Verlangen van een gepensionneerde doodgraver
Verlangen van een gepensionneerde doodgraver vraag ik staarplaats over waterwaar de dode vogels komendwaalt mijn oog aan zwarte rozenwaar de dode vogels komen en zij laten mij hun lichaamals verslagen bomen eenzaammaakt en altijd zonder doodstooibloemen zonder vaas gestorvenkaal en zeker zonder ogen vogels rijg ik in de werelddodenketting vogelbeddingsnoer van … [Lees meer...] overCees Nooteboom • Verlangen van een gepensionneerde doodgraver
Astrid Lampe • het helle wit van de zoutpannen
• Twee gedichten uit Zachte landing op leeuwenpootjes, de nieuwe bundel van P.C. Hooft-prijswinnares Astrid Lampe. het helle wit van de zoutpannenslaat de huurling met blindheid niet het regimemaar oud zeer op hoge rupsbandenzoekt in de rivier een doorwaadbare plaats waterplanten wuiven het weg mijn voeten vissen in de taag van vandaagnaar de kwetsbare staat … [Lees meer...] overAstrid Lampe • het helle wit van de zoutpannen
Bernard Wesseling • Laatste zomerdag
• Uit Ontkrachtingen en affirmaties, de nieuwe bundel van Bernard Wesseling. Laatste zomerdag Op aanraden van de radio doet mevrouw Jasmijn per trein het strand aan.Daar gekomen ziet ze de koppen deinen in de hoge golvenals de noten op een partituur. Hondje holt achter konijnen aan, wurmt zich in holen, komt elders bovenals gerekt tot tunnellengte. Mevrouw Jasmijn … [Lees meer...] overBernard Wesseling • Laatste zomerdag
Max de Jong • Het paleis
Het paleis I We aten er bij dag gevogelteen vonden er ons samen met de vrouwenwanneer de nacht zonk over de landouwenen vaak een ster zich als een kogel te ontpoppen scheen, die door de luchten floot.Wij deden dan terstond geheime wensen,die uiteraard – waren wij meer dan mensen,op mensen aangewezen – naar een bloot en tergend schepsel uitgingen, gemetenaan onze … [Lees meer...] overMax de Jong • Het paleis
Frans Babylon • Hollandse zondag
Hollandse zondag een hygiënisch morgenmaal met prekenen Bijbelspreuken krentenmik een middag van kanariepietenen televisie zoetekoek een lits jumeaux met vele dekensen 'n wollen borstrok van geluk Frans Babylon (1924-1968) Abonnees van Laurens Jz. Coster ontvangen iedere werkdag een gedicht in hun mailbox … [Lees meer...] overFrans Babylon • Hollandse zondag
Ellen Warmond • Het egocentrisch heelal
Het egocentrisch heelal Zeggen wij woorden, gedichten.bedoelen wij: mensen, gezichten.Wij sprekeneen dubbele taal:iedereen, allemaal,eeuwigheid, overal,betekenen: jij en ik,ademval,ogenblik. ••• Excuus Om het inoperabel tekortvan gebaren die onvoltooiden gedachten die verzwegenblijven om alles wat nooitkan worden prijsgegevenberoep ik me op het gedichtals machteloos … [Lees meer...] overEllen Warmond • Het egocentrisch heelal
Rudy Kousbroek • Toen ik in Dothan was
Toen ik in Dothan washeb ik een man gekend genaamd Jozefik vroeg hem: hoe bent u hier gekomenhij keek mij met zijn oude ogen aanen lachte (zijn voorhoofd was gerimpeld door de zon)ik ben languit opgehangen — maar dat is al jaren geleden waar leek het op informeerde ik verder— ik werd totaal verpletterd door mijn gewichten de duisternis viel als regen – hier wachtte hij even … [Lees meer...] overRudy Kousbroek • Toen ik in Dothan was
Harriët Laurey • De slak
De slak Draag ik mijn huis en ben ik nergens thuisen kan ik nergens voor de regen schuilen,dan in de schelp, die ik niet om kan ruilenvoor ooit een ander, niet mijn eigen huis. Ken ik de aarde, maar de hemel niet,de groene haag, maar niet de bloesemknoppen,de helling wel, maar nooit de heuveltoppen.Laat ik geen sporen na dan van verdriet.Ben ik maar voor eenzelvigheid … [Lees meer...] overHarriët Laurey • De slak
Hans Wap • Kralingse Bos 1970
• Uit Een nachtmerrie in een gestreepte pyjama, een bundel gedichten en tekeningen van Rotterdammer dichter en kunstenaar Hans Wap. Kralingse Bos 1970 zeventwintig jaar was iken stokoudde lente zat eropde zomer steekthet bedekte hoofdom de hoekWoodstock is alweer een jaar geleden tussen de regendruppels doorkwam af en toe een zonnestraaltevoorschijn het waren de … [Lees meer...] overHans Wap • Kralingse Bos 1970
