Uit Alles waait, de nieuwe bundel van Frans Kuipers. (Voorproefje uit de bundel.) WAAR te beginnen? Je koffers pakken is Goed. Je hielen lichten is Goed. Zitten op het dek van een stampende veerboot door kermende meeuwen omgeven is Goed, staan aan de reling als een dolende koning tussen andere dolende koningen uitkijkend over zee is Goed en is een Uitstekend Begin. … [Lees meer...] overGedicht: Frans Kuipers • twee gedichten
Gedicht: Anton van Duinkerken • De stillen
De stillen Eenzaamheids achterdocht, gevoed door waan, Kweekt groter kwaad dan roekeloos vergeten Van wetten, waardoor veiligen zich weten Behoed tegen een snel en stout vergaan. Wie zonder schaamte geile lust belijden, Maken zich schuldig, maar zij weten toch De grootste zondigheid van 't kwaad te mijden. Alleen wie, braafheid huichelend, bedrog Plegen met … [Lees meer...] overGedicht: Anton van Duinkerken • De stillen
Gedicht: Anton van Duinkerken • Thuis op het kerkhof
Thuis op het kerkhof Tussen de zerken, lezend het verleden Van deze kleine stad, waaruit ik kwam, Waarheen ik telkens wederkeer, vernam Ik achter mij stil naderende schreden. Verwonderd zag ik om. Even beneden Het kruis in 't midden draagt een vrouw een vlam. Dit stenen beeld, vlak naast een treurwilgstam, Stond of 't gereed was, op mij toe te treden. Geen levend … [Lees meer...] overGedicht: Anton van Duinkerken • Thuis op het kerkhof
Gedicht: Agnita Feis • De eer
‘De eer’ staat in Oorlog. Verzen in staccato van Agnita Feis. De eer t Is een kanon. 't Is een geweer.... Men schiet. Men moordt: Maar 't is voor d'eer! Men steekt elkaar een mes in 't hart, … [Lees meer...] overGedicht: Agnita Feis • De eer
Gedicht: J. Slauerhoff • Ontherseningslied
‘Ontherseningslied’ van J. Slauerhoff is een vrije vertaling van Alfred Jarry’s ‘La chanson du décervelage’ uit diens beroemde toneelstuk Ubu roi. Ontherseningslied Ik fabriceerde al jarenlang lijkkisten - Allerheiligenparochie, Marsveldstraat -, Mijn vrouw was een hoogst bekwame modiste: We verdienden op leven en dood, dat ging niet kwaad. Als 't mooi weer was op een … [Lees meer...] overGedicht: J. Slauerhoff • Ontherseningslied
Gedicht: Marieke Lucas Rijneveld • De clown in wie we opgroeiden
Uit Fantoommerrie, de nieuwe bundel van Marieke Lucas Rijneveld. Hier nog een voorproefje. De clown in wie we opgroeiden We zeggen dat berouw een laagje margarine is op onze boterham, vanaf nu blijft alles aan ons plakken, sussen de schrik zijn mand weer in, braaf zijn de dingen die zonder ons geen identiteit meer hebben. Neem de stoel die zonder gast een stuk hout is met … [Lees meer...] overGedicht: Marieke Lucas Rijneveld • De clown in wie we opgroeiden
Gedicht: Nic van Bruggen • Gedicht
Gedicht De weg van de liefde weg naar de liefde. En hardop. Zijn kardinale waanzin, het Listig lichaam, de celebratie van zijn Waarheid. Gaat hij in het verlaten licht. Duurt de winter de uren van het leeggemaalde Leven, in dit dal van dood. In dit dal. Nabootsend de wellust, de korruptie van Het bloed, aan de stenen van vernietiging. … [Lees meer...] overGedicht: Nic van Bruggen • Gedicht
Gedicht: Arjen Sevenster • De zoon & Leren lopen
Uit Bloemen in de regen, de pas verschenen tweede bundel van Arjen Sevenster. De zoon Ik hielp om vuur na vuur te bouwen terwijl boven mijn hoofd de maan waste en slonk. Ons wachten op U was een vasten, dat in de schemering verwerd tot rouw en twijfel en 's ochtends omsloeg in helderheid en hoop. Nu wil ik gaan en door de duinen mij een doortocht banen tot waar, als … [Lees meer...] overGedicht: Arjen Sevenster • De zoon & Leren lopen
Gedicht: Nico Scheepmaker • De dood heeft geen geheim dan het begin
De dood heeft geen geheim dan het begin. Is er een wekker die je dronken slaat, of die je, verder weg, ontwaken laat? Je ademt langzaam uit, maar niet meer in. Dan tolt de wereld uit je lichaam weg. Het bloed stroomt uit, een kerkdienst is voorbij. En vogels bloeien op, want het is mei, en nieuwe woorden worden blootgelegd. De dood is dus eenvoudig, zo te … [Lees meer...] overGedicht: Nico Scheepmaker • De dood heeft geen geheim dan het begin
