•• Vandaag is het Bad Poetry Day — ook bij Coster. De Schot William McGonagall (1825-1902) is de meest gecultiveerde slechtste dichter ter wereld. Ook een cultstatus heeft Vogon Poetry, volgens de Hitchhiker’s Guide to the Galaxy de op twee na slechtste poëzie ter wereld. Bij ons wordt vaak de draak gestoken met Candlelight-gedichten, maar we hebben geen ‘Slechtste dichter des … [Lees meer...] overSlechte gedichten
Gedicht
Hugo Claus • Ik schrijf je neer
Ik schrijf je neer Mijn vrouw, mijn heidens altaar,Dat ik met vingers van licht bespeel en streel,Mijn jonge bos dat ik doorwinter,Mijn zenuwziek, onkuis en teder teken,Ik schrijf je adem en je lichaam neerOp gelijnd muziekpapier. En tegen je oor beloof ik je splinternieuwe horoscopenEn maak je weer voor wereldreizen klaarEn voor een oponthoud in een of ander … [Lees meer...] overHugo Claus • Ik schrijf je neer
Ilja Leonard Pfeijffer • klinkt lolola
klinkt lolola hij wandelt ijs die lola liktverklimt zich aan haar hoge tonghaar hinkgedachtenzevensprongdie al zijn zinnen onderschikt zij rijst hij lijmt zij lengt hij valthij blut zich aan haar raadsel zijvriest dicht en siert hem wankel hijverbijt haar noemt haar mooi en valt maar tenminste likt hij loladie schuimt champagne voor de ogenen napels stil loopt tot het … [Lees meer...] overIlja Leonard Pfeijffer • klinkt lolola
Max Dendermonde • Boerenzondag
Boerenzondag Hier ligt de zondag in de bijbel open:de tafel met het boek, de vrouw die leest,de boer – die onverhoedse regens vreest –bij ’t raam, in blauwe kiel met witte knopen. De vrouw bij God, de man steeds bij het werk,elkander vreemd en toch elkaar genegen,zoals door ’t raam de vrome, kleine wegen:elk komt van ver en eindigt bij de kerk. En later, vóór de lamp … [Lees meer...] overMax Dendermonde • Boerenzondag
Max Dendermonde • Angst
Angst Weer speurt, zich spiegelend, mijn kleine blonde— hoog op de tenen, naakt van hals tot hiel —of ergens reeds de eerste rimpel viel,maar alles is — zij knikt — nog strak en ronde. Dat mij eens niet die droefheid overviel …,dit speuren maakt mij triestig vóór de zonde.Zij weet het niet, maar plant mij kleine wonden,angst-anemonen, zeediep in de ziel. Angst (niet om … [Lees meer...] overMax Dendermonde • Angst
Max Dendermonde • Kleine vriendinnen
Kleine vriendinnen Denkt gij, kleine vriendinnen van mijn jeugd,nog wel eens aan die winterwandelnachten?Weet gij nog van de maan en hoe wij vaag verheugdons deze wereld als een ijsbaan dachten? Hoe meer de dagen nu aan droom verkrachten,zoveel te sterker is het, wat mij heugt:uw ongerepte speelsheid en uw lachen.Weet gij het nog, vriendinnen van mijn jeugd? Ik vrees … [Lees meer...] overMax Dendermonde • Kleine vriendinnen
Nullekebulleke
•• Uit de inzendingen voor de onlangs gehouden wedstrijd voor wetenschapspoëzie werden behalve de drie winnaars ruim honderd van de beste inzendingen gebundeld in En dat was kennis, zeg je dan (ondertitel Misschien wel de beste wetenschapspoëzie), aangevuld met al eerder verschenen bijdragen van bekende dichters. Vandaag drie lightversegedichten uit deze … [Lees meer...] overNullekebulleke
Jaap Harten • Van Eeden’s Walden
9 augustus 1854 publiceerde de Amerikaan Henry David Thoreau zijn boek Walden, een ode aan eenvoudig en zelfredzaam leven. Geïnspireerd door dit boek richtte Frederik van Eeden in 1898 de agrarische woongemeenschap Walden op, een experiment dat in 1907 definitief mislukte. Geïnspireerd hierdoor schreef Jaap Harten onderstaand gedicht. Van Eeden's Walden bestaat niet meer. … [Lees meer...] overJaap Harten • Van Eeden’s Walden
Jaap Harten • Ode op de paardetram & een dichteres
