Nr. 14 uit de Klassieker-reeks van poëzietijdschrift Meander. Het kind dat wij waren Wij leven ‘t heerlijkst in ons vèrst verleden:de rand van het domein van ons geheugen,de leugen van de kindertijd, de leugenvan wat wij zouden doen en nimmer deden. Tijd van tinnen soldaatjes en gebeden,van moeder’s nachtzoen en parfums in vleugen,zuiverste bron van weemoed en … [Lees meer...] overE. du Perron • Het kind dat wij waren
Willem M. Roggeman • Zonder personages
• Uit Het hemelblauw van Hölderlin, de nieuwe bundel van Willem M. Roggeman, met daarin ook een gesprek met / werk van kunstschilder Maurice Wyckaert. Zonder personages De ochtend proeft aan de dag.Het raam verwijt zijn uitzicht.De zomer slikt een briesje in.De bloemen breken hun woord. De zon loopt verblind door de straat.Kerken zingen het eind van hun Latijn.Het … [Lees meer...] overWillem M. Roggeman • Zonder personages
W.G. van Focquenbroch • Sonnet
Sonnet Gij Piramiden, en gij oude Wonderheên!Gij trotse graven! vol van overdaad der oudheid,Die door de grote pracht, met welke gij gebouwd zijt,Toont hoe somtijds de Kunst kan de Natuur vertreên. En gij Paleizen der Romeinen! die voorheenZo vaak hebt kunnen zien (schoon gij maar steen en hout zijt)Hoe dat de lui somtijds, door roekeloze stoutheidIn enkle moorderij, … [Lees meer...] overW.G. van Focquenbroch • Sonnet
Nol Gregoor • De kwade meesteres
De kwade meesteres het witte huis ligt schemer-zwevend in het zwartvan in de lucht gestoten boomskeletten.Nog doolt haar schim hier rond en stelt de wettenvan ’t huis; despotisch en verstard. Mijlen van hier staan bloemen op haar graf;maar wat zijn grenzen voor haar fel begeren.Wij, haar vazallen, weten: zij zal kerenen smalend honen: God en Dood en Graf. Reeds heeft … [Lees meer...] overNol Gregoor • De kwade meesteres
Rien Vroegindeweij • Memoires
•• Uit De laatste tijd, de nieuwe bundel van Rien Vroegindeweij. Memoires De dagen vliegen om, je ziet ze gaanvan maan naar zon en andermaal. Over tijd is veel gezegd,dat hij mannelijk is, grammaticaal, dat hij niet bestaat, dat hij van jou is,dat hij is gemaakt van taal. Einstein heeft het uitgelegd:tijd is ruimte die een bocht maakt of zoiets. Mijn moeder … [Lees meer...] overRien Vroegindeweij • Memoires
Aly Freije • Luchtacrobaten
•• Dichter Aly Freije en fotograaf Annemarie van Buuren maakten samen De donkere kamer, door steeds op elkaars werk te reageren. Luchtacrobaten (1) in een sensuele droom deed J op een open Phaar voor hoe het geluk jou vindtzet je denken uit, de voeten stevig neer, laat ruimtede ogen binnen stromen, drink alcoholvrij biersla monter je vleugels uit eenmaal op hoogte … [Lees meer...] overAly Freije • Luchtacrobaten
Harriet Laurey • De bruid
Nr. 249 uit de Klassieker-reeks van poëzietijdschrift Meander De bruid Hij is mij duizendmaal. Zoveel momentenals in een spiegel ik hem binnenkwam,en hij mijn beeld van hoofd tot voeten nam,het niet te noemen wist, maar reeds herkende, werd hij mij meer; werd mijn verblindheid hopen,mijn twijfel en mijn hoge zegepraalgesloten mond en ogen, zoveel maal,dat ik niet meer … [Lees meer...] overHarriet Laurey • De bruid
Sigrid Kingma • Slimmer / Zonde
Sigrid Kingma is de huidige ‘Dichter van Fryslân’. Slimmer De lippen oan in plestik tútsjeis it nuet poatsjedraaienslok wearze as fitamine D mineuryn a gadda da vida As se de sinne út de loft sjitteit wetter fan meloen skiedebeton as ballon opblazehoe soe ik noch in raketsje Wurden wurde my trochkantsjemeaners weromde drûge strôt yn treaunmei bibelsitaten … [Lees meer...] overSigrid Kingma • Slimmer / Zonde
Twee gedichten voor J. Slauerhoff