Gedicht: Nico Scheepmaker • The salesman
The salesman Ik wil iets groots, iets deftigs worden, een kunstenaar, een schrijver, een poëet, die alles van dit vreemde leven weet en neerkijkt op de domme mensenhorde. Ik wil Verzameld Werk gaan creëren, en dat men al mijn boeken zal vertalen en dat de wereld mij geestdriftig zal onthalen en mij om mijne werken zal gaan eren. Ik wil ... Ik wil een boek gaan … [Lees meer...] overGedicht: Nico Scheepmaker • The salesman
Gedicht: Tom Lanoye • ongegronde eigendom
Uit vrij – wij?, het Poëzieweekgeschenk van Tom Lanoye, dat u de komende week in de boekhandel cadeau krijgt bij aankoop van een gedichtenbundel. ongegronde eigendom (keivrij naar shakespeares ‘sonnet nr 134’) Hierbij erken ik: hij werd jouw bezit. En ik? De wissel op jouw willekeur. Het onderpand van jouw vijandig bod. Ik delg mezelf, dat wel. Ik schrijf me af. Opdat … [Lees meer...] overGedicht: Tom Lanoye • ongegronde eigendom
Gedicht: Vicky Francken • twee knipplakgedichten
•• Vandaag twee knipplakgedichten van Vicky Francken (1989), uit het alternatieve poëzieweekgeschenk Blauw is tweekleurig, gratis bij aankoop van poëzie in geselecteerde boekhandels. … [Lees meer...] overGedicht: Vicky Francken • twee knipplakgedichten
Gedicht: Herman Gorter • 30 januari 1903
Op 30 januari 1903 bereikte de spoorwegstaking (“Gansch het raderwerk staat stil, als uw machtige arm het wil”) een voorlopig hoogtepunt. 30 januari 1903 Er is iets groots in ons klein land geschied. Hebt ge 't gehoord? de spoorarbeiders hebben uit vrijen wil de havenarbeiders gesteund, niet voor zichzelf maar slechts voor hen. De brand der solidariteit is … [Lees meer...] overGedicht: Herman Gorter • 30 januari 1903
Gedicht: Tsead Bruinja • opgeblazen en uitgevouwen / opblaasd en útteard
‘opgeblazen en uitgevouwen’ / ‘opblaasd en útteard’ staat in Kapstok, de nieuwste, tweetalige bundel van kersverse dichter des vaderlands Tsead Bruinja. opgeblazen en uitgevouwen ik schiet wortel uit beide heupen kijk tegen de muur aan er niet overheen dat is voor mij genoeg ik vergroei met de stoel waarover ik uitloop schuur met de zandkorrels in het cement de … [Lees meer...] overGedicht: Tsead Bruinja • opgeblazen en uitgevouwen / opblaasd en útteard
Gedicht: Shrinivási • Iets en zijn waarom
Alwéér een Surinaamse dichter overleden, de vijfde in vijf weken: Shrinivási. Iets en zijn waarom Zie je alles ontvalt je de details ben je vergeten. De boom laat elke dag een blad los. Rondom de stam versteent de grond. Alles ontgaat je De kinderen zeggen: dat weten wij allang... Je kunt het niet overdenken. Een lach verraadt iets en zijn … [Lees meer...] overGedicht: Shrinivási • Iets en zijn waarom
Gedicht: Guus Valleide • Nutteloos voorstel
Nutteloos voorstel Je kan een toon aanslaan in woord en geschrift waar een ieder van ophoort en wel wel mompelt tot iemand anders zijn ei weleens kwijt wil en iedereen ei ei roept. Wie aan de rekstok de reuzenzwaai heeft volbracht moest eigenlijk dadelijk naar terrein emigreren waar aardige dwergen bedaarde zwaaitjes maken aan rekstokjes van bv. lucifershoutjes … [Lees meer...] overGedicht: Guus Valleide • Nutteloos voorstel
Gedicht: Guus Valleide • Ik herinner mij regen, gladgepoetst
Ik herinner mij regen, gladgepoetst als een tinnen schaal; in de bibliotheek zaten verzorgde oudere heren, op scheermessen en vogeltjes, een meisje van het operaballet sliep ongenuanceerd en ook ik kwijnde weg, beleefder. op mijn hand lag uren een lepe glimlach, misschien terloops geplukt bij het in de rij staan, het begerig slenteren, af en toe riep men, af en toe ook … [Lees meer...] overGedicht: Guus Valleide • Ik herinner mij regen, gladgepoetst
Gedicht: Frans Vogel • Hoezo geen reclame?