Ode op de paardetram & een dichteres Wat was het Gooi fijnin de tijd van de grote spoorwegstaking,toen de paardetram nog reedover de ’s-Gravelandsewegmet vaak Henriëtte Roland Holstals passagier, één keerzelfs met een knalrode vlieger (waarop de gedurfde letters S.D.A.P.)die zij op de wind liet rijden,hobbelend langs zoogdierenen 18e eeuwse buitens, … [Lees meer...] overJaap Harten • Ode op de paardetram & een dichteres
Laat mij wonen in de wetenschap
•• Uit de inzendingen voor de onlangs gehouden wedstrijd voor wetenschapspoëzie werden behalve de drie winnaars ruim honderd van de beste inzendingen gebundeld in En dat was kennis, zeg je dan (ondertitel Misschien wel de beste wetenschapspoëzie), aangevuld met al eerder verschenen bijdragen van bekende dichters. Hogere wiskunde Ik heb slechts voor de wetenschap geleefden … [Lees meer...] overLaat mij wonen in de wetenschap
Marie Metz-Koning • Van moeder Leed en vrouw Verdriet
Van moeder Leed en vrouw Verdriet I De bleeke moeder Leed en vrouw Verdriet,Heur katte-krallen* ingetrokken, stondenBeî bij mijn wieg te popelen: ze vondenDat deze prooi hun niets te wenschen liet. Haar hart is zacht, sprak vrouw Verdriet; 'k geniet,Als ik bedenk hoe diep 't zal zijn te wonden.Heb ik haar in mijn nevelnet gebonden,Zei moeder Leed, dan zingt ons menig … [Lees meer...] overMarie Metz-Koning • Van moeder Leed en vrouw Verdriet
Marie Metz-Koning • Wijl het moet
Wijl het moet Zooals een dame, wijl het moet, soms gaat,Wanneer het donkert en ze huiswaarts wou,Langs wegen die ze liefst vermijden zou:Langs modder-vuile, druk-bevolkte straat, Beleedigd in haar fijn gevoel van vrouw,Als een op haar begeerte-blikken slaat;Dicht om zich plooiend 't hullende gewaadUit vrees voor straatvuil en voor 't ruwe grauw: Zoo plooi ik, hunkrend … [Lees meer...] overMarie Metz-Koning • Wijl het moet
Marie Metz-Koning • Liefde
Liefde (II) Mijn liefste, geef me beî je lieve handen.Ik denk niet langer enkel doode dingen:Zacht in mijn ziel gaan zomer-vogels zingen,En doemen groene, bloem-begroeide landen. Daar voel ik zon met warmte en glans omringen,Al wat er opleeft, los uit oude banden….Zie je in mijn oogen niet nieuw leven branden?En rond mijn lippen lente-lachjes dringen? Mijn liefste, leg … [Lees meer...] overMarie Metz-Koning • Liefde
J.B. Charles • Waarheen daarheen
Waarheen daarheen Ga liever die brief niet schrijven,met de scherpe pen van gelijkop geschept papier van zo is het,want morgen zul je hem langzaamin repen scheuren want het brandmerkin de rug, van gelijk, is ondragelijk. Ga nu liever slapen maar morgen,snel morgenvroeg op de vleugelsvan het ongelijk naar haar toe:zij zal je niet zonder glimlach verstoten. En leid dan … [Lees meer...] overJ.B. Charles • Waarheen daarheen
Karel Jonckheere • Fabel van de bloedtransfusie
Fabel van de bloedtransfusie Voor Marnix Gijsen Ik word overreden riep de oude vrouw,de schokbreker wist van toeten noch blazen,ze liep in de weg zei de man achter ’t stuur,ze heeft nog bloed zei het zwarte asfalt,haar bloed is weg zei de witte chirurg,ze is voor mij zei de grijze dood. Hier is mijn bloed zei de man in de deur,ik ben haar zoon … [Lees meer...] overKarel Jonckheere • Fabel van de bloedtransfusie
Jacqueline van der Waals • Maanlicht
Maanlicht Mijn kamer, waar ik argeloosDaar straks kwam binnen loopen,Verlangende alleen te zijn,Waar ik mij veilig dacht,Was mij door ’t felle manelichtOntvreemd, dat door het open-geslagen venster binnenkwamUit klaren zomernacht. O, dat gewetenlooze licht!Dat rustig lag te slapenOp ’t koele bed, waar ik zoo graagMijn hoofd verbergen ging,En dat mijn lieve kamer inEen … [Lees meer...] overJacqueline van der Waals • Maanlicht
Ivo van Strijtem • Verdriet
Uit De vrolijke tijd, de nieuwe bundel van Ivo van Strijtem. Verdriet Vanmorgen scheen de zon entoch had ik verdriet een verdrietvan vroeger was het maarniet uitgeleefd niet wezenloos van vandaag kon niet daar wasgeen enkele reden voorzonder zorgen was ik opgestaanaan toen had ik niet eens gedacht er zijn verdrieten die niet ouder wordenzij slapen in en om de … [Lees meer...] overIvo van Strijtem • Verdriet