•• Vandaag is de sterfdag van J. Slauerhoff, daarom twee gedichten uit In memoriam J. Slauerhoff, een eerbetoon dat een aantal jaren na zijn dood verscheen. Zeeman en dichter, zwerver en piraat,Van ’t aangebeden en vervloekte levenWist je dat alles eenmaal moest begevenIn ’t wisslend lot, ook van den zeemansstaat. Jou was de dood altijd een kameraad,Uit ziekte was een … [Lees meer...] overTwee gedichten voor J. Slauerhoff
John B. Vorenkamp • Nazomer
• Uit Ergens onderweg, de nieuwe bundel van John B. Vorenkamp. Nazomer De zee heeft geen geheugen,laat sporen achter,overspoelt ze kort daarna. Ach, je weet het wel, nazomerheeft iets hartverscheurends:langzaam en met een onhandig gebaarde zonnebril afzetten,een drukkende warmte,een beetje elders zijn,in het verkeerde trage tempo zitten. Wat in de plunjezak gestopt … [Lees meer...] overJohn B. Vorenkamp • Nazomer
Johanna Kruit • De schepen
Een kind Het zonlicht dat in wolken hing.Een kind dat langs het water ging. De zee die naar de duinen liep.Een vogel die geheimtaal riep. Hoe glinsterend het water was.De dromen die het kind bedacht. De schelpen op het witte strand.De wieren in een kinderhand. Het zonlicht dat in wolken hing.Een kind dat langs het water ging. •• De schepen Van ver kwamen … [Lees meer...] overJohanna Kruit • De schepen
Giselle Ecury • Als taal is uitgewoond
• Uit Door jou mag ik er zijn, de nieuwe bundel van Giselle Ecury, dichteres tussen twee culturen, op Aruba geboren en in Nederland opgegroeid. Als taal is uitgewoond zout de zee,te zout;woorden blijven drijvengolven af en aan – slaantegen de noordkust –laat het, laat ze gaan ze overspoelen lauwhaast wit – als sneeuw –mijn geboortegrond,die om mijn voeten vraagtnu ik … [Lees meer...] overGiselle Ecury • Als taal is uitgewoond
Michaël Zeeman • Halverwege, de liefde
• Nummer 124 uit de reeks 'Klassiekers' van poëzietijdschrift Meander. Halverwege, de liefde Nooit is het goed,nooit is het zo goed,nooit is het goed zo,nee, nooit is het goed. Zoals een doffer loopt,koerend over het binnenplein,roekeloos over de rand van de goot,kop omlaag, staart omhoog – Of zoals een woerd kruistdoor het veld of het riet,blindelings … [Lees meer...] overMichaël Zeeman • Halverwege, de liefde
Martijn den Ouden • er zijn domme vissen
• Uit Visioenen, de nieuwe bundel van Martijn den Ouden. er zijn domme vissener zijn nog dommere vissenen er zijn uitzonderingen uitzonderingen zijn er altijd in het aquarium van Jimi leeft een vismet verstand hij kijkt intelligent uit de ogenen schrijft letters in het zand de letter S is zijn favorietook schrijft hij veel C's en G's hij kan het hele … [Lees meer...] overMartijn den Ouden • er zijn domme vissen
Jan Hanlo • Vogels
Vogels Wiekelwakke vlindervleugelsGrijs of terracottakleurigHemelsblauw of bleek als schelpenFladderen om bloemenkelken.Naast een glad en zwart stuk marmerRusten door de zon verwarmdeKopergroene hagedissen.Soms ziet men een adder glippenFraai maar kwalijk om zijn betenZigzagzigzag gaan zijn strepen.'t Sieraad dat de bomen dragenZijn hun ambergele blarenEn te midden van dit … [Lees meer...] overJan Hanlo • Vogels
J.A. Dèr Mouw • ’t Is lang geleden
’t Is lang geleden En voor den eten, ’s middags, werd de zegenGevraagd van ‘Vader, die al ’t leven voedt,’En die zo trouw ‘ons spijzigt met het goed,’Dat wíj wèl ‘van Zijn milde hand verkregen’. Hij gaf de zon, en, als ’t moest zijn, de regen;En deden we onze plicht met vroom gemoed,En leerden braaf, en waren altijd zoet,Zou Hij ons leiden op al onze wegen. En vlak na … [Lees meer...] overJ.A. Dèr Mouw • ’t Is lang geleden
Nachoem M. Wijnberg • Met kleuren de weg wijzen
• Uit Hoe het werkt, de nieuwe bundel van Nachoem M. Wijnberg. Met kleuren de weg wijzen Links bij de rode zee, rechts bij de blauwe,maar de kleuren veranderenelk moment van de dag, de grens tussen tweebeweegt naar het midden van één. Zoals wanneer ik de enige … [Lees meer...] overNachoem M. Wijnberg • Met kleuren de weg wijzen