Hoezo geen reclame? Ik zou mij geen raad weten, zonder. En dat dan in letterlijke zin. Want goeie reclame geeft m’ onder meer advies, duwt me de richting in van de keus die ’k het best kan maken: commercials en advertenties kunnen mij het nauwst doen geraken bij hetgeen strookt met mijn intenties. Geef mij volop billboards langs de weg, posters op straat, … [Lees meer...] overGedicht: Frans Vogel • Hoezo geen reclame?
Gedicht: Pim te Bokkel • Streepjescode
Uitgezocht door Pim te Bokkel uit zijn nieuwe bundel Dit en alles en heel het heelal. Streepjescode Ik ruim de tafel af. Leven is opruimen. Zo bestaat in de sneeuwwijk ons behouden huis. Een merel vliegt de sneeuwrand van het schuurtje aan. Zelden laten we de dingen zijn. We kleden de kinderen aan en gaan de duinen in. Eenzijdig besneeuwde bomen: de … [Lees meer...] overGedicht: Pim te Bokkel • Streepjescode
Gedicht: Frank Keizer • je hebt nog altijd dezelfde trui aan uit de jaren zestig
Uit Lief slecht ding, de nieuwe bundel van Frank Keizer. je hebt nog altijd dezelfde trui aan uit de jaren zestig. afgedragen slobbert hij om je heen, zoals het heden om je gediplomeerde lichaam is verwijd tot elke verwachting is vernauwd tot een miezerige streep. je hebt de normalisering gepast en het paste. je hebt zinnen om je heen geslagen als dekentjes voor een … [Lees meer...] overGedicht: Frank Keizer • je hebt nog altijd dezelfde trui aan uit de jaren zestig
Gedicht: Guido Gezelle • o Kinders van de locht
o Kinders van de locht, gesneeuwde blommigheden; o sterrenpulver, fijn gevijlsel van krystaal; zoo teêr dat, schaars gelijfd, gij weg zijt en verleden, zoohaast ik, waar gij valt, u volge en adem haal te roekeloos! Winterdonst, die zichtbaar zijt in 't spelen der zonnekrachten, niets en evenaart u hier, 't en zij ... 'k moet hooger op, zal ik een beeld u … [Lees meer...] overGedicht: Guido Gezelle • o Kinders van de locht
Gedicht: Riekus Waskowsky • Elfde Elegie
Elfde Elegie (voor Karin Röling-Gellinek) omdat ze het zo fijn vond, dat de ijsberen wit zijn en van bosbessen houden, draaiden we ‘Mingus, Oh Yeah’ op die hifi platenspeler in luxe houten cassette met beschermkap, 4 snelheden en gevoelige naald. ‘Don’t let them drop that bomb on me, o Lord’ ‘Don’t let them drop that bomb on me, o Lord’ Dat was wel heel gevoelig, … [Lees meer...] overGedicht: Riekus Waskowsky • Elfde Elegie
Gedicht: Christine D’haen • Eva uit Adam slapend
Eva uit Adam slapend God, op den zesden dag beval dat Adam lag en slapend 't lichaam overliet; Adam vervulde 't, lei het hoofd onder een boom met bloeiend ooft en sliep terwijl God Eva schiep. Temidden 't woud vol wild nu wonderlijk gestild daar elk zijn koning willoos ziet, temidden vogelen, vissen, 't fier geslacht van pels- en vederdier en pauw, vond hij … [Lees meer...] overGedicht: Christine D’haen • Eva uit Adam slapend
Gedicht: Christine D’haen • Vijfde grafgedicht voor Kira van Kasteel
Vijfde grafgedicht voor Kira van Kasteel Al wat de moestuin gunt, de groenten van het jaar; het boerenhof, de boter, room en schuimige melk; de herfstelijke boomgaard peer- en appelzwaar; 't fijn kruid uit wei en tuin, uit 't bos de kantharel; En al wat vergenoegt, de koperen krulchrysant, de druif der wijngaarden, de verse ruwe noot, het wordt mij rijkelijk … [Lees meer...] overGedicht: Christine D’haen • Vijfde grafgedicht voor Kira van Kasteel
Gedicht: Maurice Gilliams • Posthume tweespraak
Posthume tweespraak Van op de laatste, lange trap naar Thebe verschijnt de wereld die we pas verlieten. - Verloofden zeilen op de lijze meren; de moeders lachen bij de jonge wiegen. Het feest der druiven, die we tóen niet proefden, had aan het hart zijn wijnoogst kunnen schenken. - Het wijnrood avondloof klimt aan de hoeven; de klokken gaan oud zeer met troost … [Lees meer...] overGedicht: Maurice Gilliams • Posthume tweespraak