H.A. Gomperts • Fin de siècle
Fin de siècle O tijd, toen vrouwen door het groenals schepen op de wegen deinden,van top tot teen berichten seinden,omslachtig, als matrozen doen; Een wuft gespeel van zon op zijals wappertaal van vlag en wimpel,te zien heel druk, van zin heel simpel:oorlog, roof of koopvaardij; fregatten blank met machtig vlees,die breed hun moederlijke hoeden droegenen een rood hart … [Lees meer...] overH.A. Gomperts • Fin de siècle
H.A. Gomperts • Slordige notities (2)
Ik wil maar zeggen de schrijvervan dingen die we allang wetenis geen genie toegegevenmaar voor de genialiteit van de lezersta ik ook niet in. * Rechtvaardiging van publikatiekan zijn dat men geweldig vindtwat men schrijft maar ookniet geweldig genoeg om 't achter te houden. * Waar zijn de zweren toch van opa,de pest, het pootje en de pokkenen waar, o waar zijn … [Lees meer...] overH.A. Gomperts • Slordige notities (2)
H.A. Gomperts • Slordige notities
Slordige notities (1) Ik veracht de poëziedie als een poedeltje op je afkomtzich met zijn modderige vacht tegen je aanvlijten je hand likt als je zegt donderop. * Jong zijn en heel ouddat is tot iedere prijs behaagd willen wordenik ben nog niet oud genoegom te vallen voor fratsen. * Toch is de aftakeling zichtbaarop vele fronten een terugtochteens heb ik hard en … [Lees meer...] overH.A. Gomperts • Slordige notities
Hannah van Binsbergen • Dolen
Uit Kokanje, de nieuwe bundel van Hannah van Binsbergen. Dolen De rotgang der geschiedenis begonmet bouw. Arm land, wat dacht jedat ze murw en nietig in het bivak zouden blijvenelke dood een schok en honger dagelijkssoms dodelijk? Breek af dit doolhofzeiden zij en maak een kavel zo begon ons dolen. Helderte verscheen.De kleinste streep schoot naar de verteeen zang … [Lees meer...] overHannah van Binsbergen • Dolen
Alara Adilow • Veld
Uit Mythen en stoplichten, de debuutbundel van Alara Adilow. Plus recensie. Veld Wanneer mijn wekker gaat, trek ik mijn laarzen aanbetreed het veld en oogst augustus' graan.Mijn vaders botten rusten in het veld, naast moeders rib.Een bronzen klok ligt begraven in het slib. Het veld zwelt van vuisten, roestend staal, arbeideen vossenstaart, fantasie van een kindeen oud … [Lees meer...] overAlara Adilow • Veld
Fritzi Harmsen van Beek • Mollade
Mollade Op een dag verdwaalde in een hutjeeen dom klein molletje. De kat namhet dadelijk te pakken, en verdiendezo een schop voor z'n niet wat u denkt:voor z'n kont. Het was een kater. Nadien als een dolleman zoekenin de hoeken van die hut. Wantmol was op de vlucht geslagen,wijl men nog wel zijn bestwil wou. ‘Ha daar zit hij,’ zag de bewoner vande hut ‘maar help, wat … [Lees meer...] overFritzi Harmsen van Beek • Mollade
Maria Barnas • Houd je van zmazonka?
•• Twee gedichten uit Diamant zonder r, de nieuwe bundel van Maria Barnas, waarin haar Poolse afkomst en Poolse grootmoeder centraal staan. Houd je van zmazonka? vraagt mijn moederaan haar Poolse fysiotherapeut.Ze heeft er nooit van gehoord. Is ze wel Pools? vragen we ons af.Misschien komt ze niet uit Silezië overwegen wemaar ook Radek en zijn vriendendie ’s zomers … [Lees meer...] overMaria Barnas • Houd je van zmazonka?
P.C. Boutens • Ik ben Slaaps slaaf
Sonnet XXXVI Ik ben Slaaps slaaf: hij is mijn enig heer.Want al mijn werken in ’t schel daglicht isOm dat één gaaf goudstuk vermoeienis,Dat, als ik nederzit aan avondveer, Ver over effen schemering bezweer'Zijn riemloossnelle boot die lijngewisMij door veel vreemder dromen wildernisStuur’ tot Uw levend-dood ver-na verkeer. Ik bied hem willig ogen beî te bindenMet … [Lees meer...] overP.C. Boutens • Ik ben Slaaps slaaf