Hannah Chris Lomans • en dit vallen is een razen
• Uit een lichaam dragen, de debuutbundel van Hannah Chris Lomans. en dit vallen is een razenniets breekt mijn val geen stenengeen takken niet de brokstukkenvan wat ooit een vloer wasik heb mijn weg eromheen gevonden:het vallen ik zit hier als een bergmijn naam — hoe ik mezelfheb genoemd — is een speerpuntvan het meest kwetsbare dat ik te bieden heb ik kleed me in … [Lees meer...] overHannah Chris Lomans • en dit vallen is een razen
Gerrit Krol • Roodborstje
• Nummer 74 uit de reeks 'Klassiekers' van poëzietijdschrift Meander. Roodborstje Een roodborstje dat tegen het raam tikt.Niet tegen het raam, maar tegen het ei waarin het zit en het ei breekt in tweeën.Niet het ei, maar het ijs dat scheurt van Groenland naar beneden. Een zwarte zee, waarin witte vlakten drijven.Geen vlakten, maar bergen.Geen ijs, maar … [Lees meer...] overGerrit Krol • Roodborstje
Jaap Harten • Mijn geboortedatum
•• Vandaag is de geboortedag van Jaap Harten. Mijn geboortedatum Mijn geboortedatum werdgeschreven in een dorpdat rook naar hooien paardehaar: het wasacht uur in de morgenen de zon, als eencomplimenteuze fotograaf,stond het landschapte bekijken vanademloze september. In mijn spaarpot vielde eerste zilveren gulden,in mijn ogen was nog geenlicht, maar wel eenbegin … [Lees meer...] overJaap Harten • Mijn geboortedatum
J.W.F. Werumeus Buning • De witte akelei
Droom van de witte akelei* Ze kwam en wandelde met mijEn knielde aan een beek en zei:Dit is de witte akelei. Ze streelde het licht sidder-gras,En zeide: Dit is Gods gewasDat boven mijn hoofd zingend was. Zij zei: Onder dit grasgeruisLigt nog in haar vergeten huisHet wit geraamte van een muis. Zei zei: Hoe hoog hier bomen staanEens is het daarmee ook gedaan,Dan … [Lees meer...] overJ.W.F. Werumeus Buning • De witte akelei
Fleur Bourgonje • Het begon met de bomen
•• De eerste twee gedichten uit Het geheugen van een huis, de nieuwe bundel van Fleur Bourgonje. Het begon met de bomen.Ze waren oud, scheefgegroeidschimmel op de schorsreuma, roest – De sloop van het huis begon met de bomen.Het waren er twee, een eeuwlangschaduw, bescherming toch de bijl erin, zaag, kapmesvogels vluchtten hun nesten uitnaar nergens, want waar ga je … [Lees meer...] overFleur Bourgonje • Het begon met de bomen
Hans Faverey • Zelfs een sneeuwuil
Zelfs een sneeuwuil weegt nauwelijks op in schoonheidtegen een ijsvogel. Als de dingen elk voor zich duren,zoals hun wordt gegund tijdensde tijd die zich aan hen voltrekt,word ik het dan zelf die haar lief heb, of is het een ijsvogeldie zich doorziet als herinnering. Zodra ik een sneeuwuil zie in het echt,mag ik van geluk spreken dat ik leef.De sneeuwuil heeft zoals … [Lees meer...] overHans Faverey • Zelfs een sneeuwuil
Gerrit Kouwenaar • rebuut
'rebuut' is nr. 273 in de 'Klassieker'-reeks van poëzietijdschrift Meander. rebuut Het is laat zoals ieder jaar, de tijdzit krap in zijn heden, vandaagis steeds weer geweest steek dus het licht aandat de toekomst nog uitspaart, spreekhet brood aan dat nog niet doof is, maakde taal waar achter zijn tekens, spelhet vlees, stil de tijd, leef nog even – Gerrit … [Lees meer...] overGerrit Kouwenaar • rebuut
J. Slauerhoff • Dar es Salam
•• Als Slauerhoff nog geleefd had, was hij gister 125 geworden. Dar es Salam Op de kaden drukt de zwarte hitteAls een uit de hel geloste vrachtOnder stank en walm. Als ’t eenig witteZwieren meeuwen krijschend door den nacht. Moeier van ’t bij ’t luik staan dan van spitten,Is bier ’t eenig heil waarnaar men smacht.Dageraad grijnst tusschen kust en nachtAls roodwitte … [Lees meer...] overJ. Slauerhoff • Dar es Salam
